Jongeren over de woningmarkt: 'Schaam me dat ik nog bij mijn ouders woon'

Op feestjes horen jongeren dat het studentenleven pas begint als je op jezelf gaat wonen - met of zonder muizen. Toch lukt het niet alle studenten om een woning te vinden, zelfs als ze dat heel graag willen. En ook na hun studie blijft het voor sommigen lastig om een kamer te vinden.

Een derde van de thuiswonende jongeren tussen de 25 en de 30 schaamt zich ervoor dat ze nog bij hun ouders aanschuiven voor het ontbijt of de laatste trein naar huis moeten nemen. Dat komt naar voren in onderzoek van de Rabobank. De NOS sprak vier jongeren over hun woonsituatie. Twee vertellen dat ze zich schamen voor hun situatie.

Ryan Hoogweg

Sinds hij midden in de lockdown in 2020 afstudeerde als fotograaf, is het de 29-jarige Ryan niet gelukt om een kamer te vinden. De zoektocht heeft hij grotendeels opgegeven. "Ik kan gewoon geen woning betalen en ze worden steeds duurder".

Hij woont nu "tussen de kassen en bollenvelden" in de buurt van Zoetermeer, bij zijn moeder en stiefvader. Hij vindt het fijn om een dak boven zijn hoofd te hebben en hoeft daar niks voor te betalen, maar vindt het ook lastig. "Als ik uitga met vrienden moet ik letten op de laatste trein. En die gaat vroeg, want ik woon niet in een grote stad."

Hij schaamt zich voor zijn woonsituatie en wil net zo autonoom en onafhankelijk zijn als zijn leeftijdsgenoten. "Ik ben jaloers op vrienden die gewoon vrienden en dates thuis kunnen uitnodigen zonder dat hun ouders daarbij zijn. Ik ben zelfs jaloers op die kleine dingen: dat mensen die niet thuis wonen gewoon de keuken in kunnen lopen om een snack te pakken, zonder dat hun ouders daarover een gesprek beginnen."

Vooral als hij op dates gaat, schaamt hij zich. "Dan vertellen mijn matches op datingapps over hun huisgenoten en moet ik gaan uitleggen dat mijn huisgenoten mijn moeder en stiefvader zijn. Dat voelt heel kinderachtig. En ik kan niemand naar huis meenemen op een eerste date: dan ontmoeten ze gelijk mijn moeder."

Hij voelt zich ook weleens schuldig dat hij zich schaamt. "Ik heb geluk dat ik een dak boven mijn hoofd heb en voel me dankbaar, maar toch knaagt het aan me en voelt het alsof ik iets niet goed doe," zegt hij.

Kevin Hoeboer

De 28-jarige Kevin Hoeboer woont bij zijn ouders in Amsterdam, waar hij naast zijn studie werkt en een eigen bedrijfje heeft. Een kamer heeft hij nog niet gevonden. "Als je überhaupt al iets vindt, moet je heel veel betalen en al je rust en hygiëne opofferen".

Toch is hij nog hard op zoek naar een woning. "Mijn verlangen om op kamers te gaan, veranderde in een drang." Hij werd steeds gefrustreerder over zijn situatie en gebruikt inmiddels drie verschillende websites om op woningen te reageren. "Ik sta op het punt om een makelaar in te schakelen die me kan helpen", zegt hij.

Ook hij schaamt zich er vaak voor dat hij nog bij zijn ouders woont. Zo ervaart hij veel vooroordelen. "Tegenwoordig begint het steeds algemener bekend te worden dat er bijna geen huizen beschikbaar zijn, maar soms is dit begrip er niet en ontstaat er een vertekend beeld: dan denken mensen dat ik lui ben of oudere generaties zeggen dat "de jongere generatie te veeleisend is".

Ook krijgt hij soms te horen dat hij "het volwassen leven" nog niet geproefd heeft en "pap en mam nog voor hem zorgen". "Dit voelt alsof ik gebruik maak van het feit dat ik thuis woon, terwijl ik juist uit de situatie wil en juist die verantwoordelijkheid van een eigen huishouden al jaren wil proeven."

Het maakt het onderhouden van vriendschappen moeilijker, vertelt hij. "Het is lastig dat ik nu altijd rekening moet houden met de laatste trein, of dat ik mijn vrienden niet kan aanbieden om bij me te blijven slapen." Daarvoor schaamt hij zich soms. "Daarom is bijna niemand van mijn vrienden ooit bij mij thuis geweest: je nodigt niet snel iemand uit bij je ouders."

Niet iedereen schaamt zich

Twee op de drie jongeren schamen zich niet voor hun woonsituatie. Zij geven bijvoorbeeld de overheid de schuld, zoals de 25-jarige Filipe. Hij zegt stellig: "Waarom zou ík me schamen voor wanbeleid? Stef Blok moet zich schamen."

Sommige jongeren vinden het niet erg om thuis te wonen. De 24-jarige Arthur grapt dat hij "toch geen sociaal leven heeft", dus "dat kan ook niet belemmerd worden". Hij zegt dat hij zich comfortabel voelt in zijn ouderlijk huis en zorgt voor anderen in zijn flat. Wat anderen van zijn situatie vinden doet hem betrekkelijk weinig. "Ik weet dat de woningmarkt nou eenmaal zo is."

Uit recente cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek bleek al dat steeds meer jongvolwassenen thuis blijven wonen, vooral vanwege de hoge huur die jongeren moeten opbrengen. De afgelopen twintig jaar nam het percentage thuiswoners onder 25- tot 30-jarigen toe van 13 tot 18 procent.