Gendertwijfels onder jongeren zijn normaal, verdwijnen vaak in de tienerjaren

Leg 11-jarigen de stelling 'ik wil van het andere geslacht zijn' voor en 11 procent antwoordt bevestigend. Maar vraag het ze op hun 26ste weer en nog maar 4 procent geeft dat antwoord. Dat blijkt uit onderzoek van de Rijksuniversiteit Groningen, waarvoor meer dan 2700 jongeren werden ondervraagd.

De studie is een van de eerste die in beeld brengt hoe vaak de wens van het andere geslacht te willen zijn voorkomt onder de bevolking. De meeste kennis over deze wens was tot nu toe afkomstig uit de genderspecifieke zorg.

"Onze studie laat zien dat de wens om van het andere geslacht te willen zijn relatief vaak voorkomt in de jonge tienerjaren", vertelt ontwikkelingspsycholoog Sarah Burke. "Bij het grootste deel van de jongeren verdwijnt die ook weer, maar het is wel belangrijk dat we die wens normaliseren. Het hoort bij de ontwikkeling."

De studie maakt deel uit van Trails, een langlopend onderzoek naar de psychische, sociale en lichamelijke ontwikkeling van jongeren. Al vanaf 2001 ondervragen Groningse onderzoekers elke twee tot drie jaar een groep Noord-Nederlandse jongeren, die bij aanvang van de studie tussen de 10 en 12 jaar oud waren.

Meer meisjes

Er waren maar weinig kinderen die tijdens elk meetmoment aangaven twijfels te hebben over hun geslacht: slechts 1 op de 1000. Daarentegen gaf 1 op de 5 op enig moment tijdens de studie aan van het andere geslacht te willen zijn. Slechts bij 2 procent werd die wens steeds sterker.

In de afgelopen jaren was bij de aanmeldingen bij genderklinieken een verschuiving te zien in de richting van meisjes. "Wij zien in deze studie ook dat jongeren bij wie de wens groter wordt naarmate ze ouder worden, vaker meisjes zijn", zegt Burke. "Met name van hun twaalfde tot hun zeventiende zie je een groot verschil. In de vroege puberteit is de verhouding tussen jongens en meisjes nog gelijk."

De studie maakt ook duidelijk dat de behoefte om van het andere geslacht te zijn samenhangt met psychische klachten en een lager zelfbeeld. Dat is iets om als ouder of psycholoog alert op te zijn, denkt Burke. "Als een kind twijfelt over de genderidentiteit, dan is er kans dat er meer speelt."