Veertien organisaties die zich inzetten tegen huiselijk geweld luiden de noodklok. Ondanks het stelsel van preventie en hulpverlening in Nederland daalt het aantal slachtoffers niet.
Savanna, het Maasmeisje, Daniëlla, het meisje van Nulde: het zijn allemaal dodelijke slachtoffers van huiselijk geweld, die jaren werden gevolgd door vele hulpinstanties, maar waar het toch misging. Dat patroon moet veranderen vinden de hulporganisaties.
In het manifest Huiselijk geweld te lijf roepen ze op tot actie en herziening van het systeem. "Meldingen worden niet opgepakt en instellingen werken langs elkaar heen. Er zijn te veel instanties bezig rond een gezin, waardoor niemand echt verantwoordelijkheid draagt. Er ontbreekt centrale regie", zegt Ans van de Maat van jeugdzorgorganisatie Intermetzo.
Verantwoordelijkheid
Vaak weten instanties dat het fout zit, maar wordt er niet gezamenlijk ingegrepen. "Er wordt geen informatie gedeeld. De organisaties staan niet als een kring om het gezin heen. Als dat wel zou gebeuren, kunnen dodelijke slachtoffers worden voorkomen", zegt voorzitter Jacques Wallage.
Er is verandering van mentaliteit en het systeem nodig, vinden de organisaties. Het is nodig dat alle betrokkenen van huiselijk geweld op tijd alarm slaan. Dat gebeurt nu nog te weinig. Daarnaast moeten instanties beter samenwerken en zich verantwoordelijk voelen.
Als dit niet gebeurt, krijgen we het aantal slachtoffers niet naar beneden.
Ook willen de organisaties dat er een Nationaal Rapporteur komt. De rapporteur moet een waakhond zijn en instanties monitoren en stimuleren.
"Degene moet ervoor zorgen dat de kring van veiligheid zich sluit. Als dit niet gebeurt, krijgen we het aantal slachtoffers niet naar beneden", zegt Wallage.
Een van die dodelijk slachtoffers was de verstandelijk gehandicapte Daniëlla van Bergen. Zij overleed in de zomer van 2013 thuis in Groningen nadat ze wekenlang stelselmatig zwaar was mishandeld door haar stiefvader.
Bij het gezin van Daniëlla waren 27 hulporganisaties betrokken, en toch ging het mis. De hulpverlening is ernstig tekortgeschoten. Signalen zijn niet goed 'opgeteld', waardoor het totaaloverzicht ontbrak, luidde de conclusie van het inspectierapport.
