Vier voor Philipsen: Belg wint massasprint na rustige herstelrit, Groenewegen tweede
En dat is vier voor Jasper Philipsen. De Belg van Alpecin-Deceuninck heeft de elfde etappe gewonnen, zijn vierde zege deze Tour de France. De groenetruidrager ging in de laatste meters van de massasprint in Moulins Dylan Groenewegen voorbij.
De Nederlander schreeuwde het uit vlak na de finish, nadat hij eerder deze Tour al een keer vijfde en vierde was geworden. "Ik dacht: het gaat lukken, het gaat lukken", zei Groenewegen na afloop. "En dan komt er nog zo'n groene gast overheen. We komen dichterbij en het gaat steeds beter, maar ik ben er goed ziek van."
Philipsen sprong uit het wiel van Groenewegen en won met een fietslengte voorsprong. Hij kreeg dit keer geen meesterlijke lead-out van Mathieu van der Poel, die zich een keer niet met de sprint bemoeide.
Het leverde na 179,8 kilometer, waarvan de laatste twintig in de stromende regen en met opnieuw een flauwe s-bocht in de laatste kilometer, een wat chaotische massasprint op waarin het op een paar koppeltjes na iedere sprinter voor zich was. Philipsen had geen hulp en bleek alsnog de snelste. Rapper dan Groenewegen en Phil Bauhaus.
Het geel bleef probleemloos van Jonas Vingegaard, het groen van Philipsen, de bollentrui van Neilson Powless en het wit van Tadej Pogacar.
Bekijk hier de reacties van Groenewegen en Philipsen:
Groenewegen moet nog wachten op zijn zesde ritzege in evenveel Tourdeelnames. De andere Nederlandse sprinttroef, Fabio Jakobsen, eindigde als zestiende en zei dat hij deze etappe vooral wilde gebruiken om "het lijf te testen".
Jakobsen herstelt nog van zijn val in de sprint van etappe vier en de daaropvolgende slopende etappes in het Centraal Massief. In etappe elf kon de Hulk van Heukelum zich nog niet mengen in de strijd om de podiumplekken.
'Belangrijke kans'
"Een belangrijke kans" voor de sprinters noemde Groenewegen de elfde etappe ook, aangezien de ritten de rest van de week zijn gemaakt voor aanvallers en klimmers. De volgende sprintkans zal waarschijnlijk pas volgende week donderdag zijn.
En dus gaven de sprinttreintjes nog een keer even alles. De laatste dertig kilometers gingen met een noodgang voorbij, in de stromende regen, wat een onrustige aankomst opleverde. De teller bleef vrijwel constant ver boven de 45 kilometer per uur. En dat terwijl het de hele dag meer op een herstelritje leek.
De etappe van dinsdag was met de hitte en het enorme hoge tempo de hele dag door zo zwaar dat het leek alsof het peloton het vandaag wel best vond. Drie man gingen ervandoor, voor een bij voorbaat al kansloze vlucht, kregen op het hoogtepunt een minuut of twee en toen was het kilometers aftellen.
De Franse regie nam net even wat langer dan gebruikelijk een lokaal chateau of een verlaten steengroeve in beeld. Urenlang gleden de graanvelden, zonnebloemen, boemeltreintjes en weilanden met verveelde koeien en hooibaalkunstwerken door het scherm.
Kansloze vlucht
Een overzichtelijke overgangsetappe was het, een herstelritje, waarbij de kijker langzaam wegdommelde in zijn campingstoeltje. Julian Alaphilippe knikte een keer charmant naar de camera, het geel, groen en de bollentrui kwamen even voorbij, een hert sprong over de weg en er werd maar weer eens naar de kopgroep geschakeld, waar de drie vroege vluchters van de dag, Matis Louvel (Arkea), Daniel Oss (TotalEnergies), Andrey Amador (EF), vol goede moed doortrapten.
Op kop van het peloton hielden vier renners van vier verschillende ploegen het gat net onder een eenvoudig overbrugbare twee minuten. Een van Soudal-Quickstep, een van Alpecin-Deceuninck, een van Lotto Dstny en een van Jayco AlUla. In dienst van Jakobsen, Philipsen, Caleb Ewan en Groenewegen.
De vlucht was zinloos en iedereen wist het. Amador begon 90 kilometer voor de finish al nee te schudden. Het peloton reed nog maar 30 tot 45 seconden achterop. Zo ver voor de finish al de vluchters terughalen, was wel erg vroeg. En dus liet het peloton de vluchters nog even bungelen.
Stromende regen
Voorin het peloton voerden ze het tempo langzaam op en begon het welbekende, nerveuze treintjesgedrang, terwijl het zachtjes ging regenen. Amador en Louvel geloofden het wel. Alleen Oss bleef door buffelen. Dertien kilometer voor de finish was ook de laatste vluchter teruggepakt.
Op dat moment was het gestopt met zacht regenen en stormde het peloton richting de finish. Koud was het niet, maar wel nat en daardoor leek het allemaal wat nerveuzer dan anders. Maar iedereen bleef op zijn fiets zitten en kwam heelhuids, maar doorweekt over de streep.
De renners zijn klaar voor de Alpen, maar eerst volgt donderdag nog een pittige 168,8 kilometer tellende heuveletappe van Roanne naar Belleville-en-Beaujolais.
