Na 8 jaar vertrekt Gunnewijk in mineur: 'Iedereen verwacht goud, dat is niet makkelijk'
Bondscoach Loes Gunnewijk had graag afscheid genomen met een wereldtitel bij de WK in Zürich. Na acht jaar als bondcoach was het haar laatste kampioenschap. Maar de wegwedstrijd draaide voor de Nederlandse wielrensters uit op een teleurstelling en niet voor het eerst was er onvrede over de tactiek.
De Belgische Lotte Kopecky pakte de wereldtitel, terwijl Marianne Vos en Riejanne Markus bij het ingaan van de laatste ronde in de kopgroep zaten en favoriete Vollering in de groep daarachter een sterke indruk maakte.
Toch won Nederland niet. Sterker nog: voor het eerst in tien jaar pakte Oranje niet eens een medaille bij de wegwedstrijd voor vrouwen.
Verbazing over tactiek
Hadden Vos en Markus wel in een kopgroep moeten zitten? Had de Nederlandse ploeg moeten vertrouwen op het eindschot van Vos en niet in de achtervolging moeten gaan?
Sommige concurrenten verbaasden zich na afloop over de Nederlandse tactiek. De Amerikaanse Chloé Dygert: "Soms kunnen de Nederlanders heel goed samenwerken, soms niet. Soms is je grootste kracht ook je grootste zwakte. Iedereen in dat team wil winnen, dan kun je ook verliezen."
Ook wereldkampioene Kopecky kreeg veel vragen over de Nederlandse aanpak: "Ze hadden twee rensters in een kopgroep van vier. Dat is niet zo slecht. Zeker als je Marianne Vos in de kopgroep hebt, die de snelste is. Maar dan moet je Demi Vollering in de groep laten zitten en dat is niet zo makkelijk."
Zilver niet genoeg
Het is niet de eerste keer in haar acht jaar als bondscoach dat Gunnewijk kritiek krijgt. Zo ging het op de Olympische Spelen in Tokio compleet mis en pakte Annemiek van Vleuten slechts zilver.
Bekijk in onderstaande video hoe Van Vleuten er in Tokio pas na de finish achter kwam dat ze niet had gewonnen:
Gunnewijk is inmiddels wel gewend aan de kritiek. "Dat heb je bij de Nederlandse vrouwen. De druk ligt altijd bij ons. Iedereen verwacht altijd maar dat we die gouden medaille even mee naar huis nemen. Dan is zilver niet goed genoeg en dat is niet altijd even makkelijk", zegt ze in Langs de Lijn en Omstreken op NPO Radio 1.
"Om goud te winnen op een groot kampioenschap moet alles meezitten. Het blijft gewoon heel bijzonder om zo'n wedstrijd te winnen", vindt Gunnewijk.
Sinds 2019 was ze als bondscoach betrokken bij de wereldtitels van Van Vleuten (2019, 2022) en Anna van der Breggen (2020) en de EK-overwinningen van Vos (2017), Pieters (2019), Van Vleuten (2020), Ellen van Dijk (2021), Lorena Wiebes (2022, 2024) en Mischa Bredewold (2023). En dan zijn de olympische tijdrittitel van Van Vleuten en de vijf WK-tijdrittitels van Van Vleuten, Van der Breggen en Van Dijk nog niet eens genoemd.
Toch ging het soms ook flink mis. Ook zaterdag bij de wegwedstrijd in Zürich, werd er door media en andere ploegen vraagtekens gezet bij de tactiek van Oranje. Zo leidde Nederland op een gegeven moment de achtervolging op een kopgroep met Vos en Markus.
Te afwachtend
Hadden de Nederlandse vrouwen het werk niet moeten laten opknappen door andere ploegen? Gunnewijk: "Ja, dat denk ik wel. Op het moment dat we konden communiceren is daar wat van gezegd en stopten ze. Maar ze wilden ook de druk erop houden, zodat het een zware wedstrijd werd."
Kopvrouw Vollering noemde de Nederlandse tactiek "ongunstig voor mij". Gunnewijk daarover: "Dat zegt ze net na de finish na een lange koers onder barre omstandigheden. Naderhand hebben we in de bus rustig nagepraat." Toen was de teneur al anders, volgens de vertrekkend bondscoach: "Het was goed dat we met overtal vooraan zaten, daardoor konden we ermee spelen."
Ondanks de teleurstelling in Zwitserland kijkt Gunnewijk vol trots terug op haar tijd als bondscoach. "We hebben zoveel bereikt met z'n allen. We zijn als team onwijs gegroeid."
En nu? "Eerst even bijkomen en op vakantie." Daarna ziet de 43-jarige oud-renster wel wat er op haar pad komt. "Ik vind coachen van talenten en topsporters heel erg mooi, daar zou ik wel verder in willen."
