Zo ben je rugbyinternational en zo rijd je als vrijwillige ambulancebroeder rond om mensen in nood te helpen. Het is het verhaal van de Italiaanse rugbyer Maxime Mbanda. Compleet met masker en beschermende kleding, brengt hij coronapatiënten van en naar de ziekenhuizen in de regio Emilia-Romagna, een van de zwaarst getroffen gebieden in Italië.
"Mijn vader is chirurg en ik heb daardoor een ongelofelijke behoefte om anderen te helpen. Dat doe ik nu al tien dagen, gemiddeld elf uur per dag, als chauffeur van een ambulance", vertelt Mbanda, die normaal gesproken twee weken geleden met Italië tegen Engeland had gespeeld in de Six Nations.
"Toen alle rugbywedstrijden werden afgelast, vroeg ik me af wat ik kon betekenen, ook zonder medische achtergrond. Er bleek een tekort aan chauffeurs te zijn." Het begon met het vervoeren van maskers, kleding en voedsel, maar al snel kreeg Mbanda de taak om besmette personen te verplaatsen.
"Ik help met het tillen van mensen op stretchers, help mensen uit hun rolstoel in de ambulance of ik houd flessen met zuurstof vast." Daarbij is het dragen van beschermende kleding met dubbele handschoenen, een masker, een bril en speciale schoenen absoluut noodzakelijk. "Voordat je op pad gaat, moet je eraan denken om naar het toilet te gaan. Want onderweg kun je niet zomaar al die kleding uittrekken."
"Ik begin 8.00 uur in de ochtend met het ophalen van patiënten die enigszins hersteld zijn en thuis in quarantaine verder herstellen. Wat we in de ziekenhuizen zien, is zorgwekkend. Mensen hebben geen idee wat zich daar allemaal afspeelt. Artsen zijn 24 uur per dag bezig met het redden van levens."
Zolang ik de kracht heb, zal ik doorgaan.
"Ik hoor veel mensen zeggen dat het virus alleen oudere mensen treft, maar ik heb ook genoeg jongere patiënten gezien. Het kan iedereen overkomen. Als mensen zouden zien wat ik allemaal zie, zouden ze zich wel drie of vier keer bedenken om naar buiten te gaan. En er zou echt geen rij meer staan voor de supermarkt."
Intussen probeert Mbanda ook nog gewoon te trainen, voor en na zijn ambulancediensten. "Ik krijg veel steun van de managers en coaches van de Italiaanse ploeg. Al verklaarden ze me eerst een beetje voor gek. Maar zolang ik de kracht heb, zal ik doorgaan. Ik ben hier en ik blijf hier", besluit Mbanda.