Voor perfectionist Bos staan Winterspelen centraal in nieuwe skeletonseizoen

Ze is een pionier die er ruim tien jaar alles aan heeft gedaan om de wereldtop te bereiken in het skeleton. Kimberley Bos behoort als tweevoudig winnaar van de wereldbeker en eigenaar van olympisch brons (2022) en WK-zilver (2023) inmiddels tot de beste sleeërs in het mondiale veld. Maar het uiteindelijke doel is olympisch goud in 2026, in het ijskanaal van Cortina. Als die Italiaanse baan tenminste op tijd af is.

"Ik durf niet te zeggen dat we daar straks sleeën, maar deze winter moet wel alles al op zijn plek vallen om straks met veel vertrouwen het olympisch seizoen in te gaan", zegt Bos voor de start van het nieuwe seizoen.

Terug naar Azië

De aanloop naar Milaan 2026 begint komend weekeinde met een wereldbeker op de baan waar Bos haar olympische debuut maakte in 2018, Pyeongchang. De Edese eindigde daar destijds als achtste en bewaart warme herinneringen aan haar eerste olympische avontuur.

"Ik ben lang niet meer in Zuid-Korea geweest, voor de uitbraak van het covid-virus voor het laatst. Ik heb er veel zin in. Het is sowieso een bijzondere Aziatische trip, want een week later staat de olympische baan in Yanqing op het programma. Daar won ik als eerste Nederlandse een olympische medaille in het skeleton. Grappig dat het seizoen met die twee banen begint", blikt Bos vooruit.

Bos sloot het afgelopen seizoen voor de tweede keer het wereldbekerklassement als winnares af. Een fijne ontknoping na een mislukt WK in Winterberg, haar thuisbaan. Daar had ze op de eerste dag zoveel problemen met haar helm dat ze direct haar favorietenstatus moest inleveren. "Ik denk er niet meer aan terug. Het heeft ook wat goeds opgeleverd. Ik heb inmiddels een andere helm. Ik ben er wel overheen", kijkt ze nog een keer terug op de nachtmerrie.

Bos kijkt liever vooruit. Ze heeft de afgelopen maanden hard gewerkt aan een betere start. In tegenstelling tot veel atleten in de sleesporten komt ze niet uit de atletieksport. "Ik ben gaan lopen door de skeletonsport. Ondanks dat ik nu al een tijd meega, denk ik dat ik op dat onderdeel nog wel vooruitgang kan boeken. De focus lag de afgelopen maanden op mijn techniek, vooral bij de eerste passen. Ik moet sneller versnellen, mijn kracht beter inzetten. Hopelijk kan ik dat in de winter ook laten zien."

Alles staat bij Bos en haar begeleidingsteam deze winter in het teken van Milaan 2026. Na de Azië-trip volgen de wereldbekerwedstrijden in Europa, voor het hele veld zich naar Amerika begeeft waar begin maart om de wereldtitel wordt gestreden. Dat gebeurt op de baan in Lake Placid, waar in 1980 om de olympische titels werd gestreden. Afgelopen seizoen stond Bos daar als nummer drie op het podium van een wereldbekerwedstrijd.

"Die baan ligt me dus ook wel", zegt ze over haar kansen op een eerste wereldtitel. "Ik denk dat er op dit moment geen enkele baan is waar ik niet op uit de voeten kan."

De olympische baan in Cortina is nog in aanbouw en het is de vraag of de Italianen de piste op tijd afkrijgen zodat de bobsleeërs, skeletonners en rodelaars voldoende tijd hebben om de baan aardig te leren kennen. De regel is dat de atleten voor de Olympische Spelen veertig afdalingen kunnen maken om de finesses onder de knie te krijgen.

"Het gaat ook om veiligheid voor de atleten. Over een paar weken gaan ze vanuit sportkoepel NOC*NSF die kant op. Ik hoop dat we dan wat meer te horen krijgen hoe het precies ervoor staat. Ik durf er geen voorspelling op los te laten of we daar gaan sleeën."

Perfectionist

Om zelfverzekerd aan de start te staan bij de Spelen is een goede verhouding tussen arbeid en rust belangrijk. Ook dat is iets waar Bos aan werkt. "Ik moet wat beter omgaan met energiemanagement. Wat meer rust door de week, niet snel uit het veld laten slaan als het even niet lukt. Ja, ik ben een perfectionist. Dat zit me soms in de weg. Het helpt me veel in deze sport, maar het kan ook zo zijn dat je net iets te gefocust bent op een bepaald onderdeel. Dat moet ik zien te voorkomen."