Vooruitblik 2016: Pieters doet niet onder voor Kongolo en Riedewald

• Timo Brouwer

  redacteur NOS Sport

In de eerste week van 2016 kijken vijf Nederlandse topsporters vooruit naar komend jaar. Vandaag voetballer Erik Pieters, voormalig speler van PSV en FC Utrecht. Hij gaat trouwen, wil een tatoeage, maar bovenal weer een keer spelen voor het Nederlands elftal.

Erik Pieters. 27 jaar en bezig aan zijn derde seizoen bij Stoke City, de nummer tien in de Premier League. Hij woont in het plaatsje Alderley Edge, een half uurtje rijden van Manchester. Met zijn verloofde Nermina en twee honden; Blue en Simba. De linksback woont dus niet in Stoke-on-Trent, de stad van zijn club Stoke City. Want: "In Manchester is meer te beleven dan in Stoke", zegt Pieters.

Met de feestdagen waren de familie en schoonfamilie op bezoek. Ze konden allemaal blijven slapen in huize Pieters, tien man in totaal. Voor Pieters wel fijn, want in Engeland moest er natuurlijk gewoon doorgespeeld worden tijdens de feestdagen.

"Dan is het wel prettig dat de mensen die je liefhebt hier zijn. De uurtjes die je dan nog wel vrij hebt kun je met hen besteden." Voor de familie was het ook niet vervelend, ze waren erbij tegen Manchester United (2-0 winst), Everton (3-4 winst).

Nederland missen, dat doet de in Tiel geboren Pieters eigenlijk niet. Behalve dan in één opzicht. "Hier zijn vast heel veel dingen te doen, maar weet je niet waar je moet zijn. In Nederland weet je dat wel. Maar missen? Nee dat niet. De tijd gaat snel, zeker in deze periode. Voor je het weet is het seizoen voorbij."

Dat seizoen is inderdaad al weer halverwege. Twintig wedstrijden, waarvan Pieters er twintig speelde. Het moge duidelijk zijn, voor trainer Mark Hughes is Pieters één van de eerste namen die hij op het wedstrijdformulier invult.

En dat is niet alleen iets van dit seizoen, maar al sinds Pieters in 2013 naar Stoke City kwam. Zelf beschouwt hij dit seizoen als zijn beste: "Ik ben hartstikke fit en zowel mentaal als fysiek veel sterker geworden. Qua spel ben ik verdedigend veel beter geworden en aanvallend gaat het ook steeds beter. Ik weet meer waar het om gaat en red mij ook vaak uit benarde situaties."

Vooral die mentale weerbaarheid kan Pieters wel gebruiken, want ook al staat hij al drie seizoenen in de basis in de Premier League, in aanmerking voor het Nederlands elftal komt hij eigenlijk niet. Waarom niet?

"Ik weet niet wat de achterliggende gedachte van de bondscoach is. In mijn ogen ben ik goed bezig. Misschien komt het omdat ik voor Stoke City speel en springt dat minder in het oog. Maar Stoke is al lang niet meer een rugbyclub die alleen maar de lange bal hanteert. We spelen goed voetbal en zijn niet voor niets in de voorgaande twee seizoenen negende geworden."

Het niet weten waarom, dat knaagt wel een beetje aan Pieters. "Ik ben ook nooit gebeld. Dat zou wel fijn zijn, want dan weet ik wat ik misschien nog moet verbeteren." Bondscoach Danny Blind gaf laatst wel een verklaring in een persconferentie. Jetro Willems staat bij Blind op één voor de linksbackpositie en dan volgen Terence Kongolo en Jairo Riedewald in de pikorde. Blind vindt die laatste twee voetballend beter. "Dat mag hij vinden", zegt Pieters. "Maar ik weet dat ik niet onderdoe voor die twee."

"Met alle respect, maar spelen in de eredivisie of Premier League, dat is wel een verschil", gaat Pieters verder. "Ik denk dat ik een waardige linksback ben voor Oranje, met veel ervaring. Bert van Marwijk vond mij wel goed genoeg voor Oranje toen ik nog bij PSV zat. Nu ben ik een betere speler, maar vindt de bondscoach mij niet goed genoeg. Het blijft een keuze van de trainer."

In november werd Pieters overigens opeens wel opgeroepen door Blind, want Riedewald raakte geblesseerd. Spelen tegen Wales deed Pieters echter niet en de daaropvolgende interland tegen Duitsland werd afgelast wegens terreurdreiging.

Bij Stoke City gaat het natuurlijk ook weleens over Oranje, want sinds dit seizoen is Pieters niet meer de enige Nederlander in dienst van de club. Ook Ibrahim Afellay tekende bij The Potters en Marco van Ginkel wordt gehuurd van Chelsea. "We maken er natuurlijk wel grappen over, maar we hebben het vooral over de tussengeneratie waar Oranje nu mee te maken heeft. Toen ik bij Oranje kwam, waren de meeste spelers actief bij een club in het buitenland. Dat is nogal een verschil met hoe het nu is."

Het drietal kreeg het natuurlijk ook wel even voor de kiezen toen Nederland zich niet wist te plaatsen voor het EK. "Daar zijn we wel mee gepest ja, maar ik kon dat gemakkelijk pareren: had de bondscoach mij er maar bij moeten halen", lacht Pieters.

Doodzonde

Balen van het niet kwalificeren deed hij overigens wel. Als een stekker. Hoewel hij geen deel uitmaakte van de selectie. "Ik ben en blijf altijd Oranjefan, ook al zit ik er zelf niet bij. Het is doodzonde. Ook omdat ik zelf al eens een EK (2012) heb moeten missen door een blessure. Hadden we ons geplaatst, dan had ik door een blessure misschien ook wel in aanmerking kunnen komen voor dat toernooi. Je weet het nooit."

2016: Oranje, trouwen en een tatoeage

Over wat 2016 hem moet brengen is Pieters vrij duidelijk. "Ik wil een kans in Oranje. En alleen een keer opgeroepen worden is voor mij niet genoeg. Ik wil spelen. En dan kan de bondscoach mij op die wedstrijd beoordelen."

Eén keer spelen in het Nederlands elftal en het jaar is geslaagd? "Ja", antwoordt hij resoluut.

Of dat gaat lukken is nog maar de vraag, zeker is wel dat dit jaar Pieters veel moois gaat brengen. Want hij gaat trouwen. "Dat is een mooi vooruitzicht. Ik ben al een gelukkig man, maar helemaal als we straks man en vrouw zijn. Voetbal betekent veel voor mij, maar mijn familie en mijn verloofde betekenen alles voor mij." Zijn toekomstige vrouw (Nermina Mekic) is ook de hoofdreden dat Pieters zo goed speelt. "Zij steunt mij altijd en overal. De stille kracht. Een goede thuissituatie is voor mij heel belangrijk."

En als hij dan getrouwd is, gaat Pieters waarschijnlijk ook wat meer in het plaatje van een profvoetballer passen. Tot nu toe valt hij namelijk een beetje buiten de boot. 27 jaar, nog geen kinderen en ook nog geen tatoeages. "Ik hoor er inderdaad nog niet helemaal bij, maar de bedoeling is dat daar verandering in gaat komen", lacht Pieters. "Als we getrouwd zijn dan wil ik zeker papa worden. Daarnaast loop ik al een tijd in mijn hoofd met het idee om een tatoeage te nemen. Ons huwelijk lijkt mij iets moois om op mijn lichaam te vereeuwigen."

Contractverlenging

Verder hoopt Pieters zich natuurlijk verder te ontwikkelen als speler, als het even kan bij Stoke City. Want niet voor niets verlengde hij een week geleden zijn contract, dat nog anderhalf jaar liep, tot 2020. Belangrijk punt bij die verlenging was ook de ambitie van de club zelf.

"We hebben de stap gemaakt van degradatiekandidaat naar subtopper. Nu moeten we voor Europees voetbal gaan." Want dat zou Pieters wel weer eens graag willen: spelen in Europa, wat hij met PSV ook al deed. Maar er is één ding dat hij nog liever zou willen: "Een eindtoernooi spelen met het Nederlands elftal."