De oranje overall, de beul in het zwart en, buiten beeld, de gruwelijke onthoofding. Deze week een jaar geleden werd het onthoofdingsfilmpje van journalist James Foley op internet gezet. Journalist Steven Sotloff en de hulpverleners Alan Henning en David Haines ondergingen hetzelfde lot.
Daarna volgden meer executievideo's van Islamitische Staat. De Jordaanse piloot Moaz al-Kasasbeh werd levend verbrand, er volgden massa-executies van christenen en bij sommige executies werden kinderen ingezet als beul. Het werd nóg weerzinwekkender.
Wat opvalt is de professionaliteit van de video's. Hoe hebben de video's van IS zich het afgelopen jaar ontwikkeld? Wat heeft het IS opgeleverd? Hebben de video's nog wel dezelfde impact? Een gesprek met Liesbeth van der Heide, terrorisme-onderzoeker aan het Centre for Terrorism and Counterterrorism van de Universiteit Leiden.
We zijn met zijn allen onthoofdingsmoe geworden.
Bepalend is altijd de nieuwswaarde van beeld of een gebeurtenis. Toen de propagandistische waarde ging overheersen, hebben wij er minder aandacht aan besteed.
Niet alleen de video's van IS zijn in de loop der tijd veranderd. Dat geldt ook voor de manier waarop nieuwsmedia met de beelden omspringen. De onthoofding van James Foley werd nog breed uitgemeten in het nieuws. Daarna is veel terughoudender omgegaan met de executievideo's.
"Bepalend is altijd de nieuwswaarde van beeld of een gebeurtenis", zegt NOS-hoofdredacteur Marcel Gelauff. "Toen IS begon met de onthoofdingen was het substantieel nieuws, door de methode en door hoe ze het publicitair aanwendden. Daarna werd het meer van hetzelfde en ging de propagandistische waarde overheersen. En dus gingen wij er minder aandacht aan besteden."