Demonstratie op Bonaire tegen ongelijkheid met Nederland
Honderden mensen zijn gisteren in Bonaire de straat op gegaan om te protesteren tegen het geaarzel van de Nederlandse overheid om een sociaal minimum vast te stellen. Lokale media spreken van de grootste demonstratie in de geschiedenis van Bonaire.
Burgers, vakbonden, kerk, politiek en consumentenorganisaties op het eiland liepen in een mars door de hoofdstad Kralendijk om hun ongenoegen te uiten. Bonaire, maar ook in Saba en Sint-Eustatius zijn sinds 2010 Nederlandse gemeenten en vallen daarom onder de ministeries in Den Haag en de zorgplicht.
In de praktijk hebben de eilanden niet dezelfde sociale voorzieningen als in Nederland. Zo is er geen sociaal minimum vastgesteld, geen WW-uitkering en zijn er ook geen invaliditeitsvoorzieningen.
850 euro per maand
Een van de sprekers op de demonstratie was Elsie Martinus (49). Ze is een alleenstaande moeder met twee kinderen. Haar oudste zoon is autistisch, haar jongste zoon Kyon heeft een zeldzame zweetklieraandoening, waardoor zijn huid niet in de volle zon mag.
Zelf heeft ze een aandoening aan haar beenmerg, waardoor ze te weinig rode bloedcellen aanmaakt. Elsie zit in onderstand, zoals de bijstand op Bonaire wordt genoemd. Ze moet van ongeveer 850 euro per maand rondkomen.
Omdat er nauwelijks voorzieningen zijn op het eiland moet Elsie creatief zijn. "Kyon mag overdag niet buitenspelen, een afdakje bij mijn huis zou uitkomst bieden, maar dat kan ik niet betalen. Een aanvraag bij de gemeente is afgewezen."
Omdat Kyon veel huidverzorging nodig heeft, kan hij na het schoolzwemmen niet met zijn klas de te kleine douches en omkleedruimte delen. "Dat houdt de hele klas op", zegt Elsie. "De aparte voorziening voor kinderen met een beperking is al maanden dicht. Daarom droog ik hem af op het zanderige parkeerterrein.."
'Armoede nog nooit zo groot'
Naar schatting vier op de tien Bonairianen hebben een officieel inkomen dat onder het bestaansminimum ligt. Daarom kunnen 3000 huishoudens niet op een fatsoenlijke wijze rondkomen. Wat veel mensen op het eiland steekt, is dat hun in 2010 is voorgehouden dat de voorzieningen naar Nederlands niveau zouden worden opgetrokken, maar dat is niet gebeurd.
De laatste jaren maakt vooral de Tweede Kamer zich sterk om de zaken te repareren. Maar het vertrouwen daarin is, dertien jaar na dato, volkomen weg, zo bleek op de demonstratie. "We wachten al zolang, de ene toezegging na de ander, maar de armoede is nog nooit zo groot geweest op Bonaire", zegt Elsie.
