Aan het slot van de persconferentie van Bora-hansgrohe werd de olifant in de kamer benoemd. Deelnemers aan het online vraaggesprek met de wielerploeg die vandaag in de Tour de France start, mochten via de chat vragen stellen aan Aleksander Vlasov, kopman van de Duitse formatie. En Rus.
Wat men zich daarom vanzelfsprekend afvroeg: hoe staat Vlasov tegenover het conflict in Oekraïne en heeft hij ooit gevreesd om uitgesloten te worden van de Tour, zoals zijn tennissende landgenoten op Wimbledon overkwam?
En toen gebeurde dit. Of Vlasov nog gevraagd kon worden naar het Russische conflict? Het antwoord van Bora's persman was duidelijk: "Nee... dank je wel."
Natuurlijk ligt de oorlog gevoelig bij de beste Russische wielrenner van dit moment. Zelf woont hij tegenwoordig met zijn vrouw en hond in Monte Carlo, maar zijn ouders en familie wonen nog altijd in Vyborg, een stadje op een steenworp afstand van de grens met Finland.
Logisch dat Vlasov zich liever niet brandt aan de kwestie. Net als zijn ploeg, trouwens.
Normale mensen
Niet dat Vlasov zich helemaal niet heeft uitgesproken. Kort na de Russische inval in Oekraïne, op 3 maart, liet hij dit bericht achter op Instagram. "Ik, net als veel Russen, wil gewoon vrede. Ik ben geen politiek persoon en normale mensen zoals ik zijn niet gevraagd of wij een oorlog wilden. Het kwam voor mij als een schok en ik hoop dat het zo snel mogelijk eindigt."
Vlasov brengt zijn vakanties nog gewoon door in Rusland. Hij groeide op in Vyborg, toevallig ook de stad die wielerkampioenen als Vjatsjeslav Ekimov en Jevgeni Berzin voortbracht. Bovendien zette Vlasov zijn eerste stappen als profrenner bij Gazprom-RusVelo, de ploeg die sinds de Russische invasie is verbannen door de UCI.
En dus maakte hij zich best zorgen of hij wel zou mogen deelnemen aan de Tour de France. "Mensen vragen ernaar, maar ik heb ook geen antwoord op de vraag wat de oplossing is", was Vlasov begin mei openhartig in gesprek met Wieler Revue. "Ik moet zeggen dat ik banger ben geworden dat ik de Tour moet missen door iets wat niet in mijn handen is. Russische tennissers mogen ook niet meedoen aan Wimbledon. Ik hoop niet dat dat ook mijn lot is."
Geleidelijk
Zijn weg naar de top ging geleidelijk. Als junior en belofte werd hij elk jaar een beetje beter. In 2018 won hij al de Baby Giro, de Ronde van Italië voor beloften. In de Ronde van de Toekomst werd hij vierde achter een ongenaakbare Tadej Pogacar, maar op slechts een handvol seconden van Thymen Arensman en Gino Mäder.
In het coronajaar 2020 beleefde hij zijn doorbraak met de derde plaats in de Ronde van Lombardije, zeges in de Mont Ventoux Dénivelé en de Giro dell' Emilia, en meerdere ereplaatsen. In de Vuelta, de eerste grote ronde die hij uitreed, werd hij elfde.
Afgelopen winter maakte hij de overstap van Astana naar Bora-hansgrohe en dat heeft hem geen windeieren gelegd. In de niet bijster sterk bezette Ronde van Romandië reed hij onbedreigd naar de eindzege, zijn eerste op WorldTour-niveau.
'Voordeel dat ik al corona heb gehad'
En ook in de Ronde van Zwitserland was hij de grote favoriet. Sterker, in de vijfde etappe sprintte hij iedereen bergop uit het wiel en pakte de Rus bovendien de leiderstrui, om de volgende dag te ontwaken met een positieve coronatest.
Inmiddels ziet Vlasov dat misschien wel als een voordeel. "De eerste dag na de test maakte ik me zorgen over de Tour. Maar toen ik merkte dat ik eigenlijk geen last had, begon ik weer te trainen, thuis op de rollers. Misschien is het wel een voordeel dat ik al corona heb gehad. De kans dat ik het nu nog krijg is klein."
In de schaduw van topfavoriet Pogacar en het Jumbo-Visma-duo Primoz Roglic en Jonas Vingegaard zou Vlasov zomaar eens de weg naar het podium kunnen vinden.
En wie weet zit er nog meer in. "Sommige teams verwachten niet dat ik de Tour de France kan winnen", zei hij zelfbewust bij de persconferentie voor de Tour. "Ik hoop dat ik kan strijden voor de overwinning."
Specialist op alle terreinen
In de nerveuze eerste week, met onder meer veel waaiergeweld en kasseien, kan hij rekenen op Danny van Poppel als knecht. Op de Super Planche des Belles Filles, met zijn onverharde slotmeters, zullen we Vlasov waarschijnlijk voor het eerst in volle glorie zien. Die klim zou hem perfect moeten liggen, getuige zijn derde plaats op de Muur van Hoei in de Waalse Pijl.
En wat te denken van de Ronde van Valencia, toen hij met afstand de sterkste was op een onverharde slotklim en daar de basis legde voor zijn eindzege.
In het hooggebergte hoopt Vlasov te kunnen strijden met de besten. Als dat maar niet gaat zoals in de Ronde van het Baskenland. Daar werd hij door een onhandige actie van Vingegaard in de slotmeters van de fiets gereden.
Vlasov en Vingegaard vervolgden hun weg te voet, maar toch knokte Vlasov zich naar het podium in het eindklassement.
Leiders van Rusland
En nu mikt Vlasov, onder neutrale vlag, op het podium in Parijs. Uitsluiting is Vlasov bespaard gebleven. Net zoals dat geldt voor de op het laatste moment ingevlogen Aleksander Riaboesjenko uit Belarus.
Naar eigen zeggen wordt hij ook niet door collega's aangekeken op wat de leiders van zijn land uitspoken. "In het peloton is weinig veranderd voor me", aldus Vlasov in Wieler Revue. "Mensen praten niet met me over de oorlog. En ze nemen het me zeker niet kwalijk."