Vrijwilligers zijn bij het overvolle aanmeldcentrum in Ter Apel bezig vluchtelingen buiten de hekken te helpen. Zeker 700 mensen sliepen afgelopen nachten buiten. De vrijwilligers delen eten uit en bieden een luisterend oor. Onder hen zijn ook mensen die in het verleden zelf huis en haard verlieten.
"Dat iemand naar je luistert is soms het allerbelangrijkst in zo'n situatie", zegt de 30-jarige Emil Srush. Hij vluchtte als kind met zijn ouders uit Azerbeidzjan en woont tegenwoordig in Groningen. Voor hulporganisatie MiGreat deelde hij deze week eten uit aan vluchtelingen bij het aanmeldcentrum.
Onder meer vanwege zijn achtergrond zet Srush, die dj is, zich in voor asielzoekers in Ter Apel. "Ik voel wat zij voelen. Ik weet waar ze vandaan komen en wat ze meemaken."
Zijn vriendin is uit Oekraïne gevlucht, waardoor het volgens hem nog dichterbij komt. "Daarnaast wil ik gewoon laten zien dat ik een mens ben. Dat we allemaal mensen zijn en dat iedereen het recht heeft om eerlijk behandeld te worden. Daar is in Ter Apel geen sprake van."
De 51-jarige Palestijn Jawad Dababsi stond deze week samen met zijn 43-jarige Syrische vrouw Fatima Nouh eten te maken voor de vluchtelingen. "Deze mensen verdienen in ieder geval de basisbenodigdheden en daar hoort goed eten bij."
Het echtpaar ziet de situatie in Ter Apel met lede ogen aan. "Toen wij zeven jaar geleden in Nederland aankwamen, werden we opgevangen in sporthallen. Dat is misschien ook niet ideaal, maar we kregen alles wat we nodig hadden: een bed, douche en goed eten. Daar zijn we nog steeds heel dankbaar voor", zegt Dababsi.
"Zo kennen wij Nederland niet, en dat maakt ons verdrietig."
Hij zou graag zien dat de vluchtelingen die nu buiten slapen dezelfde steun van de overheid krijgen als hij en zijn vrouw destijds. "Zo kennen wij Nederland niet, en dat maakt ons verdrietig. Het moet toch mogelijk zijn in elke gemeente opvangplekken te regelen?"
Dababsi zegt dat hij en zijn vrouw na aankomst een goed contact met Nederlanders hadden. "Ze nodigden ons uit bij hen thuis en we deden samen aan sport. Dat gaf ons het gevoel dat we welkom waren."
Het echtpaar helpt de vluchtelingen omdat ze zich met hen verbonden voelen. Ze weten wat het betekent om geen huis te hebben, zegt Fatima Nouh.
Dj Srush hoort vooral wanhoopskreten als hij met de vluchtelingen in Ter Apel spreekt. Mensen zeggen dat ze het 's nachts koud hebben. Dat raakt hem. "Ik laat ze weten dat ze niet alleen zijn. Daar heb ik ook veel aan gehad toen ik net in Nederland was. De eenzaamheid doet vaak het meeste pijn."
Ook Dababsi en zijn vrouw proberen de vluchtelingen gerust te stellen. "Ik vertel ze dat ze geduld moeten hebben, en dat er waarschijnlijk snel een oplossing komt", zegt hij. Mensen die hij spreekt zijn vaak verdrietig en wanhopig. "Als ze met ons praten, merk ik dat ze wat kalmeren. Het is fijn dat wij iets voor ze kunnen betekenen."
Srush vindt de situatie in Ter Apel onmenselijk en onbegrijpelijk. "Toen wij in Nederland aankwamen was het beter geregeld. We hadden vrij snel een dak boven ons hoofd en kregen de kans om te integreren. Ik snap niet dat het de overheid nu niet lukt."
'Iemand zien die Nederlander is geworden werkt geruststellend'
Directeur Roos Ykema van MiGreat zegt dat bij ter Apel meer mensen met een vluchtelingenachtergrond helpen. "Zij weten beter dan anderen wat het betekent om overgeleverd te zijn aan de grillen van de overheid en andere instanties." Daarnaast helpen ze met vertalen en geven ze mensen die wachten hoop. "De mensen zonder status zien een landgenoot die Nederlander is geworden. Dat werkt vaak geruststellend."
Samen met een team maakt Ykema sinds deze week eten voor mensen bij het aanmeldcentrum. "Dit probleem moet zo snel mogelijk worden opgelost. Er moet kleinschalige opvang komen op verschillende plekken in het land, want dit is mensonterend."
In de minsterraad wordt vandaag gesproken over de opvangproblemen. In de loop van de dag wordt duidelijk wat het kabinet gaat doen om de crisis het hoofd te bieden.
De situatie van de mensen die voor de poort wachten:
