Veel ontzag voor Giro-winnaar Pogacar: 'Krankzinnig talent, fysiek gezien uniek'
Een bijna-veertiger inmiddels en als beroepswielrenner winnaar van de belangrijkste etappekoers die er te winnen valt. Voormalig Tour de France-winnaar Geraint Thomas dacht na zeventien seizoenen zoveel te hebben meegemaakt dat niets hem meer kon verbazen.
Tot hij in de 107de Ronde van Italië tussen startplaats Turijn en de verlossende eindstreep in Rome 3.317 kilometer lang lijdzaam moest toekijken hoe Tadej Pogacar, een debutant in de Giro d'Italia nota bene, als alleenheerser regeerde over een spartelend peloton.
Krankzinnig talent
Thomas kwam zaterdag op zijn 38ste verjaardag, op een bergtop in Bassano del Grappa, bij de finish superlatieven tekort om Pogacar te prijzen. Even daarvoor was hij (opnieuw) figurant geweest in een etappe die werd gedomineerd door een man die van top tot teen in het roze gekleed was, voor het geval nog niet helemaal duidelijk was wie de leider was in het algemeen klassement.
"Een krankzinnig talent", noemde hij de ongrijpbare Sloveen.
Vergeet Alberto Contador, zet een streep door de naam van Jonas Vingegaard, klonk het. Thomas: "Pogacar is met grote voorsprong de allerbeste coureur waarmee ik ooit in het peloton heb gereden. En ik kan je verzekeren dat ik in de loop der jaren heel wat goede renners ben tegengekomen."
"Niemand in het peloton is zo veelzijdig, geen enkele andere coureur is zo agressief en op zoveel verschillende terreinen inzetbaar. Als ik naar mezelf kijk: ik ben een coureur die een paar maanden per jaar een hoog niveau kan halen. Bij hem lijkt het wel of hij twaalf maanden per jaar in topvorm is. Puur fysiek gezien is hij uniek."
Frustrerend
Thomas noemde het frustrerend te moeten opboksen tegen een talent van zo'n formaat. "Vergeleken bij hem lijkt het wel of iedereen een paar kilometer langzamer rijdt. Gelukkig geldt dat voor het complete peloton en niet alleen voor mij."
De vraag of Pogacar na de Giro deze zomer ook met twee vingers in de neus de Tour gaat winnen, beantwoordde Thomas aanvankelijk met een paar seconden bedenktijd. "De enige renner die met hem kan wedijveren, is Vingegaard, denk ik. Het wordt afwachten hoe hij zich straks in Florence aan de start meldt."
Ofschoon Pogacar een bijna vlekkeloze Ronde van Italië reed, zijn er nog voldoende doelen. De kopman van UAE Team Emirates slaagde erin zes etappes op zijn naam te schrijven. Sinds 1988 slaagden slechts zes andere renners daarin: Mathieu Hermans, Laurent Jalabert, Tony Rominger, Mario Cipollini, Alessandro Petacchi en Mark Cavendish.
Volgende station: de Ronde van Frankrijk. Dan de Olympische Spelen in Parijs. En als slotstuk de wereldkampioenschappen in Zürich.
Voor het Colosseum van Rome reed Pogacar met twee vingers in de lucht richting streep, de V van victorie. Daarna volgde een duimpje, ten teken dat de missie was geslaagd. Hoe vaak hij die gebaren dit jaar nog gaat maken?
De Sloveen was naar eigen zeggen te overweldigd door zijn zege om daar uitspraken over te doen. "Ik ben sprakeloos", stamelde hij na afloop. "Het is moeilijk om mijn gevoelens onder woorden te brengen."
Illustratief voor de niet te stillen honger van de Sloveen was de opmerking dat het hem oprecht speet dat hij niet zijn stempel op de slotetappe had kunnen drukken. Daarvoor was de plaatselijke omloop te technisch, klonk het verontschuldigend.
Wat na drie weken overheerste, was de tevredenheid. En dus zong hij op het Romeinse ereschavot luidkeels het Sloveense volkslied Zdravljica ('Heildronk') mee, alvorens een fles Italiaanse spumante leeg te spuiten.
Uitgebreid toosten was er niet bij. De betreurde Marco Pantani was in 1998 de laatste renner die er in slaagde in één jaar zowel de Giro als de Tour te winnen. De voorbereiding op eenzelfde prestatie begon voor Pogacar zondag al.
Ook Merckx geniet van Pogacar
Als iemand tot die dubbel in staat is, is dat Pogacar. Dat meent althans Eddy Merckx, de grootste wielrenner die de wereld ooit kende. Toen De Kannibaal de leeftijd van Pogacar had, stonden er twee Giro's en twee Tours op zijn palmares en had hij ook al een regenboogtrui in de kast hangen. Merckx won de Ronde van Italië in totaal vijf keer.
Of Pogacar hem ooit zal evenaren, is ook voor Merckx de vraag. "Het is mogelijk dat hij dit jaar beide rondes kan winnen", meent de bijna 79-jarige Merckx. Toch is het nog lang geen gelopen race, waarschuwt hij. "Pogacar is geweldig, en dat is een understatement. Maar hij is niet onverslaanbaar."
