Verdachte in verkrachtingszaak zwijgt, maar bewijs liegt er niet om
Het dna dat van verdachte Gerard T. is gevonden, vormde vandaag het meest overtuigende bewijs in de Utrechtse serieverkrachterszaak. Maar ook de rest van het plaatje is weinig ontlastend voor T.
Gerard T. ging vaak alleen uit fietsen. Hij wist overal de weg, verklaart zijn ex-vrouw bij de politie. Later veranderde dat in ‘scooteren’, verklaart zijn dochter. Vaak deed T. dat voor zijn werk bij een koeriersbedrijf, soms urenlang. Op de momenten dat de serieverkrachter toesloeg – aanvankelijk vanaf de fiets, later vanaf de scooter - bleek T. toevallig vrij.
Seksbelust
Hij voldeed aan het signalement van de dader: vadsig postuur, kortgeknipt haar, accentloos Nederlands. Hij had zelfs een oorbelletje in zijn rechteroor, net als de serieverkrachter. Seksbelust was hij ook. Zijn gezinsleden stoorden zich aan T.'s 'geile praatjes'. Regelmatig maakte hij opmerkingen over 'mooie borsten' of 'knappe meiden'.
Even makkelijk kon hij agressief worden. "Hij deed kleinerend", vertelt zijn dochter de politie. In het verleden is T. veroordeeld wegens huiselijk geweld.
Ik beroep me op mijn zwijgrecht.
Toen T. na een fietsdiefstal een oproep kreeg om verplicht dna af te staan, veranderde hij volgens zijn omgeving in ‘een ander mens’. "Hij raakte depressief", zegt zijn dochter tegen de politie. Volgens zijn toenmalige vriendin was hij nerveus en zweterig toen hij wangslijm liet afnemen. Kort voor de afname deed T. een zelfmoordpoging. De politie ontdekte later dat T. in die dagen heeft gegoogeld op 'dna', 'dna-onderzoek', 'serieverkrachter', 'opsporing', 'uitkering tijdens detentie' en 'zelfmoord'.
De afgelopen anderhalf jaar heeft de politie een groot aantal mensen uit de omgeving van Gerard T. gehoord. Voormalige relaties en vrienden, oud-collega’s, familieleden en mensen op de camping waar T. in de jaren 90 een caravan had. De rechtbank legde de verdachte vandaag hun verklaringen voor, maar Gerard T. heeft slechts één ding te zeggen: "Ik beroep me op mijn zwijgrecht."
Onbewogen hoort hij de schokkende details aan over de verkrachtingen, die hij volgens het Openbaar Ministerie heeft gepleegd. De verdachte serieverkrachter heeft nu gemillimeterd haar, een stoppelbaardje en een flinke buik. De rechtbank waarschuwt het publiek in de zaal voor de gruwelijke details en somt op wat T. zou hebben gedaan tijdens vier verkrachtingen in weilanden en bosjes ten oosten van Utrecht.
Gerard T. staart voor zich uit en geeft geen krimp. Keer op keer vraagt de rechtbank of hij wil reageren. "Ik beroep me op mijn zwijgrecht", blijft het antwoord van T.
Ik weet toch niet meer wat ik 20 jaar geleden heb gedaan.
Ook de aangrijpende verhalen van de slachtoffers in de zaak laten de verdachte ogenschijnlijk koud. Een vrouw die in 1995 in Utrecht op uiterst gewelddadige wijze werd verkracht, had jaren nodig om het trauma te verwerken. Ze verhuisde zelfs naar het buitenland, omdat ze de gedachte niet kon verdragen dat de dader nog vrij rondliep en zomaar weer kon toeslaan.
Een slachtoffer dat op 16-jarige leeftijd werd verkracht in Bilthoven, beschrijft haar doodsangst nadat ze vastgebonden aan een boom werd achtergelaten in het bos. "Als ik zeg dat het nu goed met me gaat, maakt dat de verkrachting niet minder erg", zegt ze. Ze is het enige slachtoffer dat zelf haar verhaal doet in de rechtszaal. Ook nu kijkt T. emotieloos voor zich uit. Een expliciet verzoek van de rechtbank om nu eindelijk het zwijgen te doorbreken, is vergeefse moeite.
Al sinds zijn aanhouding, in juli 2014, weigert Gerard T. om een verklaring af te leggen. De politie gaat zelfs undercover in de gevangenis om hem aan het praten te krijgen. Daar vertrouwt T. de infiltrant toe dat hij 'de Utrechtse serieverkrachter' is. Volgens de agent zei hij dat op gewichtige toon, alsof er status aan ontleend kon worden. Maar of hij de verkrachtingen heeft gepleegd, daar kreeg de politie geen antwoord op. "Ik weet toch niet meer wat ik 20 jaar geleden heb gedaan", aldus T.
Afgeluisterd gesprek
Het meeste liet T. nog los tegen zijn ex-vrouw. “Ik hoop dat ik snel een straf krijg, dan kan ik weer verder", zei hij volgens haar. In een afgeluisterd gesprek in de gevangenis zei T. dat hij zich schaamt. “Ik wil laten zien dat ik spijt heb van de dingen waarvan ze zeggen dat ik die heb gedaan.”
Maar ook deze uitspraken wil T. niet toelichten. Morgen komt het Openbaar Ministerie met een strafeis.
