Oranjes toptalent Maatsen maakt bij Chelsea droom en belofte aan moeder waar
Het voetballeven van Ian Maatsen leest vooralsnog als een jongensboek. Op 17-jarige leeftijd debuteren voor Chelsea, fans die zijn naam scanderen en een clubicoon als Frank Lampard die zijn ontwikkeling op de voet volgt.
Toch brengt dit alles de onbetwiste basisspeler van Oranje onder 17, dat vanavond in de halve finales van het WK tegen Mexico speelt, niet van zijn stuk. "Mijn naam wordt geprezen in de media. Natuurlijk is dat mooi, maar het is belangrijk om met beide benen op de grond te blijven staan."
Een gesprek met het toptalent, dat als linksback en linkermiddenvelder uit de voeten kan, in de lobby van het spelershotel in Brasília. Over een zorgvuldig uitgestippelde route naar zijn grote droom, het trots maken van zijn ouders en van stoppen met voetbal tot debuteren op Stamford Bridge.
Maar eerst het WK. Is de halve finale de grootste wedstrijd die jij tot nu toe gaat spelen?
Volmondig: "Ja. Spelen voor je land is echt iets anders dan voor je club. En op deze leeftijd maak je niet snel een WK mee."
Oranje onder 17 bereikte de laatste vier door in de kwartfinales Paraguay met 4-1 te verslaan:
Jullie ogen heel relaxed hier in Brazilië. Beseffen jullie wel hoe bijzonder dit is?
"Ik denk het nog niet echt. Maar ik wil niets liever dan die beker pakken en tegen mijn boys zeggen: 'Ja, we hebben het laten zien. Niemand pakt ons dit meer af.'"
Over jouw loopbaan. Waarom werd je op 11-jarige leeftijd weggestuurd bij Feyenoord?
"Ze vonden dat ik geen voetbalbeleving had. Ik zeg je eerlijk: toen was ik echt in tranen. Ik wilde stoppen met voetballen. Mijn ouders probeerden mij nog over te halen, maar ik wist het zeker."
"Maar ik speelde in die tijd veel op pleintjes en zag ook dat ik hier goed in was, dus kon niet zomaar opgeven. Toen heb ik de draad opgepakt en ging ik in 2013 naar Sparta en twee jaar later naar PSV."
En toen kwam Chelsea. Hoe ging dat?
"Ik speelde een goed drielandentoernooi met Oranje onder 15 in Amerika. Daarna verschenen er op social media berichten dat Chelsea mij wilde hebben. Maar daar verschijnt zo veel op, dus wist ik niet of ik het moest geloven."
"Totdat mijn ouders mij op een avond vroegen aan tafel te gaan zitten. 'We hebben leuk nieuws', zeiden ze. 'Chelsea wil je heel graag hebben.' Toen kreeg ik een glimlach. Wow, zo snel kan het dus gaan, dacht ik. Achteraf bleek dat Chelsea mij al in mijn Sparta-tijd in de gaten hield."
Stonden jouw ouders gelijk achter jouw keuze om te gaan?
"Mijn vader wel, want het was mijn jongensdroom. Voor mijn moeder was het emotioneel, maar ik zei tegen haar: 'Als ik bij PSV blijf, dan is dat alleen voor u. Maar als ik naar Chelsea ga, wil ik dat u honderd procent achter mij staat.'"
"Toen ik mijn handtekening had gezet, zei ik: 'Nu zijn het geen grapjes meer, het is serieus. En ik ga u laten zien dat mijn keuze niet verkeerd is.'"
Van jouw ouders begreep ik dat dit pad, dat moet leiden naar het spelen in de Premier League, al lang in jouw hoofd zit. Waar komt dat vandaan?
"Dat heb ik van mijn vader. Hij is militair geweest en in het leger kun je geen grappen maken. Daar moet je discipline hebben, altijd op tijd zijn. Zelf houd ik van uitdagingen. Ik klaag nooit en blijf met beide benen op de grond staan."
Hoe lukt je dat, als grote clubs je willen hebben, je zo jong debuteert en Frank Lampard het in je ziet zitten?
"Van huis uit heb ik meegekregen dat ik niet iemand anders moet zijn dan dat ik ben. Doe gewoon normaal, dan hebben anderen ook meer waardering voor je."
Lampard appt jou tijdens dit WK geregeld, toch?
"Klopt. Hij vraagt hoe het gaat, of ik fit ben, hoe ik het WK ervaar. Dat soort dingen. Op de club praat ik veel met hem, maar ook van Ashley Cole (voormalig toplinksback en nu jeugdcoach bij Chelsea, red.) leer ik veel. Wanneer ik terug in Londen ben, ga ik weer beelden met hem bekijken. Beter advies kan ik niet krijgen."
Hoe is het wonen in een gastgezin in Londen?
"Ik woon bij Jane en John. Ze zijn echt heel aardig. Ik voel me nooit eenzaam en ga op zondagen geregeld golfen met John. Ik kan het nog niet goed, moet eerst de bal nog in de lucht zien te krijgen, maar ik vind het echt leuk. Het is rustgevend. Dat heb ik af en toe nodig. Lekker buiten in de natuur, zonnetje erbij."
Je debuteerde in de League-Cup wedstrijd tegen Grimsby Town, die jullie met 7-1 wonnen. Van stoppen met voetballen na de teleurstelling bij Feyenoord tot dit magische moment. Wat voelde je toen je inviel?
"Ik keek om mij heen en besefte: dit is voetbal. Iedereen klapte toen mijn naam werd omgeroepen. Toen had ik wel zenuwen, maar die waren weg toen ik mijn eerste bal raakte. Na de wedstrijd schreeuwden de fans mijn naam en wilden ze mijn shirt. Niet te beschrijven."
Je hebt je droom en daarmee de belofte aan je moeder waargemaakt.
"Ja, maar er komt nog veel meer aan."
Op het YouTube-kanaal van NOS Sport is een nieuwe aflevering van Samba da Holanda verschenen. De groep doet wat sightseeing in Brasília en Kenneth Taylor laat zien waarom hij de beste FIFA-speler van de selectie is.
Voor NOS Sport is Chiel van Koldenhoven aanwezig bij het WK in Brazilië. Hij keek met bondscoach Peter van der Veen alvast vooruit naar de halve finale tegen Mexico:
