Zonnebaden tussen de tankversperring op het Zandvoortse Strand · Noord-Hollands Archief

Zomer ‘45: zonnen tussen de mijnenvelden

Voor het eerst sinds vijf jaar viert Nederland zomervakantie in vrijheid. Na de ontberingen van de oorlog is de behoefte aan ontspanning groot. Men maakt gretig gebruik van de kleine strookjes strand aan de Noordzee, die zijn vrijgemaakt van puin en mijnen.

"Honderden en duizenden overstromen het strand en de omliggende duinen, om als in een roes onder te duiken in de witgekuifde golven van de verrukkelijke branding", schrijft de Oranjekrant over de bezoekers aan het Noordwijkse strand. In de voor de oorlog geliefde badplaats is inmiddels een strook van tweehonderd meter kust vrijgegeven, die vlak achter het Palace Hotel ligt.

Ook in Zandvoort is het druk. "De grote boulevardhotels zijn verdwenen, maar ondanks een wijde vlakte van puin en bunkers, beleeft Zandvoort-1945 op zijn manier hoogseizoen", schrijft de Volkskrant.

Enkele kilometers strand tussen het Casino en de plaats waar vroeger het Zuiderbad stond, zijn weer open voor het publiek. Kinderen kunnen er veilig spelen in het zand en volwassenen genieten er zonder zorgen over mijnen van de brandende zon. Door ondernemende bewoners van Zandvoort zijn er zelfs enkele bad-en ligstoelen tevoorschijn getoverd.

Er is niets te krijgen.

De Volkskrant

Het geeft een vertrouwde aanblik. Toch ontbreekt er in de badplaatsen veel van wat er in de vooroorlogse jaren wel was. Zo zijn er geen strandtenten. "Er is niets te krijgen, behalve slechte limonade en zowaar - het ruikt zwart - schijnt men ergens cadetjes met gehakt voor de zachte prijs van 1 gulden 50 te kunnen kopen."

Consumptie-ijs is al helemaal nergens meer te verkrijgen. De grondstoffen als melkpoeder en aardappelmeel zijn er nog wel, maar vooral suiker is schaars. Men hoopt desondanks dat de fabrieken spoedig bevoorraad worden, zodat Nederland nog deze zomer kan genieten van de verkoelende lekkernij.

Ook de "vreemdsoortige gewaden" van de strandbezoekers zijn teken van de naoorlogse schaarste, meldt de Oranjekrant. "Winterjassen fungeren als badmantel; bij gebrek aan zwempak hebben de kinderen kunstig ontworpen meetkundige figuren om enkele vierkante decimeters van het lijf gedrapeerd."

De badgasten moeten zich behelpen, maar dat heeft juist zijn charme, schrijft de Volkskrant. Die noemt de huidige strandtaferelen idyllisch. "Men staat verbaasd dat een Zandvoort zonder vertier van strijkorkesten, ezeltjes en fotografen zo aantrekkelijk kan zijn."

Als vanouds, maar wél met mijnengevaar

Het aantal Nederlanders dat zich richting het strand begeeft, wordt alsmaar groter. De bezoekers worden gewaarschuwd: blijf voorzichtig en begeef je niet op de verlaten gedeelten van de duinen en het strand. Daar is nog steeds mijnengevaar.

Afgezien van dit gevaar, denkt de Oranjekrant dat de situatie in Noordwijk weer spoedig als vanouds zal zijn. "Als over enkele weken de planken hebben plaatsgemaakt voor vensterglas en een wellicht nog groter deel van het duinterrein mijnenvrij voor het publiek kan worden geopend, als er wat meer benzine en wat meer auto's beschikbaar komen en de blauwe tram aansluiting geeft op de busdienst, dan zal er in Noordwijk weinig meer te bespeuren zijn van de gesel die vijf jaar lang over ons land heeft geslagen."