Hordeloopster Visser piekt vaak op de grote toernooien
Bijna een jaar gaat ze nu als hordenspecialiste door het leven. En dat bevalt Nadine Visser wel. Komend weekeinde in Glasgow moet ze in staat worden geacht op de 60 meter horden een succesvolle gooi te doen naar een medaille bij de Europese indoorkampioenschappen. Haar verrassende bronzen plak bij de WK indoor van vorig jaar schept nu eenmaal verplichtingen.
Dat eremetaal op het mondiale titeltoernooi in Birmingham speelde uiteindelijk mee in de beslissing van de 24-jarige Visser om definitief te kiezen voor de horden. Daarvoor was ze vooral als meerkampster actief. Ze was goed op die discipline, maar haar kansen op succes op de hordendisciplines waren groter.
"Ik vind het heel fijn om me op een onderdeel te focussen", kijkt de pupil van trainer Bart Bennema in de aanloop naar de EK indoor terug op het voor haar belangrijke jaar 2018.
Stokoude nationale records
Ze scherpte vorig jaar zowel indoor (60 meter horden, 7,83 seconden) als outdoor (100 meter horden, 12,71) stokoude nationale records aan, pakte haar eerste internationale medaille op een seniorentoernooi en als ze niet was getroffen door een hamstringblessure, in de aanloop naar de EK buiten in Berlijn, was daar waarschijnlijk nog wel een tweede medaille bijgekomen.
Dit seizoen heeft ze echter indoor nog geen echte uitschieter gehad. Met 7,96 seconden staat ze wel vierde op de Europese ranglijst, die met 7,89 wordt aangevoerd door de Duitse Pamela Dutkiewicz.
"Ik had dit seizoen graag al wat harder gelopen", zegt Visser over haar indoorseizoen. "Ik had dat ook verwacht, maar ik weet van mezelf dat ik bijna altijd weet te pieken op toernooien en daar ook vaak mijn persoonlijke records loop. Dat is op zich een goed iets, maar we willen dat mijn niveau door het hele seizoen constanter wordt."
Visser liep behoorlijk wat wedstrijden, reisde veel. "De vermoeidheid zat aardig in mijn benen. Door de vele races ging de vermoeidheid er ook niet uit. Nu voel ik dat ik meer uitgerust ben en de vorm groeit. Ik ga ervan uit dat ik dit weekeinde harder kan lopen", legt de atlete uit.
Flow
Op het WK in Birmingham leek ze vorig jaar in een flow te zitten, met haar nationale record in de halve finale en de derde plaats in de eindstrijd. "Dat viel wel mee. In de series, een dag eerder, liep ik niet hard, maar wel hard genoeg om verder te gaan. Daarna kwam pas de spanning en het besef dat ik het een dag later beter moest doen", kijkt ze terug op dat toernooi.
Het feit dat bij de WK indoor de halve finale en finale kort achter elkaar werden gelopen, speelde ook mee. "Nadat het in de halve finale zo goed ging, moest ik de spanning een uur, anderhalf uur zien vast te houden. Ik kon tussendoor niets meer doen, alleen een beetje een warming-up. Dat ging goed."
Ander schema
In Glasgow zit het schema anders in elkaar. De series zijn zaterdag en zondag is het vervolg. "Alleen is de halve finale dan in de ochtend en de finale 's avonds. Je gaat tussendoor terug naar je hotel. Wat rusten. Dat is een beetje apart en heeft niet mijn voorkeur", vindt ze van de lange onderbreking. "Ik heb de spanning nodig om hard te lopen."
Visser legde deze winter in de trainingskampen de nadruk op het laatste deel van een race, omdat ze dat straks nodig heeft op de 100 meter horden in de buitenlucht. Er komt immers een belangrijk WK in Doha aan.
"De start is niet mijn sterkste punt en we hebben ook gewerkt aan het stuk naar de eerste horde. Ik moet de eerste horde goed pakken, goed met de schouders naar voren zitten. Daarna pak ik dan mijn winst", zo weet de atlete inmiddels.
"Met de snelheid zit het wel goed. Op de 60 meter vlak heb ik mijn persoonlijk record op 7,30 gebracht. In Glasgow wil ik een goede race neerzetten, het maximale eruit halen. Ik kan niet zeggen wat voor tijd of plek dat oplevert, maar ik ga natuurlijk voor een medaille."
