Onder Van Ojik ging het weer beter met GroenLinks

Bram van Ojik was voor het grote publiek een onbekende, toen hij begin oktober 2012 het stokje overnam van Jolande Sap. Hij was een nieuwkomer in de fractie, hoewel hij in de jaren 90 al eens kort Kamerlid was geweest.

Hij had niet de ambitie om meteen de kar te trekken. Maar er was eigenlijk geen andere kandidaat na de slechte resultaten bij de verkiezingen van een paar maanden eerder. GroenLinks was daarbij van tien naar vier zetels geduikeld.

Partijleider Sap stapte op toen bleek dat het partijbestuur geen vertrouwen meer in haar had. Jesse Klaver, die campagneleider was geweest, liet meteen weten dat hij op dat moment niet beschikbaar was voor de functie.

Ambassadeur

Bram van Oijk was in de jaren 80 voorzitter van de PPR, een van de partijen die later in GroenLinks opgingen. Hij volgde in april 1993 Ria Beckers op. Als PPR-voorzitter speelde hij een belangrijke rol bij de fusie met PSP en CPN.

In mei 1994 vertrok hij weer uit de politiek en werd hij voorzitter van Milieudefensie. Hij was ook een aantal jaren ambassadeur in het Afrikaanse Benin.

De kandidatencommissie plaatste de 'nieuwkomer' Van Ojik in 2012 meteen op nummer 2 van de kandidatenlijst voor de Tweede Kamerverkiezingen. Ze noemde hem "een zeer kundige, charmante en sprankelende man die tegelijkertijd ontspanning en gezag uitstraalt".

Tijd voor mezelf

Die aanbeveling heeft hij de afgelopen jaren waar weten te maken, zowel in politiek Den Haag als daarbuiten. Onder zijn leiding groeide GroenLinks weer in de peilingen.

Vorig jaar zei Van Ojik nog dat hij bij de komende Tweede Kamerverkiezingen graag lijsttrekker wilde worden. Hij zei daar wel bij dat die verkiezingen dan snel moesten komen.

In zijn brief aan de partijleden schrijft hij nog niet te weten wat hij nu gaat doen. "Ik weet wel dat ik meer tijd wil voor mezelf en voor mensen in mijn naaste omgeving. Voor GroenLinks kan ik me vast wel weer eens in een andere rol nuttig maken."