Vandaag worden de zes genomineerden voor de Libris Literatuur Prijs bekendgemaakt. Traditiegetrouw gaat Nieuwsuur als eerste bij hen langs om het goede nieuws te brengen. De jury kiest de genomineerden uit een longlist met achttien schrijvers. Naast vertrouwde namen als Jan Siebelink en Adriaan van Dis staan dit jaar veel jonge schrijvers als Maartje Wortel en debutante Niña Weijers op de lijst.
Een plek op de felbegeerde Libris-shortlist betekent straks op 11 mei een ereplaats bij het chique diner in het Amstelhotel in Amsterdam, en belangrijker, een kans om met de prijs van 50.000 euro naar huis te gaan.
In spanning afwachten
Achttien schrijvers zitten vandaag, al dan niet tevergeefs, in spanning op de Nieuwsuurploeg te wachten. Ze controleren of de bel het wel doet en posten achteloos voor het raam. Hun concentratievermogen daalt tot een nulpunt. Als er ‘s middags nog steeds geen cameraploeg is langs geweest, accepteert men voorzichtig dat de longlist ook al een eer was. Of zouden ze toch nog...?
Dit zijn de verhalen die Nieuwsuur na afloop vaak hoort van de arme wachtende schrijvers. Van kijkers horen we soms dat ze denken dat alles in scène is gezet. Want het was wel heel toevallig dat K. Schippers (2006) net naar buiten kwam met een tas met lege wijnflessen voor de glasbak en dat Dimitri Verhulst (2009) juist kwam aanfietsen in een zeemleren wielrenbroekje.
Nieuwsuur kan u verzekeren dat de schrijvers niet van tevoren worden gewaarschuwd. Wel vraagt de Librisorganisatie aan de achttien schrijvers waar ze op de bewuste dag zijn, zodat de cameraploeg van Nieuwsuur in geval van een nominatie kan langskomen.
Van koeltjes tot geheel overdonderd
Omdat zes bezoeken op één dag verspreid over Nederland, en vaak ook België, te veel is, gaat Nieuwsuur met twee cameraploegen op pad. Het effect van het bezoek op de genomineerden is altijd weer anders. Waar de een koeltjes reageert ("Ik had jullie wel wat eerder verwacht") is de ander in extase, vol ongeloof of geheel overdonderd.
Soms zijn de huisdieren minstens zo goed in staat om hun blijdschap te uiten als de genomineerde zelf. Zo maakte de hond van Charlotte Mutsaers (2009) metershoge vreugdesprongen en klommen de katten van Mensje van Keulen (2010) bovenop haar hoofd. De kat van Esther Gerritsen (2013) toonde zich met name verheugd over de verpakking van de boeken. Alle genomineerden krijgen de boeken van de andere vijf genomineerden cadeau.