Slecht nieuws voor Groenewegen: 'groene gast' kan het ook zonder Van der Poel

Niets erger dan een tweede plek. Na een achtste, veertiende, vijfde, vierde en nu tweede plaats gaat het in de Tour de France steeds beter met Dylan Groenwegen, maar zeg dat voorlopig nog even niet tegen de sprinter uit Amsterdam.

"Ik ben hier wel echt goed ziek van. Tweede worden, daar houd ik absoluut niet van. Dan word ik nog liever tiende."

Groenewegens schreeuw vlak na het passeren van de streep, toen hij winnaar Jasper Philipsen vier vingers in de lucht zag steken, kwam van diep uit het leeggesprinte lijf. De Belg die de hele massasprint zonder hulp van Mathieu van der Poel reed, kan het blijkbaar ook zonder zijn luxe lead-out. Slecht nieuws voor Groenewegen en Fabio Jakobsen.

'Groene gast'

Aan de sprint zelf lag het niet. De Sloveense sprintlocomotief Luka Mezgec bracht zijn kopman Groenewegen in de straten van Moulins misschien wel iets te vroeg op kop, maar daarna dook de Amsterdammer goed in het wiel van Alexander Kristoff. Met nog 150 meter tot de streep ging Groenewegen zelf maar gewoon vol gas.

"Er gebeurde niet heel veel, toen dacht ik: ik ga zelf", blikte Groenewegen terug op de uitrijfiets. "Ik heb lang gedacht: het gaat lukken, het gaat lukken! En dan komt er nog een groene gast overheen."

Philipsen was stilletjes in zijn wiel geslopen en sprong 50 meter voor de finish erlangs. Het verschil was uiteindelijk een fietslengte. "Dan gangmaak ik hem wel lekker natuurlijk", grinnikt Groenewegen. "Dat doet hij ook wel heel goed, hij wint niet voor niets al vier keer deze Tour."

Aan zijn collega's bij Jayco AlUla lag het niet. "We hebben het goed gedaan met de ploeg", zegt de sprintende kopman. "Luka (Mezgec, red.) laat zien dat hij een van de beste lead-out-mannen is. We komen wel dichterbij, we doen het steeds beter, maar we komen om te winnen." Niet gelukt.

Zonder Van der Poel

Groenewegen oogt beter en beter, een knappe vierde plaats in de lastige oplopende sprint in Limoges duidde er al op, maar een zorgwekkende constatering is dat Philipsen deze elfde etappe geen hulp kreeg van Van der Poel.

De Nederlander van Alpecin-Deceuninck was niet topfit dinsdag na de rustdag en onttrok zich woensdag volledig aan het sprintgeweld. Bij de eerste drie zeges van Philipsen speelde Van der Poel nog een cruciale rol door zijn kopman naar voren te sleuren. Nu blijkt dat Philipsen zijn maatje Mathieu niet per se nodig heeft.

"Het was zeker niet makkelijk zonder Mathieu als laatste man. Ik moest improviseren", zegt Philipsen.

"Ik weet dat ik zonder Mathieu ook kan winnen, maar natuurlijk heb ik hem liever wel aan mijn zijde. Maar Ramon (Sinkeldam, red.), Søren (Kragh Andersen, red.) en Jonas (Rickaert, red.) deden een super job."

"Ik ben blij dat het ook zonder Mathieu is gelukt", zegt de groenetruidrager Philipsen, die zich dit keer slim katapulteerde uit het wiel van een ándere Nederlander: Groenewegen. "Heeft-ie in Parijs vorig jaar ook al eens gedaan", wijst Philipsen even vinnig naar zijn zege op de Champs-Élysées in 2022.

"Hij was sowieso sterk", schat de Belg Groenewegen in. "Maar ik kon mijn moment kiezen, wachten in zijn wiel en dan aangaan."

Het juiste moment kiezen en geduld opbrengen, daar hoef je een sprinter niets over uit te leggen. Toch wordt dat sprintgeduld komende acht dagen wel flink beproefd. De volgende etappe met waarschijnlijk een massasprint als slot is pas volgende week donderdag in Bourg-en-Bresse. De rappe mannen moeten eerst de Alpen over.

"Nu is het een week overleven", zegt Groenewegen. "Maar we blijven ervoor gaan, tot in Parijs."