NASA-rover bevestigt vondst sediment dat wijst op oeroud meer op Mars

NASA-rover Perseverance heeft data verzameld waarmee het bestaan van oeroud sediment van een meer op Mars wordt bevestigd. Dat blijkt uit een onderzoek dat gisteren is gepubliceerd. Dat gesteente ontstaat door het bezinken van door het water meegevoerde zand en modder in de zogeheten Jezero-krater.

Eerder werd door het gebruik van beelden vanuit de ruimte al gedacht dat er ooit water op Mars moet zijn geweest waarin mogelijk micro-organismen hebben geleefd. Aan de hand van gronddoordringende radarwaarnemingen van Perseverance is dat nu bevestigd.

De bevindingen versterken wat eerdere studies al lang suggereerden: dat het koude, dorre, levenloze Mars ooit warm, nat en misschien voor mensen bewoonbaar was.

In 2022 heeft de rover verschillende scans gemaakt toen die over de bodem van de krater reed richting een aangrenzend gebied. Dat gebied lijkt vanuit de ruimte gezien op opgedroogde rivierdelta's zoals op de aarde, blijkt uit het gezamenlijk onderzoek van de universiteiten van Californië en Oslo.

Dankzij de peilingen van het RIMFAX-radarinstrument van de rover konden wetenschappers ondergronds kijken. Daarmee kregen ze een dwarsdoorsnede van rotslagen tot 20 meter diepte.

Drie miljard jaar oud

Die lagen vormden voor de wetenschappers het bewijs dat er ooit een rivier naar de krater liep, net zoals dat op aarde ook gebeurt met meren. De wetenschappers kijken uit naar een diepgaand onderzoek naar het bezinksel in de krater, dat vermoedelijk zo'n drie miljard jaar geleden is gevormd.

In 2022 verraste Perseverance wetenschappers al na de analyse van bodemmonsters. De bodem van de rode planeet blijkt op de onderzoeksplek anders te zijn samengesteld dan verwacht.

Omdat er 3,5 miljard jaar geleden water was in dit gebied, vermoedden de onderzoekers dat de bodem hier uit sediment zou bestaan. In plaats daarvan trof Perseverance lavagesteente aan.

Toch hoeven de resultaten van de twee onderzoeken elkaar niet in de weg te staan. Want de vulkanische rotsen vertoonden tekenen van verandering door blootstelling aan water. Wetenschappers redeneerden in 2022 dat het sediment op die plekken mogelijk is weggeërodeerd.

En uit de gisteren gerapporteerde radarmetingen blijkt inderdaad dat er tekenen van erosie zijn van voor en na de vorming van de lagen van bezinksel aan de westelijke kant van de krater. Volgens een van de wetenschappers is dat het bewijs van een complexe geologische geschiedenis.