NOS Voetbal

De Visser liet traan na overlijden Pelé: 'Maar hij heeft ook zoveel vreugde gebracht'

Hoe Piet de Visser liftend naar Zweden reisde en in de ban raakte van Pelé

"Ik heb zeker een traantje gelaten. Maar hij heeft ook zoveel vreugde in mijn leven gebracht." Piet de Visser, gewezen trainer en nog altijd actief als meesterscout, was diep geraakt toen hij hoorde van het overlijden van de Braziliaanse ster Pelé.

"Ik heb ze allemaal gezien: Cruijff, Pelé en nu Messi. Maar van Pelé ben ik nog altijd de grootste fan. Hij was het eerste echte fenomeen. Een goddelijke voetballer, die zo prachtig kon schieten en koppen en dribbelen en ook voor zijn medespelers opstond. Geweldig."

Liftend naar Zweden om Pelé te zien

De vroegste herinnering van de inmiddels 88-jarige De Visser hangt samen met het eerste hoogtepunt van de toen pas 17-jarige Pelé. "Ik was nog jong, 23 en jeugdtrainer van Sparta, toen ik liftend naar Zweden ging om de WK-finale tussen Zweden en Brazilië te zien. Daar speelde die jonge Pelé mee."

"Hij maakte twee schitterende doelpunten", vervolgt De Visser. "Ik was helemaal in de ban van die jonge Pelé. Terwijl ik eigenlijk ging kijken voor de Zweden Liedholm, Gren en Nordahl (begin jaren 50 het beroemde trio Gre-No-Li van AC Milan, red.), want zij waren toppers in Europa. Maar Pelé steeg boven alles uit. Sindsdien ben ik altijd fan gebleven van Pelé. Altijd als hij ergens speelde, dan ging ik erop af."

Piet de Visser laat zich in 2014 in het shirt van Brazilië fotograferen.

Nog altijd raakt De Visser in vervoering als hij vertelt wat Pelé zo uniek maakte. "Zijn techniek was fantastisch. Hij had een fenomenaal overzicht: keek nooit naar de bal, maar altijd in het veld. Hij was snel en beresterk. Hij had een paar dijbenen, nou dat waren kabels van spieren. En hij kon koppen. Als hij sprong dacht ik: verdomme, het lijkt wel of hij opstijgt. En ook zijn karakter. Is hij een teamspeler of is het een praatjesmaker? Hij was bescheiden, een gentleman-voetballer."

Op de scooter achter Pelé aan

Nooit speelde Pelé bij een grote Europese club. "Alle grote clubs in Europa wilden hem", weet De Visser. "Maar de regering in Brazilië, dat was toen een dictatuur, wilde niet dat hij weg ging. En Santos hield hem ook altijd. Want Santos leefde van hem."

Met Pelé als uithangbord reisde Santos de hele wereld over om lucratieve oefenduels te spelen. De liefde voor het Braziliaanse wonderkind kostte De Visser nog bijna zijn huwelijk. "Ik ging altijd met mijn vrouw naar Frankrijk op vakantie. Maar ik hoorde: Pelé komt met Santos in Italië spelen, vier wedstrijden. Dus ik zeg tegen mijn vrouw: 'Joh, zullen we eens naar Italië op vakantie gaan?'"

Op de scooter achter Pelé aan: het kostte De Visser bijna zijn huwelijk

"Vervolgens heb ik op de scooter alle wedstrijden van Pelé gevolgd. Zo heb ik bijna nog de rode kaart gekregen van mijn vrouw, want zij bleef alleen. Maar ze begreep het wel, want ik kwam met enthousiaste verhalen terug van die wedstrijden. Ik heb niets van Italië gezien, alleen Pelé. En ik vond het schitterend."

Pelé als rolmodel

Pelé was ook een rolmodel in Brazilië en ver daarbuiten, met name bij arme en gekleurde bevolkingsgroepen. Clarence Seedorf prees hem daarvoor: "Hij opende de deur voor zwarte spelers".

"Dat klopt helemaal", beaamt De Visser. "Ik kwam vaak in Brazilië, ook in de sloppenwijken. "Heel Brazilië, vooral de arme wijken, leefde op door het mooie voetbal van Pelé. Miljoenen mensen die niets hadden zijn door hem opgefleurd. Drie wereldtitels, dat zegt wat voor de Braziliaan. Ik heb er veel vrienden en daar hebben ze het nog altijd over. Brazilië is het beste voetballand op aarde, met Pelé als de god."

Pelé reisde met Santos de hele wereld over.

"Hij was vriendelijk en aardig voor alle mensen", weet De Visser. "En dat is heel bijzonder. De meeste voetballers die zo aan de top staan, waar zo aan getrokken en gesleurd wordt, krijgen nukken, worden kwaadaardig, irritant of hautain. Hij niet. Never nooit."

In de jaren 60 en 70 waren selfies nog niet zo gebruikelijk als nu. "Als ik in Brazilië was, ging ik zelfs kijken naar de trainingen van Pelé. Maar ik was te bescheiden om naar hem toe te gaan en een hand te geven. Nu had ik dat anders aangepakt, maar toen nog niet. Dat heb ik altijd jammer gevonden."

Deel artikel:

Advertentie via Ster.nl