Boegeroep doet Verhoeven weinig: 'Ik kom niet voor knock-out, maar om te winnen'

• Bart van Dooijeweert

De ruim 20.000 toeschouwers in de Gelredome konden fluiten en boe roepen wat ze wilden, het gevecht tussen Rico Verhoeven en Tariq Osaro werd zaterdagavond nauwelijks spectaculair. Verhoeven zat daar zelf geen moment mee.

De 34-jarige kickbokser slaagde er niet alleen in om voor de elfde keer zijn kampioensriem met succes te verdedigen, hij haalde ook veel voldoening uit de manier waarop hij Osaro kansloos liet in Arnhem.

"Ik kom hier om te winnen. Als de mogelijkheid komt om mijn tegenstander knock-out te slaan, dan is dat zeker een optie", zei Verhoeven. "Maar als ik eerlijk ben, dan vind ik dit nog lekkerder. Hij heeft me de hele wedstrijd bijna niet weten te raken. Dat is voor mij een groter compliment dan iemand knock-out slaan."

Kop of munt

De zege op Osaro was typerend voor de carrière van Verhoeven. De Brabander probeert risico's zo veel mogelijk te vermijden. Zo houdt hij het al tien jaar vol aan de kickbokstop, een ongekende prestatie. Af en toe met een legendarisch gevecht zoals twee jaar geleden tegen Jamal Ben Saddik. Maar veel vaker wint Verhoeven op punten zonder veel spektakel.

Niet voor het eerst in zijn lange carrière was Verhoeven zaterdagavond vooral aan het 'puntjes scoren'. Met snelle, niet al te harde aanvallen wist hij Osaro af en toe te raken. De Amersfoortse Nigeriaan wachtte vooral af en probeerde Verhoeven met een counterstoot te verrassen.

Zo ontstond er een schaakspel in de ring, met slechts een handvol rake klappen. "Ik snap dat het voor het publiek leuker is om te kijken naar twee vechters die er vol invliegen", zei Verhoeven. "Maar als ik dat doe, wordt het kop of munt. Met mijn tactiek win ik negen van de tien keer, en dus kies ik dáárvoor."

Osaro had zich minutieus voorbereid op het titelgevecht. Hij verbleef negen weken in een hotel in Amsterdam-Noord, waar hij soms wel vier keer per dag trainde in de kickboksschool van zijn trainer Mike Passenier.

Na vijf ronden tegen de wereldkampioen zei Osaro nergens pijn te voelen. Hij vertelde dat het gewoon niet lukte om Verhoeven te raken. "In de vierde ronde moest ik wel wat meer risico's gaan nemen. Maar ik had moeite om de afstand te bepalen en dicht bij hem te komen. Het was jammer, want het waren wel de momenten waarop ik het had kunnen doen."

Geïrriteerd

In de laatste ronde raakten de onmachtige Osaro geïrriteerd en duwde hij Verhoeven tegen de touwen, terwijl de scheidsrechter de twee vechters uit elkaar probeerde te halen.

"Ik dacht: zijn we nou aan het worstelen of aan het kicboksen?", zei Verhoeven. "Osaro had vooraf gezegd dat hij bommen zou komen gooien. Maar dat heeft hij niet gedaan. Hij heeft helemaal niet aangevallen en stond alleen maar in de ring om te overleven."

"Mij maakte het niet uit dat hij bleef afwachten", zei Verhoeven. "Want ik won de partij toch wel en dat is voor mij het enige dat telt. Ik heb ervan genoten. Het is heel bijzonder dat we als kickboksers een voetbalstadion uitverkopen. Ik ben van plan om nog drie of vier partijen te gaan vechten voordat ik stop."

We maakten eerder deze explainer over de titels van Verhoeven: