Vanaf vandaag draait The Program in de Nederlandse bioscopen. De speelfilm gaat over Lance Armstrong, en laat zien hoe de Amerikaanse wielrenner doping gaat gebruiken nadat hij is genezen van kanker. Armstrong won zeven keer de Tour de France, maar bekende z'n dopinggebruik drie jaar geleden. Mariska Tjoelker is ondanks alles nog steeds groot fan van 'The Boss'.
"Ik ben vooral fan vanwege z'n winnaarsmentaliteit en zijn onverzettelijkheid", zegt Tjoelker. "Het is iets waar ik totaal niet jaloers op ben. Hij ging over lijken en is daardoor geen prettig persoon. Maar je hebt het ook nodig om dingen te bereiken: daar waar veel anderen snel een stapje terug doen, heeft hij dat anders gedaan."
Al in de eerste minuten van de film noemt Mariska feilloos de verschillende renners op. "Als klein meisje keek ik al naar wielerwedstrijden en ik schrijf ook voor het wielerblog Het is Koers. In mijn werkkamer heb ik een wand waarin de boeken over Lance prominent vooraan staan. En in de woonkamer staat een Rouleur, een wielertijdschrift, met hem op de voorkant. Tot verdriet van mijn man", vertelt ze lachend.
Mariska snapt dat Armstrong sinds zijn dopingbekentenis veel fans is kwijtgeraakt. Voor haar is het dopinggebruik niet zo'n issue. "Het is niet zo spannend, vind ik. Ze hebben het allemaal gedaan en het hoort bijna bij de wielersport."
"De hele ontmaskering heeft me niet zoveel gedaan. Wat ik wel vervelend vind is de manier waarop hij mensen bedrogen heeft. Er is wel een krasje gekomen, maar als ik beelden van vroeger terug zie vind ik dat nog steeds net zo geweldig."
Kritiekpunt op film
De film The Program is gebaseerd op het boek van de Ierse journalist David Walsh over de jacht op Lance Armstrong en zijn dopinggebruik. En daar zit meteen het grootste kritiekpunt van Mariska.
"Het is een vermakelijke film, met veel toffe oude beelden tussendoor. Maar het gaat wel erg veel over het dopinggebruik. Nergens zie je hoe hard hij eigenlijk trainde: intensiever dan het hele peloton. Lance wilde winnen. Daar kwam doping bij kijken, maar niet alleen dat."
Ben Foster speelt de rol van Armstrong. Een goede acteur, vindt Mariska, en hij lijkt ook wel op Lance. "Vooral in z'n gezicht. Maar hij mist dé blik: Armstrong heeft zo'n doordringende winnaarsblik. Als er journalisten in de zaal zaten bij een persconferentie en hij keek iemand aan met die blik, dan begon die journalist wel te zweten. Dat is zo karakteristiek dat ik geen moment het gevoel had dat ik naar Lance Armstrong zat te kijken."
