Gouden Schouten blijft realistisch: 'Niet het einde van de rit, dat is Parijs'

Elf jaar lang wonnen de Nederlandse zwemsters geen individueel goud op de WK langebaan. Vrijdagavond werd de reeks doorbroken. En hoe. Marrit Steenbergen won de 100 meter vrije slag. Tes Schouten was even later de sterkste op de 200 meter schoolslag.

"Dit is echt bizar", zegt Steenbergen. Maar of dit de perfecte race was? "Nee?", zegt Steenbergen lachend. "Ik ben natuurlijk heel kritisch, maar bij het keerpunt kwam ik een beetje boven de golven. Ik denk dat daar nog een beetje verbetering in zit. Maar met 52.2 kan ik niet klagen."

Steenbergen hoort erbij

De 24-jarige Friezin wil zich, ondanks de gouden medaille, nog niet in een rijtje scharen met voormalig kampioenen Ranomi Kromowidjojo en Femke Heemskerk. "Ik heb altijd wel een reden om te vinden dat ik er niet bij hoor, maar deze tijd is wel echt heel goed." Dus: "Eigenlijk hoor ik er gewoon bij..."

Een kanttekening is dat de Australische onttroond wereldkampioene Mollie O'Callaghan in Doha ontbrak met het oog op de naderende Olympische Spelen. Steenbergen: "Dat was nog een reden voor mij om te vinden dat ik nog niet bij de groten hoorde."

Bij Schouten, die goud won op de 200 meter schoolslag, is het net na de race nog niet helemaal ingedaald. "Ik zag op het derde keerpunt dat ik heel ver voorlag, en toen ging wel even door mijn hoofd: ga je nu echt winnen? Maar ik moest nog vijftig meter, dus ik moest niet denken dat ik al gewonnen had."

"Van tevoren dacht ik: ik heb niet veel te verliezen. Als ik keek naar hoe goed gisteren ging, waar ik nog een beetje inhield, ging ik uit van zilver. Ik probeerde het gewoon en dan zie je wat er uitkomt: goud."

Niet het einde van de rit

De WK in Doha zijn en blijven echter niet het hoofddoel voor Schouten. "Dit is niet het einde van de rit, dat is Parijs. Dat was voordat we hier heen gingen ook duidelijk. Het is nog steeds het doel om daar op mijn fitst te zijn."

Schouten denkt dat haar grootste geheim ligt in het hebben van plezier en het ontspannen toeleven naar wedstrijden. "Ik ben ook gewoon blij met mijn leven buiten het zwemmen, dus het is niet het einde van de wereld als niet lukt wat ik wil. Het liefst word ik olympisch kampioen, maar als dat niet lukt denk ik over tien jaar niet: ik heb gefaald."