Tijdens de 176,3 kilometer lange zevende etappe van de Tour de France moeten na de start in Tomblaine onderweg twee colletjes worden bedwongen, maar het draait allemaal om de slotklim: La Planche des Belles Filles.
De beruchte beklimming is zeven kilometer lang met een gemiddelde stijging van 8,7 procent. De laatste kilometer is het steilst en bovendien ongeplaveid.
NOS
NOS
De berg staat al voor de zesde keer op het programma, maar is voor Tourbegrippen nog een jonkie: tien jaar geleden werd La Planche des Belles Filles pas voor het eerst beklommen. Sindsdien is de klim uitgegroeid tot een moderne Tourklassieker.
Froome was de eerste
In 2012 was Chris Froome de eerste winnaar. De toenmalige knecht van de latere winnaar Bradley Wiggins sprong in de laatste meters weg bij zijn kopman, Vincenzo Nibali en Cadel Evans.
Twee jaar later was het Nibali die solo aankwam op de top. De Haai van Messina won dat jaar ook de Tour.
In 2017 stond de Vogezenreus opnieuw op de routekaart. Toen sprong Fabio Aru twee kilometer voor de finish weg uit de groep met favorieten, om juichend over de streep te gaan in de laatste Tour die Froome won.
Dylan Teuns was twee jaar later de gelukkigste man op de top. De Belgische Tour-debutant was de snelste van een kopgroep van veertien man. Giulio Ciccone werd tweede en pakte het geel, maar Parijs was nog ver en daar stond Egan Bernal boven op het erepodium.
Roglic vs Pogacar in 2020
In 2020, de laatste keer dat La Plances des Belles Filles moest worden bedwongen, was Parijs nog maar één dag ver. In een Tour die vanwege de coronapandemie twee maanden was verschoven en waar Jumbo-Visma drie weken de dienst uitmaakte, stond er op de voorlaatste dag een klimtijdrit op het menu.
Tadej Pogacar moest in de klimtijdrit 57 seconden goedmaken op geletruidrager Primoz Roglic. Een schier onmogelijke opdracht, zo leek het. Maar de achterstand veranderde gedurende de 36,2 kilometer in een voorsprong van 59 tellen.
Merijn Zeeman, sportief directeur van Jumbo-Visma, was na een akkefietje met een UCI-medewerker geschorst en zag langs het parcours op zijn laptop hoe zijn kopman ten onder ging.
Herman van der Zandt brengt die sensationele tijdrit terug in onze herinnering, vanuit een campingstoeltje in de berm.
"Alles, alles, alles, alles, alles naar de klote", sprak een gedesillusioneerde Zeeman. Maar dat was twee jaar geleden. Wie weet, kan Roglic vandaag een beetje revanche nemen op La Planche des Filles.
De Sloveen is normaal gesproken een van de kanshebbers, maar ging woensdag lelijk onderuit en moest vervolgens zelf, op een campingstoeltje van een toeschouwer, zijn schouder terug in de kom zetten.
Donderdag was Roglic in de zesde etappe desondanks weer van voren te zien. Hij werd negende, in dezelfde tijd als de ritwinnaar, die dekselse Pogacar.
