Dominantie Vollering begint te wennen, Van Vleuten geeft niet op: 'Hier doe ik het voor'
Stoïcijns neemt ze de kop, vanuit het zadel laat ze haar benen spreken, stampend in een moordend tempo. Net zo lang tot ze alle concurrenten uit het wiel heeft gereden. De machtsgreep van Demi Vollering in de Vuelta Femenina leek verdacht veel op de manier waarop ze dit voorjaar al vele malen toesloeg.
Bij het ingaan van de laatste kilometer van de korte, maar steile slotklim naar de uitzichtspunt van Penas Llanas zaten nog maar twee vrouwen in het wiel van Demi Vollering. De verrassende Duitse Ricarda Bauernfeind en titelverdedigster Annemiek van Vleuten.
En toen ging Van Vleuten in de aanval. "Dat deed pijn", lachte Vollering na afloop. "Maar ik was erop voorbereid, want Annemiek zal altijd iets proberen. Ik voelde dat ik nog wat over had, zat nog even klem tussen de boarding en die renster van Canyon (Bauernfeind, red.), maar ik kwam los en ging vol gas."
Met enkele rake pedaalslagen, nu wel uit het zadel, sprintte Vollering weg bij Van Vleuten en alle anderen. Precies zoals ze dat ook in de Waalse Pijl had gedaan. "Het was misschien nog een beetje aan de vroege kant, want op een klim is 175 meter best wel lang. En toen ik achterom keek, was daar de opluchting. Blij dat het weer lukt."
Het lijkt wel alsof alles wat Vollering dit seizoen aanraakt in goud verandert. "Ik ben lekker bezig", beaamt ze met gevoel voor understatement.
Van Vleuten geniet en ziet kansen
Wie denkt dat de concurrentie ontmoedigd raakt door het machtsvertoon van Vollering vergist zich. Na een flinke teug water stond Van Vleuten opvallend fris en monter voor de camera.
"Hier doe ik het voor", vertelde ze nog nahijgend, maar met stralende ogen. "Ik hou van strijden. In het voorjaar kon ik niet strijden, nu kan ik weer strijden van voren. Demi was net even wat beter."
De titelverdedigster gaf uiteindelijk maar drie seconden toe op Vollering en staat in het klassement slechts vijf tellen achter. Op de lange en moordende slotklim van zondag naar Lagos de Covadonga is dat niets, zeker niet met de bonificaties die aan elke finish klaarliggen.
"Dat is een andere klim dan vandaag", weet Van Vleuten, die juist op lange beklimmingen het verschil kan maken. "En ik heb het gevoel dat ik elke dag iets beter word. Dit was meer Waalse Pijl-achtig, steiler, korter, explosiever. Demi heeft natuurlijk een goede coach (Anna van der Breggen, red.) die precies weet hoe je dat moet doen. Op dit soort aankomsten is ze een klasse apart."
Van Vleuten wil niet wachten op zondag. "Nou, ik begin er morgen al aan. Morgen rijden we door een regio die ik goed ken, want mijn vriend komt uit Cantabrië. Ik ken dat parcours morgen."
Vos staat rood met glimlach af
Marianne Vos kwam als 26ste boven op 2.17 van winnares Vollering en ruilde na afloop haar rode leiderstrui in voor de groene puntentrui. Dat deed ze met een glimlach op haar gezicht.
"Deze Vuelta is boven verwachting verlopen. Twee etappezeges en de zege in de ploegentijdrit, waardoor we ook het rood een tijdje konden behouden. Dat is wel heel mooi."
Na een tegenvallend veldritseizoen en een operatie aan haar liesslagader in januari vallen voor de 36-jarige Vos deze Vuelta eindelijk de puzzelstukjes weer in elkaar. De vraag of ze zich weer de oude voelt, doet ze af met een kwinkslag. "De oude? Nu misschien wel ja, na zo'n etappe."
Bekijk hieronder de samenvatting van de vijfde etappe in de Vuelta Femenina:
