Alle ballen op Van der Poel in Parijs? Zo simpel is het volgens de bondscoach niet

Koos Moerenhout zet de auto aan de kant en trekt snel even zijn Nederlandse teamkleding aan. Hij is als ploegleider van Hagens Berman Jayco onderweg naar Italië, voor de Giro d'Italia voor beloften, maar onderwerp van gesprek is de olympische wegrace. En Moerenhout is óók de bondscoach van de Nederlandse mannen.

Woensdag maakte de 50-jarige oud-renner zijn olympische ploeg bekend, die bestaat uit Mathieu van der Poel, Dylan van Baarle en Daan Hoole. Die laatste rijdt komende zomer in Parijs ook de tijdrit.

Dat Nederland met slechts drie renners aan de start mag verschijnen heeft te maken met de internationale landenranglijst. Alleen de top vijf van die ranglijst mag vier renners opstellen.

Neemt niet weg: "Met iemand als Van der Poel in de ploeg ga je altijd voor het hoogst haalbare. En dat is goud", zegt Moerenhout. "Dat moet nu ook de doelstelling zijn."

Van Baarle is de schaduwkopman. "Hij was al een keer tweede op het wereldkampioenschap, heeft Parijs-Roubaix gewonnen en is een vaste waarde binnen de Nederlandse ploeg."

Hoole heeft een ondersteunende rol, legt Moerenhout uit. "Hij wordt enorm gewaardeerd voor het werk dat hij verricht voor de kopmannen, ook bij zijn eigen ploeg." Bij Lidl-Trek helpt Hoole Mads Pedersen en Jonathan Milan aan zeges. "Ook heeft hij zich laten zien als tijdrijder: tweede op het NK, zevende op het EK en afgelopen Giro ook twee keer in de top vijftien."

Toch wil Moerenhout benadrukken dat zijn tactiek niet zo simpel is als 'alle ballen op Van der Poel'. Hij hoopt dat Van Baarle ook vooraan zit in de finale. Beiden zijn volgens Moerenhout "goed en professioneel genoeg" om daarna samen de koers te bepalen.

Een gouden plak is ook niet zomaar gewonnen, weet hij, met grote namen als Wout van Aert, Pedersen, Tadej Pogacar en Remco Evenepoel aan de start. "Maar dat is ook het mooiste, als alle favorieten aanwezig zijn en de strijd met elkaar aangaan."

Olympische Ronde van Vlaanderen

De wegrace start en finisht dan wel op de Champs-Élysées, maar heeft niks weg van de traditionele sprintetappe van de Tour de France. De koers laat zich beter vergelijken met de voorjaarsklassieker Ronde van Vlaanderen, aldus Moerenhout. Zo krijgt het peloton maar liefst drie keer de pittige kasseiklim van één kilometer, in de Parijse wijk Montmartre, voor de kiezen.

Het peloton is deze editie van de Spelen flink uitgedund, vertelt Moerenhout. Er staan slechts 90 renners aan de start. "De vorige Spelen in Tokio was het peloton nog 140 man sterk. En dat kan een bijzondere dynamiek geven in de wedstrijd, met die kleine ploegjes. Ik denk dat we met deze jongens goed beslagen ten ijs komen."

Betekent wel dat Moerenhout met slechts drie plekken moeilijke keuzes moest maken. En dus geen ervaring van Bauke Mollema, geen sprintbenen van Olav Kooij, geen sterke tijdrit van Thymen Arensman en geen punch van Wout Poels.

Maar wel de dominante wereldkampioen Van der Poel, die in het voorjaar de Ronde van Vlaanderen én Parijs-Roubaix won. "Er ontstond daardoor vanuit de concurrentie echt een focus op Mathieu. Daar moet je je ook tegen wapenen. Het is een lastige, heuvelachtige koers van 275 kilometer, waarin veel kan gebeuren, en dan heb je ook iemand nodig die dat recht kan zetten."

Geen Kooij

Daarom viel de keuze op Hoole als een knecht. En niet op sprinter Kooij, bijvoorbeeld, als een derde kopman. "Dat is een rol waar je Olav niet mee wil opzadelen."

Wanneer de Spelen geslaagd zijn? Moerenhout memoreert even aan het WK van vorig jaar, toen Van der Poel in Glasgow naar het goud soleerde. "Zoveel jaar na de wereldtitel van Joop Zoetemelk (in 1985, op 38-jarige leeftijd, red). Als je dan eindelijk weer eens met de titel naar huis komt, dan is dat fantastisch. En de Spelen, dat is er ook eentje hoor, een fantastisch groot kampioenschap dat elke renner wil winnen. Dat is het hoogste doel. En daar gaan we voor."