De grote donkere schaduw was hen al voorbij, het gehijg konden ze al horen, maar net toen de vlijmscherpe tanden van het peloton op elkaar klapten, passeerden de vier dappere vluchters de finishlijn.
In de straten van Bourg-en-Bresse ontvouwde zich in de achttiende etappe van de Tour de France een cartoonesk kat-en-muisspel, geïllustreerd door de Nederlander Pascal Eenkhoorn (26).
De Nederlands kampioen van 2022 stak op ruim 70 kilometer van de finish plots brutaal over vanuit het peloton naar een kopgroep die een minuut verderop reed. De in slaap sukkelende kijker ruw wakker schuddend.
Eenkhoorn bleek de motor die het drietal vooraan nodig had om het vroeg ingezette avontuur vol te houden tot de streep. Daar griste Kasper Asgreen de zege weg voor Eenkhoorns neus.
Met een alom bekend drieletterwoord omschreef de geslagen Eenkhoorn zijn gemoed. "Als je in zo'n positie zit, wil je gewoon winnen. Helemaal na wat Campenaerts voor me doet."
Vroege vluchter Victor Campenaerts bracht met beulswerk in de slotkilometers een ultiem offer zodat zijn Lotto-ploegmaat Eenkhoorn het kon gaan afmaken tegen de moegestreden Asgreen en Jonas Abrahamsen. "Hij gaat vol tot de laatste 300 meter. Ik zat perfect, maar kwam er niet over."
Philipsen geïrriteerd
De samenwerking in de kopgroep tussen de Belg, de Deen, de Noor en de Nederlander in de kopgroep was uitstekend. Het briesende peloton, met groenetruidrager Jasper Philipsen als aanjager, kwam maar niet dichterbij.
Wat had Philipsen Eenkhoorn graag op de streep teruggepakt. Want van Eenkhoorns demarrages, terwijl de jacht op de koploper nog moest beginnen, moest Philipsen niets weten. De Belg spurtte zelfs - tegen de etiquette in - vol achter de Nederlander aan en greep hem (figuurlijk) in zijn nekvel.
"Toen ik de eerste keer aanviel, werd ik een beetje lastiggevallen door Philipsen", zei Eenkhoorn, die op een zeker moment bijna werd afgesneden door de Belg.
"Ik wilde even duidelijk maken dat we wilden sprinten vandaag", legde Philipsen uit. "Het was zeker niet agressief of arrogant bedoeld, helemaal niet." Opmerkelijk was het wel.
Het intimideerde Eenkhoorn in elk geval niet: "Ik ken Jasper wel goed, dus ik pakte hem erna beet en zei: dit slaat nergens op, dit gaan we niet weer doen."
"Volgens mij was hij een beetje geïrriteerd. Dat kan gebeuren", begreep Eenkhoorn, die luttele kilometers later zonder gêne gewoon voor een derde keer aanviel. "Dan ben ik de brutale Nederlander."
Was het Vlaamse spierballentaal op twee wielen? "Spierballen, tja, ik denk dat het sowieso een harde sport is", zei Philipsen. "We proberen allemaal zo goed mogelijk onze winnende kaart te trekken. Vandaag was de winnende kaart: vooruit in de ontsnapping. Chapeau hoe hij naar voren kan rijden. En dat het uiteindelijk de winnende move was."
"Caleb Ewan (Lotto's sprinter, red.) is weg, dus we moeten het op zo'n manier proberen", zei Eenkhoorn. "Als wij willen koersen, mogen wij koersen. En we zijn hier om te koersen. We hebben vol gereden, dat is wat ik het liefste doe."
Dat gold ook zeker voor twee van de drie andere heren in de kopgroep. Campenaerts is een fervent hardrijder. Asgreen versloeg in 2021 Mathieu van der Poel in de finale van de Ronde van Vlaanderen.
"Een ploegentijdrit", noemde Asgreen de kilometers lange achtervolging. "Ik had het niet gekund zonder Pascal, Victor en Jonas. Ze deden het geweldig. Eerlijk gezegd hadden we allemaal verdiend te winnen door het werk dat we geleverd hebben."
Wanneer Philipsen begon te twijfelen of ze de kopgroep nog wel zouden terughalen? "Nooit eigenlijk. Ik had niet verwacht dat een groep vooruit ging blijven. Zeker omdat ze al lang vooruit reden. Maar het is nooit stilgevallen van voren. Ze hebben enorm hard gereden."
'Bijna een Tourrit'
Asgreen had wel een verklaring. "Het is de laatste week van de Tour en we hebben zeer, zeer, zeer zware weken achter de rug. Dan blijkt dat zelfs een kleine groep de sprintploegen te slim af kan zijn." Er was wel een brutale demarrage van een, zoals Tom Dumoulin het verwoordde, "lekker etterbakje" als Eenkhoorn voor nodig.
En zo eindigde een vrijwel vlakke etappe, op een dag die moest en zou eindigen in een massasprint, in een onverwacht spektakel. Eenkhoorn won er bijna een Tourrit mee. Bijna ja. "Als ik naar de supermarkt ga met 'bijna een Tourrit' dan krijg ik er niks."
