Hockeygrootheid Drummond is terug en moet bondscoach Van Ass overtuigen

"Nee, het is zeker geen geste." Bondscoach Paul van Ass heeft hockeyster Eva Drummond, zoals Eva de Goede door het leven gaat sinds haar huwelijk met de Zuid-Afrikaanse hockeyer Tim Drummond, na een dik jaar jaar absentie laten terugkeren het Nederlands team, dat vandaag bijeenkomt.

Maar dat is beslist geen "aardigheidje" vanwege haar staat van dienst.

Al staat die wel buiten kijf natuurlijk, meent ook Van Ass. "Ze is een van Nederlands grootste hockeyers en heeft heel veel bijgedragen aan de status van het Nederlandse dameshockey op dit moment. Daar moeten we niet te lichtzinnig over doen. Maar het gaat wel om topsport." En daarin is geen plaats voor cadeautjes, wil hij maar zeggen.

Dat presentje bleef dan ook uit, toen hij eerder dit jaar het keurkorps voor de EK bekendmaakte. De hockeyster had in oktober 2022 laten weten even pas op de plaats te willen maken als international, onder meer om na het met Oranje gewonnen WK verder te kunnen herstellen van een zware knieblessure. In april stelde ze zich weer beschikbaar.

Van Ass nam het voor kennisgeving aan. "Ik was niet te beroerd om te zeggen: het komt mij nu even niet uit. Ik was met de groep een andere richting op aan het gaan en aan het loskomen van het verleden. Ik heb haar toen niet opgeroepen voor het EK."

Fantastisch bericht

Zou het daarmee gedaan zijn met de interlandloopbaan van de kort daarvoor 34 jaar geworden middenvelder met 258 caps op haar naam? "Ja, tuurlijk gaat dat door je hoofd", bekent de drievoudig olympisch en drievoudig wereldkampioene. "Ik denk dat dat logisch is als je erbuiten wordt gelaten. En dan is het echt fantastisch dat nu dit bericht kwam en ik het bij het Nederlands team mag laten zien."

Drummond moet Van Ass nog wel zien te overtuigen. Ze heette nog De Goede toen ze eind 2021 een voorste kruisband afscheurde en een beschadigde meniscus opliep. Een periode van revalideren volgde. En een race tegen de klok om op tijd fit te zijn voor het WK in eigen land. Die missie slaagde, op de valreep. "Ik was toen buitenstaander", vertelt Van Ass, "maar ik keek ernaar en het voelde wat broos."

Zonder de tweevoudig wereldspeelster van het jaar (2018 en 2019) veroverden de Nederlandse vrouwen afgelopen zomer voor de twaalfde keer Europees goud. Geen reden voor Van Ass om Drummond geen kans te geven zich opnieuw de selectie in te spelen.

"De tijd was er rijp voor. Ik ben ontzettend benieuwd of ze nu weer de bijdrage kan leveren die ze in het verleden ook geleverd heeft."

"De drive is er honderd procent", weet de bondscoach. "Dat zie ik aan alles en dat merk ik ook aan haar. Maar het is ook even kijken of de vorm er nog wel is, of de fitheid er nog wel is. Daar kom ik alleen achter als ik haar zie in de selectie. Vandaaruit kan ik beter beoordelen of ze hockeyend nog waarde kan toevoegen of misschien niet. Dat weet ik nu nog niet."

Mooi einde

Drummond, die in de zomer van 2021 na tien jaar topclub Amsterdam verruilde voor laagvlieger HGC, was enigszins verrast door de uitnodiging. "Een beetje wel, ja. Ik hoopte erop, maar als je er een jaar niet bij bent geweest, is het wel onverwachts."

Maar nu zal ze knokken voor haar plekkie. "Nou, ik heb altijd wel moeten vechten, hoor. Je hebt nooit garanties. Die heb ik nooit gehad, dus nu ook niet. Wat dat betreft is het niet anders. Het is wel een iets andere situatie omdat ik er een tijd niet bij ben geweest. Dat maakt het spannend. En lastig. Maar ik kijk er ook heel erg naar uit."

Ze voelt dat ze, zowel fysiek als hockeyend, een stuk verder is dan tijdens het WK en kijkt stiekem met een half oog naar de Spelen van volgend jaar in Parijs. Een nadrukkelijk lonkende stip aan de horizon, die een prachtig moment zou kunnen opleveren om eigenhandig een punt achter haar carrière te zetten, in ieder geval als international. "Ja. Maar ik gooi daar niet alles op."

"Ik ga gewoon kijken hoe het gaat. We hebben eerst Pro League-wedstrijden in Argentinië en daar focus ik mij nu op. Natuurlijk staat dat wel ergens aan de horizon, wat verder weg. Maar ik heb nog niet al mijn zinnen erop gezet. Ik wil het dicht bij mezelf houden, gewoon eerst zelf lekker hockeyen, kijken hoe het gaat en waar ik sta. Lekker genieten ook. Ik weet zeker dat als ik dat doe er hoe dan ook, op welke manier dan ook, een mooi einde aan zit."