Bernhard in Delft tijdens zegentocht · Archief Spaarnestad - Tiemen van der Reijken

Prins Bernhard op zegetocht

Prins Bernhard is bezig met een ware zegetocht door het bevrijde westen van Nederland. Sinds 7 mei duikt hij op bij bevrijdingsfeesten en victory-parades, opent hij tentoonstellingen over het verzet en deelt hij aan de lopende band lintjes uit.

Vandaag is de Prins Bernhardbrug in Zaandam geopend door niemand minder dan hemzelf.

Opening Prinsbernhardbrug · P.P. de Jong

Tot nu toe is zijn prinselijke verjaardagsrit het hoogtepunt van zijn tour. Op 29 juni deed hij maar liefst zeven steden aan in Utrecht, Noord- en Zuid-Holland. Hij werd in elke stad opgewacht door uitzinnige menigten.

De populariteit van de prins is immens onder het volk. Dit werd al duidelijk op 14 september 1944 toen Maastricht als eerste Nederlandse stad werd bevrijd. "Ik werd haast in stukken getrokken door de mensen. Ze zijn zo ongelooflijk blij", vertelde Bernhard na zijn bezoek aan de stad. Hierna volgde Bernhard het geallieerde leger op de voet, als een soort koninklijke klap op de vuurpijl.

18 September 1944 Bernhard in Maastricht · Beeldbank WOII

Op Het Loo zijn nieuwe vertrekken voor de prins ingericht, waar hij tot diep in de nacht plannen schijnt te maken voor de toekomst. Bernhards jongensboekavontuur lijkt nog niet voorbij.

Vorige maand publiceerde het Amerikaanse soldatenweekblad Pen Gun een interview met Bernhard. Hieruit bleek dat hij ervan overtuigd is bevelhebber van het naoorlogse Nederlandse leger te worden. Ook sprak hij zijn voorkeur uit voor zijn eigen stafofficieren boven de generale staf van voor 1940.

Tijdens de feestelijke rondrit op zijn verjaardag vorige maand, kondigde de prins aan naar bezet Nederlands-Indië te willen gaan. Wat hem betreft is de oorlog nog lang niet afgelopen.

Veto

Inmiddels heeft Wilhelmina het kabinet laten weten er geen sprake is van Bernhards toekomstige bevelhebberschap, noch van diens beoogde reis naar Indië. Ook een ministerieel concept om hem tot 'generaal in bijzondere dienst' te benoemen en een voorstel om hem als exportbevorderaar op pad te sturen zijn gestuit op haar veto's.

Het lijkt erop dat Wilhelmina niet wil dat haar schoonzoon weer zo lang gescheiden is van zijn gezin.