Wüst en Roest zien WK-titel als 'mooi visitekaartje' en 'de mooiste van drie'
Verrassend zijn de winnaars van de WK allround in Hamar niet: Ireen Wüst veroverde haar zevende wereldtitel en Patrick Roest was voor het derde jaar op rij de sterkste. Toch was de vreugde bij beide kampioenen er na afloop niet minder om.
"Voor mij voelt dit als de mooiste titel", zei Roest zelfs, die twee weken geleden een miserabel WK afstanden in Salt Lake City beleefde. "Ik heb me de laatste tijd wat slecht gevoeld en ik wist niet precies hoe dat kwam. Om het dan hier goed te maken, is heel mooi."
Roest stond in Hamar een beetje zenuwachtig en onzeker aan de start, maar dat bleek niet nodig. "Het voelde als vanouds. Het ritme en de souplesse zaten er goed in, daardoor kon ik gewoon doorgaan. Het blijft lastig om te zeggen wat het probleem in Salt Lake City is geweest. Dat moeten we nog evalueren."
Wüst: 'Waanzinnig trots en blij'
Ireen Wüst straalde na afloop alsof het haar eerste wereldtitel was. "Het is ongelooflijk, ik geniet volop", sprak Wüst na haar zege op de afsluitende 5.000 meter tegen haar directe concurrente Ivanie Blondin. Het was een jaar geleden dat ze een vijf kilometer had gereden.
"Maar ik dacht: ik moet het gewoon op ervaring doen en ga ook niet afwachten. Ik nam de leiding in de race en kon maar blijven gaan. Het was een van mijn betere vijf kilometers. Het voelde echt heel goed. Ik ben echt waanzinnig trots en blij."
Nog één wereldtitel en Wüst evenaart de acht titels van Gunda Niemann. Dat zal in ieder geval niet volgend jaar gebeuren, want dan is er geen WK allround. "Helaas niet", aldus Wüst. "Maar over twee jaar wel. Wie weet, het zou mooi zijn. Maar ik moet eerst maar een ploeg en sponsor vinden. Dit is wel een mooi visitekaartje."
Spannende strijd tussen Wijfje en De Jong
Ook Antoinette de Jong ging met een medaille naar huis: zij veroverde voor de derde keer in haar loopbaan brons, na een zinderende strijd met Melissa Wijfje.
Wijfje stond na drie afstanden op de derde plek, reed aanvankelijk een solide 5.000 meter, maar stortte in de laatste ronde volledig in. Ze zakte met miniem verschil zelfs naar de vijfde plek.
Verbouwereerd stond Wijfje na afloop voor de camera: "Ik kan wel janken. Ik stond gewoon stil, gewoon geparkeerd. Ik kan mezelf wel duizend keer voor m'n kop slaan en mezelf hier van de trap gooien. De hele race reed ik goed, ik had gewoon nog één rondje normaal moeten doen."
Heel anders waren de emoties bij De Jong. Na een moeizame eerste dag stond ze ineens toch op het podium. "Het is heel bizar dat ik hier nu met brons sta."
"Gisteren ging eigenlijk alles fout. Ik viel bijna van de trap af, ik stootte overal tegenaan, ik was overal te laat", somde De Jong op. "Ik weet niet waar het aan lag. Vandaag ging er op een of andere manier een knop om en was het alles of niks."
"Ik werd vannacht ook zwetend wakker en dacht: ik moet vandaag echt een goede race rijden. En het ging ook goed. Het was zo spannend en nu viel het wel de goede kant op en word ik derde. Echt bizar."
Voor de Noren was het een toernooi met twee gezichten. Met het zilver om de nek gaf Sverre Lunde Pedersen het thuispubliek reden tot juichen, al doet de derde opeenvolgende tweede plaats op het WK allround ook vermoeden dat hem het lot van 'eeuwige tweede' boven het hoofd hangt. Onder dat juk ging ook zijn voorganger Håvard Bøkko een decennium gebukt.
De inmiddels 33-jarige Bøkko nam in Hamar afscheid van het topschaatsen en weet zich daarmee eindelijk verlost van zijn kwelgeest Sven Kramer. In het Vikingschip, de ijstempel waar hij menig duel uitvocht met de Friese grootmeester, trachtte de Noor nog eenmaal boven zichzelf uit te stijgen, om uiteindelijk voor de microfoon bij Dione de Graaff tot het besef te komen dat de tank echt leeg is.
