Rebelse Eenkhoorn kleurt achttiende Touretappe, maar Asgreen wint zinderende finale
Kasper Asgreen is in een zinderende finale van de achttiende etappe van de Tour de France ervandoor gegaan met de dagzege. Pascal Eenkhoorn werd tweede, maar de 26-jarige Nederlander was wel de man die de 185 kilometer naar Bourg-en-Bresse kleurde. Dankzij een rebelse demarrage, die veel irritatie opriep bij groenetruidrager Jasper Philipsen.
Voor de Deen Asgreen (28) is het de eerste Tourritwinst in zijn carrière, voor zijn ploeg QuickStep is het de 50ste keer dat de Belgische wielerploeg de dagzege in de Franse wielerronde pakt. Eenkhoorn, Nederlands kampioen in 2022, was in de sprint rapper dan medevluchters Jonas Abrahamsen en zijn eigen ploegmaat Victor Campenaerts.
Sprinters te laat
De vlakke rit moest en zou een massasprint worden, maar alles werd anders toen Eenkhoorn op ruim zeventig kilometer van de finish de oversteek maakte vanuit het peloton naar drie vluchters vooraan.
De moraal in de al vroeg ontstane kopgroep kreeg een nieuwe impuls toen Eenkhoorn was aangesloten. Het viertal hield de minuut voorsprong van dat moment knap vast en bleef in de laatste kilometer ternauwernood uit handen van het aanstormende peloton.
Met minder dan twee kilometer te gaan was het gat tussen de vier koplopers en de bulderende sprintploegen daarachter nog slechts tien seconden. Een gaatje dat ze na een achtervolging die dertig, veertig kilometer lang in volle vaart was gevoerd, niet meer dicht kregen. Het volledige sprintersgilde kwam te laat.
Eenkhoorn, die in de finale veel hulp kreeg van ploegmaat Campenaerts, liet met een zeker drieletterwoord weten wat hij van de ontknoping vond.
"Vol gereden, dat is wat ik het liefste doe. Als je in zo'n positie zit, wil je gewoon winnen. Helemaal na wat Campenaerts voor me doet. Hij gaat vol tot de laatste 300 meter. Ik zat perfect, maar kwam er niet over. Dan wint de sterkste."
Bekijk hier de reacties van Eenkhoorn en winnaar Asgreen:
Het was 's ochtends in startplaats Moûtiers vooral de vraag wie er na vier ritzeges nog durfde te sprinten tegen Jasper Philipsen. Dylan Groenewegen (uiteindelijk zeventiende) wel, Mads Pedersen (uiteindelijk zesde) ook zeker, maar in de wetenschap dat bijna 185 kilometer verderop een vlakke aankomst wachtte, hadden sommige avonturiers al hun plannen gesmeed.
'Geen gewone smurfjes'
De eerste aanval was direct de juiste. Asgreen (Soudal-QuickStep), Campenaerts (Lotto) en Abrahamsen (UNO-X) hadden nog wel puf na de Alpenmartelgang van woensdag, waarin Jonas Vingegaard de knock-out gaf aan Tadej Pogacar.
Waar men vooraf dacht dat een kopgroep best wel slagingskans had, kregen deze vroege vluchters - analist Michael Boogerd schatte het drietal voorop in als "geen gewone smurfjes" - niet veel meer dan een minuutje voorsprong op het peloton.
Heren van Alpecin, Jayco AlUla en DSM hadden een verbond gesloten om het gat niet te groot te laten worden, zodat hun sprinters Philipsen (vijfde), Groenewegen en Welsford (twintigste) in stelling konden komen.
'Lekker etterbakje' Eenkhoorn
Een enigszins slaapverwekkende hersteletappe leek in de maak, tot op zo'n tachtig kilometer van de finish tumult ontstond. Eenkhoorn demarreerde op de Côte de Boissieu (2,6 kilometer à 4.8 procent, vierde categorie), het gesloten sprintverbond compleet negerend.
Een fijne poging, als je het de neutrale kijker vroeg. Minachting van het sprintersgilde, vond Philipsen. De rappe mannen hadden toch niet voor niets de Alpen getrotseerd? De Vlaamse groenetruidrager spurtte bij Eenkhoorns tweede poging achter hem aan en ging verhaal halen.
Analist Tom Dumoulin kon de actie van "lekker etterbakje" Eenkhoorn wel waarderen.
Eenkhoorn had lak aan het haantjesgedrag van Philipsen en deed op zeventig kilometer van de streep gewoon nog een poging. Zijn derde, en die bracht wel succes. Een kat-en-muisspel tussen een opgeleefde kopgroep en een ietwat opgelaten peloton was begonnen.
De achtervolging, die nog altijd onder leiding stond van Alpecin, Jayco AlUla en DSM, haalde niet veel uit. Op ruim dertig kilometer van de streep was de voorsprong van de koplopers nog altijd iets meer dan een minuut. Maar toen gingen ook renners van Lidl-Trek, voor Pedersen, en Bora, voor Jordi Meeus (zevende), zich ermee bemoeien.
Het gat van het viertal slonk langzaam. Van één minuut met nog 30 kilometer tot de streep, naar zo'n dertig seconden met nog 15 kilometer tot de finish. QuickStep-man Julian Alaphilippe meldde zich als stoorzender vooraan het peloton, om de kopgroep zoveel mogelijk kans te gunnen, terwijl de vier renners vooraan onvervalst doortrapten.
Campenaerts verrichtte in de slotkilometers beulswerk voor zijn sterke Lotto-ploegmaat Eenkhoorn, die even krachten kon sparen. Mede door die Lotto-tandem werd het kat-en-muisspel uiteindelijk gewonnen door de vier muisjes vooraan. Maar in de sprint bleek Asgreen, die Soudal-QuickStep de eerste ritzege gaf, toch net nog wat sterker dan Eenkhoorn.
