Hassan maakt met brons reputatie waar van vrouw die alles kan: 'WK nu al geslaagd'
Twee jaar geleden, ten tijde van de uitgestelde Olympische Spelen van Tokio, besteedde het Instagram-account van mondiale atletiekfederatie World Athletics extra aandacht aan Sifan Hassan. Met starts op de 1.500, 5.000 en 10.000 meter werd de alleskunner met een ferme knipoog in het zonnetje gezet. Terugkerend thema: 'Als iemand iets kan, is het Hassan'.
Er werden gekscherende foto's op sociale media geplaatst. Van Hassan als zeilster in de Laser-klasse. Als turnster aan de brug met ongelijke leggers. Als eventingruiter die een hindernis neemt. Als schoonspringster, duikend van de 10 meter.
Maar Hassan bleek in Japan vooral goed in haar eigen stiel. Goed voor goud op de 5.000 en 10.000 meter en brons op de 1.500 meter.
Breekbaar
Na een tussenjaar waarin ze haar krachten spaarde en genoegen nam met een bijrol op de WK van 2022 in Eugene, besloot ze tijdens de WK in Boedapest hetzelfde, als onmogelijk bestempelde, programma van Tokio af te werken.
Maar met haar dramatische val in de slotfase van de 10.000 meter leek de in Ethiopië geboren atlete zich op de openingsdag van het negendaagse toernooi van haar meest breekbare kant te laten zien. Een sterfelijk mens van vlees en bloed die ook op dramatische wijze kan verliezen.
Het was schijn die bedroog, zei Hassan dinsdagavond met de derde plaats op de 1.500 meter in haar achterzak. Ze was, zonder het met zoveel woorden te zeggen, wel degelijk de vrouw die alles kan. Vergeten was de tuimeling tijdens de ouverture, historisch was de bronzen plak die om haar ranke nek hing.
Op één dag na vier maanden geleden won ze in een tijd van 2.18.34 de prestigieuze marathon van Londen, zo haalde ze fijntjes aan. En op deze akelige warme dinsdagavond finishte ze in 3.56,00 op de 1.500 meter, na zoals ze het zelf noemde 'een spelletje' van de voor haar geëindigde Keniaanse titelverdediger Faith Kipyegon en Diribe Welteji uit Ethiopië.
"Voor mij is dit een unieke prestatie. Als je van de marathon afkomt, is het logisch wanneer je een paar maanden later op een WK goed bent op de 10.000 meter. Maar om na zo'n voorbereiding derde te worden op de 1.500 meter, dat heeft volgens mij nooit eerder iemand gedaan."
"Ik laat hiermee zien dat niets onmogelijk is. Dit is een mooie les voor de jeugd. Wanneer je iets probeert, kun je voor een verrassing zorgen."
Handdoek
En dat terwijl Hassan twee dagen eerder nog op het punt stond de WK voor gezien te houden. Met gebroken stem meldde ze zich zondag via de telefoon bij Jos Hermens, haar manager en vertrouwenspersoon. Met pijn in knie, heup en nek en een hoofd vol twijfels wilde ze de handdoek gooien.
Hermens praatte op zijn atlete in, raadde haar aan de teamarts te bezoeken en het verloop van het toernooi af te laten hangen van de uitslag van een uitgebreid onderzoek.
Ze kreeg groen licht om de WK te vervolgen en plaatste zich enkele uren later voor de finale van de 1.500 meter. Mentaal voelde ze zich na die kwalificatie beter dan ooit, klonk het ineens. Er was zelfs ruimte voor een vleugje zelfspot. "Ik ben gelukkig niet op mijn hoofd gevallen."
Met de derde plaats op de 1.500 meter, misschien wel het moeilijkste loopnummer van de atletiek, is haar WK nu al meer dan geslaagd, glunderde Hassan. "Ik denk dat ik nog nooit zo blij ben geweest met een medaille. Zelfs als ik zaterdag de 5.000 meter win, ben ik niet zo trots op mezelf als vanavond. Dit is historisch."
Eeuwigheidswaarde
Hassan ging er in alle euforie aan voorbij dat haar derde plaats er ook in ander opzicht een van eeuwigheidswaarde is. Ze is de eerste Nederlandse atlete die, na Peking 2015, Londen 2017, Doha 2019 en nu dus Boedapest 2023, op vier verschillende WK's een medaille behaalt. Daarmee streefde ze sprintster Dafne Schippers en zevenkampster Anouk Vetter voorbij, die beiden op drie WK's het ereschavot betraden.
Vanzelfsprekend was het veroveren van het brons beslist niet geweest, benadrukte ze. Na de vele duurtrainingen die ten grondslag lagen aan haar geslaagde marathondebuut, kostte het haar de grootste moeite op de baan weer snelheid te genereren. Tijdens de FBK Games in Hengelo kwam ze tot een bevredigende 3.58,12, daarna eiste het vele duurwerk toch zijn tol.
Hassan legde zich er aanvankelijk bij neer. "Ik dacht bij mezelf: ik ben een soort Eliud Kipchoge geworden, mijn toekomst ligt blijkbaar op de marathon." Haar Amerikaanse trainer Tim Rowberry praatte dat idee uit haar hoofd en verzekerde haar dat ze met haar snelheid op de baan uniek is. De coach kreeg volgens Hassan op de valreep gelijk. "Drie weken voor de WK raakte ik ineens in vorm."
Nee, zo verzekerde ze, het brons was geen goedmakertje voor de mislukte 10.000 meter, waar ze in ogenschijnlijk gewonnen positie vlak voor de finish struikelde. "Ik ben blij dat het daar is misgegaan", zei ze zelfs. "Die val is verleden tijd. Het ligt achter me, het heeft mij klaar gemaakt voor deze 1.500 meter. Dat was misschien niet gebeurd als ik een klein feestje had gevierd na een wereldtitel op de 10.000 meter. Dit is me meer waard dan een gouden medaille op die afstand."
Het maakte de finale van de 5.000 meter van zaterdag in ieder geval een race om naar uit te kijken. World Athletics kan als opwarmer alvast een klassieker van stal halen. 'Als iemand iets kan, is het Hassan.'
In deze aflevering van NOS Sportschool legt Gregory Sedoc uit waarom Hassan zo'n goede loper is:
