Het ouderlijk huis van Cruijff is geen museum, maar een sociale huurwoning

• Oscar van der Horst

  redacteur NOS Sport

Johan Cruijff zou op 25 april 75 jaar zijn geworden. We staan deze dagen op verschillende momenten stil bij deze mijlpaal. Vandaag: het ouderlijk huis van Cruijff in Betondorp.

Het liefste zou Nashaira Tjoe-Sjoe alle stickers van de ruiten trekken, omdat ze er volgens haar wel erg goedkoop uitzien. Maar ze zijn wel handig tegen pottenkijkers. Wonen in het ouderlijk huis van Johan Cruijff wekt immers nieuwsgierigheid.

Meestal werpen voorbijgangers een vluchtige blik. Naar de boodschap van Cruijff, dat buiten spelen een vak op school zou moeten zijn. En soms legt iemand een bosje bloemen voor de deur. "Maar de laatste tijd gelukkig minder", merkt de bewoonster.

Er is verder eigenlijk niets bijzonders aan de woning te zien, Akkerstraat 32 in Betondorp. Voormalige winkel 'H.C. Cruyff', voor fruit, groenten en aardappelen. Alle dagen verse aanvoer.

Daar stond 75 jaar geleden de wieg van de grootste voetballer die Nederland voortbracht. Al werd hij eigenlijk geboren in het toenmalige Burgerziekenhuis aan de Linnaeusstraat, tegenwoordig een hotel.

De verjaardag van Cruijff is voor Tjoe-Sjoe niet te missen, met rond die datum altijd een tocht van veertien kilometer die duizenden deelnemers van de Johan Cruijff Arena rennend of wandelend naar zijn oude wijk in Amsterdam voert.

Op een druilerige maandagmorgen herinnert een rondslingerend dranghek nog aan de grote liefdadigheidsactie van de dag ervoor, die naar de naam Cruyff Legacy 14K luistert.

Tjoe-Sjoe merkt op dat ze op dat moment gelukkig aan het werk was.

"Maar ik kon vroeger wel heel goed voetballen", zegt ze dan. "Als kind werd ik gescout door Saestum, waarna ik bij FC Utrecht belandde. Ajax had in die tijd nog geen vrouwenvoetbal, vandaar dat ik helemaal daarheen moest."

De ambitie ontbrak om dat avontuur door te zetten. En rijk kon een meisje met haar dromen in die tijd al helemaal niet worden van het voetbal.

Kansen voor iedereen, de idealen waar Cruijff voor stond, worden vandaag de dag wel wat breder uitgedragen. Er gingen stemmen op om die historische plek aan de Akkerstraat daar ook voor te gebruiken.

Museum

Voormalig Ajax-teammanager David Endt pleitte voor een museum, gesteund door Cruijffs broer Henny. Plannen die steeds weer aanwakkerden als het pand beschikbaar kwam. Geen mooiere plek immers om mensen te vertellen over Cruijff, Ajax en de arbeiderswijk Betondorp.

"Dat was inderdaad veel beter geweest", vindt ook Tjoe-Sjoe. "Maar ik ben blij dat ik een dak boven mijn hoofd heb."

Samen met haar dochtertje was ze jaren geleden op zoek naar een sociale huurwoning. Toen kwam ineens dit pand voorbij. En natuurlijk wist ze als voetbalster alles over Cruijff en kende ze de beelden van het jongetje dat hier ooit hooghoudend op de stoep stond.

De wijk is door de jaren heen grondig gerenoveerd, waarmee alle sporen van de kleine Johan wel zijn gewist. Met gekleurde tegels werd een shirt van Ajax met het legendarische nummer 14 naast het huis gelegd. Een jaar geleden ongeveer, bij de meest recente verfrissing van het straatbeeld.

Het mooist zijn eigenlijk de parkeermeters, met Cruijff in Ajax-shirt bijna in ware grootte op de rug gezien. In karakteristieke pose, aanwijzingen gevend aan zijn ploeggenoten.

Want betaald parkeren, daar ontkomt ook de Betonbuurt niet aan in onze hoofdstad. Zelfs met de inflatie meegerekend is twee uurtjes je auto neerzetten al een stuk duurder dan een kaartje voor De Meer destijds, waar Cruijff nog in het echt te bewonderen was.

Tjoe-Sjoe had graag van alles laten zien, maar er is verder gewoon niks. Zo blijkt toch maar weer dat de filosofie van Cruijff zijn belangrijkste nalatenschap is.