Vormgever Taabouni van Oranje onder 17: 'We zijn gedreven, niet arrogant'

• Chiel van Koldenhoven

Hij is technisch vaardig, creatief en goed in de kleine ruimtes: Mohamed Taabouni, aanvallende middenvelder van beroep. Een van de vormgevers en tevens tweede aanvoerder van het talentvolle Nederlands elftal onder 17 jaar dat vanavond in Brazilië de achtste finale van het WK speelt.

Taabouni zit dicht tegen zijn debuut bij AZ aan, waar trainer Arne Slot veel met hem bezig is om hem klaar te stomen voor het grote werk. "Hij houdt me in de gaten, heeft vertrouwen in mij. En als de kans er is", zegt de 17-jarige Taabouni lachend, "dan pak ik die."

Maar nu is-ie met Oranje op het WK, waar op het nippertje de volgende ronde werd bereikt dankzij de 4-0 overwinning in de laatste groepswedstrijd op de Verenigde Staten en de zege van Argentinië op Tadzjikistan. Daardoor mocht de ploeg als een van de vier beste nummers 3 in het toernooi blijven.

Over AZ en je toekomst later meer, eerst dit WK. Hoe is de sfeer in de groep nu de knock-outfase is bereikt?

"Zo, het leeft écht. We hebben veel geluk gehad. Als je twee keer verliest, mag je eigenlijk niet eens doorgaan. Maar we hebben het in de laatste wedstrijd laten zien. Iedereen is heel gemotiveerd."

Heb jij op social media ook de berichten gelezen waarin jullie arrogant worden genoemd, omdat jullie voor het WK uitgesproken hadden wereldkampioen te willen worden?

"Ja, ik heb het wel een beetje meegekregen. Maar wij zijn niet arrogant, we hebben gewoon veel zelfvertrouwen. Zijn gedreven en gemotiveerd. Misschien was het niet zo handig dat we zo vaak hebben gezegd dat we het WK willen winnen. Maar ook dat is een les."

Hoeveel leer jij op deze leeftijd van zo'n groot toernooi?

"Heel veel. Het gewonnen Europees kampioenschap (eerder dit jaar, red.) heeft mij veel gebracht. Ik kreeg een contractverlenging bij AZ en mocht gelijk met het eerste meetrainen. Mensen kijken anders naar je als je een EK hebt gewonnen. Dit is nog groter. Mooi voor mijzelf en mijn carrière."

Wat is jouw perspectief bij AZ?

"De club sprak veel vertrouwen in mij uit door mij een nieuw contact te geven. Ik speel mijn wedstrijden bij Jong AZ, in de Keuken Kampioen Divisie. Dat is gewoon een hoog niveau en goed voor mijn ontwikkeling. Als ik bij het eerste train, praat ik veel met trainer Slot en kijk ik beelden met assistent-trainer Pascal Jansen."

"Dan kijken we wat ik nog beter kan doen. Ik sta bijvoorbeeld weleens gesloten tussen de linies, te veel gericht op mijn rechterbeen. Ik moet dan meer open staan richting de ruimtes. Het gaat om kleine dingen."

Heb je het gevoel dicht tegen je debuut aan te zitten?

"Ik denk dat het niet lang meer gaat duren, maar dat heb ik zelf in de hand. Ik train nu veel mee met Jong AZ, omdat het eerste elftal drie wedstrijden in de week speelt en veel hersteltrainingen doet. Ik heb prikkels en dus andere trainingen nodig. En waar mogelijk train ik met het eerste."

Waar droom jij van?

"Ik wil een grote speler worden, een voorbeeld zijn voor jonge mensen. Spelen in de Champions League en het WK winnen, het grote WK."

Met het Nederlands elftal?

Taabouni lacht. Hij beseft dat hij op termijn moet kiezen voor welk nationaal elftal hij wil uitkomen, Nederland of Marokko. Nu zegt hij daarover: "Dat weet ik nog niet. Het is nog te vroeg om zulke dingen te beslissen. Ik ben nog niet klaar voor die keuze."

Hoe lang heb je die dromen al?

"Al sinds ik klein was en buiten op straat voetbalde. Ik woon in Haarlem-Schalkwijk. Daar is het allemaal begonnen. Wanneer ik uit school kwam, legde ik gelijk mijn tas neer en ging buiten op straat voetballen. De hele dag."

"We speelden toernooitjes, de winnaar bleef staan. Je wilde absoluut niet verliezen, want dat kreeg je dan flink te horen. Ik was vaak de jongste, dus eerst twijfelden de anderen nog: kan Mo het wel aan? Dan dacht ik: ik zal het wel laten zien."

"Naarmate ik ouder werd, zagen zij ook: dit is geen grap meer. Ik dwong meer respect af. En ja, het ging er echt hard aan toe. Niemand wilde verliezen. Als je achter stond, begon het duwen, trekken en schoppen. Maar uiteindelijk kwam het allemaal goed, hoor."

Heeft dat gemaakt wie je nu bent? Hoe sta jij bijvoorbeeld in het leven?

"Ik ben een respectvolle jongen. Wil altijd vriendelijk zijn en mensen helpen. Mijn zus organiseert inzamelingsacties voor weeskinderen in Marokko. Zo helpt zij kinderen die daar op school zitten, maar geen geld hebben om spullen te kopen. Dan help ik op financieel gebied mee."

"Verder ben ik doelgericht en heel gedisciplineerd. Als ik iets wil, ga ik er honderd procent voor. Dan kan iemand zeggen dat het niet gaat gebeuren, maar zolang ik erin geloof, ga ik er vol voor."

Waar moet jij nog aan werken om de top te bereiken?

"Ik moet meer goals maken, beslissender zijn voor Oranje en AZ. En geduld hebben, mijn kansen komen nog wel. Geduld loont altijd."