Baijings moet geduld hebben bij Bayern en Oranje: 'Maar ik leer nu ook veel'

"Ik hoop natuurlijk dat ik speel. Het is altijd leuk om tegen Ajax te voetballen. Een Nederlandse club, dus..."

Nee, aan Jill Baijings zal het niet liggen. Als zij het voor het zeggen had, zou ze morgenavond zeker aan de aftrap staan bij Bayern München voor de Champions League-wedstrijd tegen Ajax.

De realiteit is echter dat de 22-jarige Brabantse het tot dusver met invalbeurten moet doen bij de kampioen van Duitsland, die haar afgelopen zomer overnam van Bayer Leverkusen.

"We geloven erg in Jill", vertelt Bayern-trainer Alexander Straus. "Ik heb haar vorig jaar gevolgd toen ze voor Leverkusen speelde. We weten dat ze een groot talent is. Maar ze moet nog groeien als speelster, zich verder ontwikkelen. En dat doet ze ook."

Baijings is aan een opmerkelijke carrière bezig. Ze speelde net een jaartje bij sc Heerenveen in de eredivisie, toen SGS Essen bij haar aanklopte. "Ik dacht: waarom zou ik die stap niet nemen, waarom zou ik niet naar de Bundesliga gaan? Dat is een supergoede competitie. En het heeft goed uitgepakt."

Acht uur rijden

Na twee jaar Essen en een jaar Leverkusen volgde de transfer naar Bayern. Naar een echte topclub dus, en dat is wel even andere koek. "Ja, het is natuurlijk heel anders. Hier speel je om alle prijzen: Champions League, beker en competitie. Alles draait om winnen. Daardoor is iedereen superscherp. Er is veel concurrentie. Maar ik denk dat dat op de trainingen en in de wedstrijden alleen maar goed uitpakt."

Ook nieuw: de afstand tot 'huis'. "Essen en Leverkusen liggen bij de grens. Maar hiervandaan is het acht uur rijden of je moet met het vliegtuig gaan. Dat is wel anders dan voorheen: als ik vrij was, ging ik vaak naar huis. Nu blijf ik hier. Maar ik heb het super naar mijn zin, bij een supergrote club. Ik ben echt op mijn plek hier."

Dat ze maar mondjesmaat aan de bak komt, had de aanvallende middenveldster, die ook in de aanval uit de voeten kan, ingecalculeerd. "Ik wist dat hier veel concurrentie is met veel goede spelers. Dat is altijd bij een topclub. Ik moet ook geduldig zijn, vind ik, en niet nu al zeggen: ik maak weinig minuten, ik wil weg. Wij spelen op drie fronten mee, dus mijn minuten komen wel, denk ik. Daar heb ik alle vertrouwen in."

Haar veelzijdigheid helpt daarbij, denkt ze. "Voor een trainer is dat wel een voordeel. Ik kan op meerdere posities invallen. Maar nogmaals, ik moet geduldig zijn. De trainingen zijn van een superhoog niveau. Echt een verschil met andere clubs waar ik heb gespeeld. Daar leer ik ook heel veel van. Net als bij Oranje. Daar speel je met de beste meiden van Nederland."

Engeland

Ook bij het Nederlands elftal moet de achtvoudig international vooral toekijken, met onder anderen Daniëlle van de Donk en Jill Roord voor zich in de hiërarchie. "Ik zit er wel dicht tegenaan, denk ik. Ik hoop dat mijn kans daar ook komt. Ik weet: ik ben jong. Maar op een gegeven moment wil ik ook spelen en ook die kansen krijgen. Daar moet ik op wachten."

Wellicht ziet haar wereld er over pakweg een jaar of vijf wel heel anders uit. "Ik hoop natuurlijk dat ik eerst hier bij Bayern slaag. En ik wil natuurlijk een vaste speelster in het Nederlands elftal worden. Ik zou ook nog graag in Engeland willen spelen. Ik heb niets specifieks in gedachten, maar ik vind de competitie daar supermooi."

Maar eerst wacht de confrontatie met Ajax. De vraag of Baijings in actie zal komen, pareert Straus, die haar linkervoet en kracht prijst, met een lach. "Dat weten we nog niet. Laten we dat afwachten, haha. Ja, ik weet het wel, maar ik ga het niet verklappen."