Workaholic Paul van Vliet dacht altijd 'dat er nog iets moest komen'

• Petra Steenhoff

  redacteur Online

Baron Taets van Avezaethe, Majoor Kees, Haagse Benny en Bram van de Commune waren enkele van de vele typetjes waar de dinsdag overleden cabaretier Paul van Vliet (87) bekend mee werd. Hij groeide in de jaren 70 en 80 uit tot een van de bekendste cabaretiers van Nederland.

Zijn theaterconferences werden zelfs op single uitgebracht en haalden noteringen in de hitlijsten. Later kwam zijn werk vooral in het teken te staan van persoonlijk engagement en werd hij de eerste ambassadeur voor Unicef.

Leidsch Studenten Cabaret

Al in zijn studietijd is Van Vliet, die meester in de rechten is, actief met cabaret. Hij maakt deel uit van het Leidsch Studenten Cabaret en treedt op in binnen- en buitenland. Zijn radiodebuut maakt hij in de jaren 50 als hij in militaire dienst zit. Op tv is hij voor het eerst te zien bij de VPRO in 1960.

Van Vliet richt in de jaren 60 Cabaret Pepijn op. In zijn geboorteplaats Den Haag heeft de groep een eigen theatertje, waar de acteurs in het begin zelf ook de kassa en de bar doen. Pepijn is Van Vliets eerste professionele ensemble. Hij werkt samen met zijn toenmalige echtgenote Liselore Gerritsen, acteur Ferd Hugas en pianist Rob van Kreeveld.

Begin jaren 70 gaan de leden hun eigen weg, maar theater Pepijn blijft onder beheer van Van Vliet bestaan. Het wordt een kweekvijver voor jong cabarettalent. Onder anderen Youp van 't Hek, Herman Finkers, Jochem Myjer, Theo Maassen en Harrie Jekkers spelen er in hun eerste jaren. In 2001 wordt de zaal onderdeel van theater Diligentia.

Kijk hieronder naar een overzicht van het leven van Van Vliet.

De onemanshows van Van Vliet beginnen in 1971 in Scheveningen, met Een avond aan zee. Hij zal de formule jarenlang volhouden. Er volgen vele onemanshows, vol typetjes die een groot publiek aanspreken. Majoor Kees ("Vragen? Geen vragen...") is heel herkenbaar voor een generatie die de zin en onzin van militaire dienst heeft moeten verdragen. Bram van de Commune ("Weetjewel") is een hippie die van alle rages op de hoogte is.

In die tijd schrijft Van Vliet ook zijn bekendste liedjes, zoals Meisjes van 13 en Veilig achterop. Het zijn vaak gevoelige nummers. In het theater speelt hij in de jaren 90 de hoofdrol van Henry Higgins in de musical My Fair Lady, volgens een recensent van NRC de beste Higgins ooit. De musical draait wegens groot succes twee jaar. Daarna keert hij terug naar zijn onemanshows.

In 1992 wordt Van Vliet speciaal ambassadeur van Unicef en in 2001 maakt hij bekend dat hij stopt met zijn reguliere shows en dat hij zich verder wil inzetten voor het kinderfonds van de Verenigde Naties. Hij is dan 65.

Paul van Vliet wordt vele malen onderscheiden. Hij is onder meer ereburger van Den Haag, Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw en hij krijgt de hoogste onderscheiding van Unicef.

In 2008 krijgt hij uit handen van toenmalig koningin Beatrix een Eremedaille voor Kunst en Wetenschap. Met prinses Beatrix heeft Van Vliet een bijzondere band. Ze studeerden samen in Leiden en in 1966 trad Van Vliet op in een speciaal programma ter gelegenheid van het voorgenomen huwelijk van Beatrix en Claus.

Hij bood daarin Claus een overjas aan en vertelde het paar waar een typisch Hollandse overjas aan moet voldoen. "Meest opvallend van een Hollandse overjas is, hij mag niet te opvallend zijn." De informele manier waarop hij Beatrix en Claus aansprak was ongekend en het optreden was van grote betekenis voor zijn verdere carrière.

In 2007 maakt hij opnieuw een uitstapje naar het toneel met Anne Wil Blankers in Liefdesbrieven. In 2011 begint hij in Scheveningen een eigen academie die studenten opleidt tot professionele cabaretiers/kleinkunstenaars en entertainers.

Een jaar later staat hij toch weer op het podium met de reguliere onemanshow Zondag in Den Haag, die hij de daaropvolgende jaren iedere zondagmiddag speelt in de Koninklijke Schouwburg in Den Haag.

In september 2013 wordt door Unicef de Paul van Vliet Award in het leven geroepen en voor de eerste keer uitgereikt. Dit ter ere van Van Vliets 20-jarige jubileum als ambassadeur van Unicef. Ook ontvangt hij dat jaar de Groenman-taalprijs en wordt hij uitgeroepen tot Hagenaar van het jaar.

Het succes van Zondag in Den Haag wordt voortgezet met een nieuwe zondagmiddagshow, Alleen op zondag, die hij tot 2018 blijft spelen. Hoewel hij vermoedelijk nog jarenlang volle zalen had kunnen trekken, besluit hij met pensioen te gaan. Hij wil stoppen op het hoogtepunt.

"Ik kan met heel veel plezier terugkijken op een mooie carrière zonder dieptepunten", zei hij twee jaar geleden in het AD. "Maar ik heb ook altijd het idee dat er nog iets moet komen, dat ik ooit nog het allerbeste lied zal schrijven, of de beste show die álles in de schaduw stelt wat ik daarvoor heb gedaan."

Vorig jaar stond Paul van Vliet nog eenmaal op de planken in een benefietvoorstelling voor Oekraïne in theater Diligentia in Den Haag.