Met een duwtje in de rug en een biertje Alpe d'Huez op: 'Dit maak je nergens anders mee'

Voor het eerst sinds 2018 was de mythische Alpe d'Huez weer eens opgenomen in het parcours van de Tour de France. Het werd als vanouds een gekkenhuis op de Alpenreus met zijn 21 roemruchte haarspeldbochten. Duizenden wielerfans - veelal in kleurrijke outfits gestoken en soms halfnaakt - bezorgden de renners een onvergetelijke ervaring.

Met name voor Tom Pidcock werd het een dag om nooit te vergeten. De pas 22-jarige Brit kwam na een lange vlucht in zijn eentje over de finish. En hoewel hij met olympisch goud op de mountainbike en een wereldtitel als veldrijder al een behoorlijk palmares heeft, liet zijn zege op de Alpe d'Huez hem bepaald niet onberoerd.

"Dit was absoluut een van mijn mooiste ervaringen als wielrenner", stamelde Pidcock. "Het was soms letterlijk slalommen tussen vlaggen, vuisten en God weet wat nog meer van het publiek. Alpe d'Huez in de Tour, dat is echt iets speciaals. Dit maak je nergens anders mee."

Muur van geluid

Ook groenetruidrager Wout van Aert reed er voor het eerst in een Touretappe omhoog. "De verhalen die ik vooraf gehoord heb waren echt niet overdreven", moest de Belg van Jumbo-Visma toegeven. "Dit was echt heel anders dan alle andere beklimmingen."

Van Aert reed een flink stuk achter de groep met favorieten in zijn eentje omhoog. "Hoewel ik ver van achter zat, reed er vlak voor de klim een politiemotor met me mee. Ik vroeg me af waar dat voor nodig was. Maar daar kwam ik al snel achter toen ik in de drukste zones reed."

Het kabaal van de supporters overweldigde hem. "Af en toe reed je echt in een muur van geluid. En soms was de weg zo smal dat je maar net tussen alle supporters door paste. Het was echt heel gek."

'Beetje raar, maar supermooi'

Hoewel Van Aert genoot, had hij ook gemengde gevoelens. "In je gedachte zie je corona overal rondzweven. We doen er de hele Tour alles aan om afstand te houden, dan is het een beetje raar om door zo'n mensenmassa te rijden. Maar ik vond het een supermooie dag. Ik ben blij dat we niet op een lege Alpe d'Huez hoefden te rijden."

De Alpe d'Huez heeft zijn status voor een groot deel te danken aan de vele Nederlandse fans die er tijdens Touretappes voor een soort carnaval zorgen. De klim staat ook wel bekend als de 'Nederlandse berg', dankzij de acht Nederlandse etappewinnaars.

Maar die bijnaam lijkt stilaan tot het verleden te behoren. Gert-Jan Theunisse was in 1989 alweer de laatste Nederlander die juichend op 1.860 meter hoogte over de finishstreep kwam. Ook vandaag deden de Nederlandse renners geen moment mee om de etappezege.

Biertje voor Van der Hoorn

Maar genieten, dat deden ze wel. Vooral in bocht 7, waar de Nederlandse fans al jarenlang voor een gekkenhuis zorgen. Taco van der Hoorn dronk onderweg een biertje dat een toeschouwer hem in de handen drukte. In zijn succesvolle strijd tegen de tijdslimiet kreeg sprinter Fabio Jakobsen talloze duwtjes van de supporters.

"Het was mijn lastigste dag op de fiets. Heel veel meer dan het wiel van mijn helper Michael Mørkøv heb ik niet gezien vandaag. Maar ik heb wel heel veel Nederlanders gehoord", zei de uitgeputte Jakobsen na de finish.

Bekijk hieronder in de carrousel enkele reacties:

Nils Eekhoff versnelde bewust al in het dal voor de klim en reed weg uit zijn groepje. "Zo had ik meer tijd om rustig omhoog te rijden en uitgebreid te genieten", vertelde de DSM-renner. "En het was bijzonder, moet ik zeggen. Ik vond het best indrukwekkend."

Ook Dylan Groenewegen had de tijd om te genieten. De sprinter had goede benen en stond opmerkelijk fris aan de finish. "Alpe d'Huez was echt mooi. Soms reed je door een soort tunnel van Nederlandse aanmoedigingen, echt supergaaf."

Voor zover bekend geen incidenten

De alcohol vloeide rijkelijk in het publiek en met de overenthousiaste en kolderiek uitgedoste fans zit een ongeluk soms in een klein hoekje. Het incident met de Italiaanse etappewinnaar Giuseppe Guerini, die in 1999 op de Alpe d'Huez ten val kwam door een fan die midden op de weg stond, ligt bij vele wielerliefhebbers nog vers in het geheugen.

Ook in andere jaren ging het soms maar net goed, of waren renners gedwongen om in de remmen te knijpen omdat de mensenmenigte hen geen ruimte liet. Dat soort incidenten bleef vandaag - voor zover bekend - uit.

Slechts af en toe was er een irritant meehollende supporter te zien. Jumbo-Visma-renner Sepp Kuss wierp een geïrriteerde blik opzij, maar de Amerikaan kon er achteraf om lachen. "Ik was te veel buiten adem om te kunnen schreeuwen naar hem", zei Kuss. "Maar ik lette eigenlijk vooral goed op of hij niet zou struikelen."

Ook voor Jonas Vingegaard was de chaos minder erg dan verwacht. De Deen reed na zijn machtsgreep van een dag eerder voor het eerst in de gele trui. "Ik was bang dat er door de vele fans amper ruimte was om te koersen, maar op de meeste plekken viel dat reuze mee. De supporters gedroegen zich goed."

"Het was heel mooi om mijn eerste dag in de gele trui hier te rijden", vond Vingegaard. "Er was niet alleen een Nederlandse bocht, maar ook heel veel Deense fans. Heel mooi hoe al die fans voor me juichten en mij steunden."

Bekijk hieronder de samenvatting van de etappe naar Alpe d'Huez: