'Control room' van F1-regie zendt races de wereld over: 'Zijn bij NASA geweest'

"We zijn in Houston op de koffie geweest om eens te kijken hoe ze het daar allemaal doen." Het zijn de woorden van Roberto Dalla, hoofd van het gloednieuwe Media & Technology Centre van de Formule 1 in Biggin Hill, een klein gehucht onder de rook van Londen,

Trots loopt de Italiaanse directeur door het gebouw, even futuristisch als megalomaan, dat aanvoelt als een space center. Het is het resultaat van een intensieve verbouwing van het hoofdkwartier van de Formule 1-regie.

Deuren die normaal gesproken gesloten blijven, openen zich voor uitgenodigde journalisten. De Formule 1-leiding wil graag laten zien wat het heeft neergezet.

Bekijk hieronder de reportage:

Het betreden van het pand doet haast denken aan de penitentiaire inrichting van Vught. Alle deuren zijn voorzien van een code en vragen om een toegangspasje, iedereen die binnenkomt dient zich te legitimeren en te registreren.

Kabels, monitoren en speakers

Nadat Dalla zijn gasten welkom heeft geheten, volgt een uitvoerige rondleiding. Het gebouw heeft veel weg van een ruimtestation. In ieder vertrek struikel je over de kabels, monitoren en speakers. Op die monitoren zijn de restanten van de laatste race nog zichtbaar.

Statistieken, racebeelden en analyses. Tot zover is het nog goed te behappen.

Dan betreden we de ruimte waarvandaan de Formule 1-races worden geregisseerd. Die laat zich nog het beste omschrijven als de control room van NASA in Houston.

Rijen met honderden schermen in een verder pikdonkere ruimte waar daglicht niet tot doordringt. Gekscherend wordt de vraag gesteld of de maanlanding ook uit deze ruimte gecoverd is. Dalla's antwoord gaat verrassend genoeg wel die richting op.

Overal is een computer voor

"We hebben niets aan het toeval overgelaten. We zijn bij NASA geweest, want we wilden het beste van het beste. En dat hebben we nu. Alle grand prixs worden hiervandaan geregisseerd. De camera's in en op de auto's, in de pitstraat, tot aan zelfs de helikopters ter plekke, allemaal worden ze hier in dit gebouw bediend."

Met voelbaar stijgende verbazing vervolgt de groep haar weg door het pand. Dankzij allerlei codes en pasjes gaat de ene na de andere deur open. Alles wat je als kijker tijdens een grand prix hoort of ziet gebeuren heeft zijn eigen vertrek en z'n eigen computer.

"Met deze knop op dit schermpje starten we altijd de befaamde podiumhymne wanneer de champagne wordt ontkurkt", wijst een medewerkster naar een onopvallend klein schermpje in de hoek van de kamer. "Ook al staat dat podium in Australië, hier drukken we op 'play'."

De ruimte ernaast staat in het teken van de boordradio's. Wat op televisie te zien en te horen is, wordt vanuit Biggin Hill geregisseerd.

De operator geeft tekst en uitleg en laat ter illustratie horen hoe een gemiddelde racemiddag klinkt in zijn 'kantoor'. Een kakofonie aan stemmen galmt door de ruimte, twintig auto's door elkaar. Er lijkt geen chocola van te maken. De operator benadrukt zijn ingewikkelde taak om tot een relevante keuze te komen als het gaat om de uit te zenden teksten van de coureurs en hun teamleiding.

Open deuren

"Maar wie is er eigenlijk verantwoordelijk voor het wegpiepen van het vloeken?", wordt hem gevraagd. Met een wat verlegen rood aangelopen hoofd en een vertwijfelende blik naar zijn leidinggevende antwoordt de operator: "Uhm, ja, dat doe ik dus. We volgen daarin onze eigen fatsoensnorm. Er zijn geen strikte regels voor."

De blik gaat weer wat ongemakkelijk opzij, op zoek naar bevestiging. "Well done. Well answered", klinkt het met een knipoog en een glimlach. Ook al gaan er veel deuren open, vandaag is niet de dag voor al te kritische vragen.

We passeren de enige ruimte die niet betreden mag worden en waar ook geen informatie over wordt gegeven. De serverruimte. Een stiekeme blik naar binnen maakt dat we snappen waarom de Formule 1 voorzichtig is met haar 'kloppend hart'. Indrukwekkend veel kasten met allerlei soorten van technologie. Maar het oogt ook kwetsbaar. Alle faciliteiten op één plek.

"Dat is zo, maar we hebben heel veel back-ups voor onszelf gecreëerd. Naar de meeste circuits hebben we fysieke bekabeling liggen", legt Dalla uit. "Vier routes, vier back-ups. En áls het bizarre feit zich voordoet dat al die vijf routes afgesneden zijn, dan hebben we ook nog een satelliet tot onze beschikking."

De rondleiding eindigt in de ook al zo indrukwekkende F1 tv-studio. De uitleg die we daar krijgen, verraadt een Vlaamse tongval. Hoofd en ontwerper van deze studio is de Belgische Wendy Hendrickx, die ook veel vlieguren heeft gemaakt in de Nederlandse televisiewereld.

'Veel futuristischer gaat het niet worden'

"We zijn groter dan de Champions League-finale, en wij doen het 23 keer per jaar", vertelt Hendrickx. "Ik ben apetrots dat ik hier onderdeel van uit mag maken. Samen met een Nederlands bedrijf hebben we deze studio ontworpen en gerealiseerd. Veel futuristischer dan dit gaat het niet worden."

Die laatste woorden worden aan het einde van de rondleiding echter ontkracht door Dalla: "Het lijkt alsof we met de afronding van dit project aan het einde van een proces zijn gekomen. Maar niets is minder waar. We staan zelfs nog maar aan het begin. The sky is the limit."

De pasjes worden ingeleverd. Overal klinken piepjes, sluiten de sloten zich en vallen zware deuren dicht. Het Formule 1-hart in Biggin Hill is vanaf nu weer de onneembare vesting die het was.