De 900 zeges van Lefevere begonnen bij Knaven: 'Wilde helemaal niet naar Qatar'
De schoonheidsprijs zal Mauri Vansevenant niet snel krijgen. In zijn kenmerkende waggelende stijl en met een verbeten trek hees hij zich naar de top van de groene berg in Oman. Snel genoeg om het sprintje te winnen van Matteo Jorgenson, net niet snel genoeg om de Amerikaan uit de leiderstrui te rijden.
Toch ging de slotrit van de Ronde van Oman, toch niet de belangrijkste koers op de kalender, de geschiedenisboeken in. Vansevenant zorgde woensdag namelijk voor de 900ste zege van zijn ploeg Soudal-QuickStep.
Het is een duizelingwekkend aantal, dat wellicht nooit meer overtroffen zal worden in het wielrennen. Want in de op goedwillende sponsors drijvende sport zijn ploegen met een levensduur van tien jaar zeldzaam. Laat staan twintig jaar.
In 2003 voegde Patrick Lefevere - dan al jaren succesvol als ploegleider van onder meer Johan Bruyneel, Franco Ballerini en Andrea Tafi - de boedel van Mapei-QuickStep en Domo-Farm Frites samen in zijn nieuwe ploeg.
De eerste overwinning van QuickStep-Davitamon laat niet lang op zich wachten. En het is een Nederlander die de rekening opent: Servais Knaven.
'Ik wilde helemaal niet naar Qatar'
"Of ik nog iets weet van die overwinning? Ik weet alles nog, als de dag van gisteren", klinkt Knaven met veel overtuiging aan de andere kant van de lijn. "Ik wilde eigenlijk helemaal niet naar de Ronde van Qatar, want mijn vrouw Natascha was hoogzwanger. Ik had ook alle trainingskampen afgezegd die winter en trainde gewoon thuis. Op 26 januari werd mijn tweede dochter Senne geboren. En op 29 januari zat ik in het vliegtuig naar Qatar."
Met zijn pasgeboren dochter in het hoofd en een onbestemd gevoel in de buik stapte Knaven op de fiets voor zijn eerste koers namens QuickStep-Davitamon. "Ik had wel iets te bewijzen, maar wist zelf ook niet waar ik stond. Maar het ging best goed. Zo goed, dat ik in de laatste etappe voor de aanval koos."
Als lid van een kopgroep van zeven reed Knaven richting de finish op de Corniche van Doha, die dan nog volop in aanbouw is. "Volgens mij was het de tweede editie van de Ronde van Qatar en tot dat moment waren alle etappes in een sprint geëindigd. Maar van mijn sprint moet ik het natuurlijk niet hebben. En dus ging ik er alleen vandoor."
Band met Lefevere
De zege van Knaven zal goed hebben gedaan in Roeselare, waar Patrick Lefevere herstellende was van een zware operatie. Eind 2002 werd bij hem namelijk een tumor ontdekt in zijn alvleesklier. Bij de operatie werd de tumor en ook zijn galblaas en twaalfvingerige darm verwijderd.
"Hij was heel ziek geweest en ook flink afgevallen", vertelt Knaven. "Maar tegenover ons liet Patrick niet veel merken. Wij wisten niet beter dan dat hij aan het begin van het seizoen alweer back in business was. Maar die eerste zege moet hem goed gedaan hebben, dat denk ik wel."
De band tussen Knaven en Lefevere ging ook al wat verder terug. In 2001 nam Lefevere als manager het roer over bij Domo-Farm Frites, destijds de ploeg van Knaven. Hij zat dat jaar in de ploegleiderswagen toen Knaven de grootste zege in zijn carrière boekte, in Parijs-Roubaix.
Bekijk hieronder een reportage over de heroïsche zege van Servais Knaven in Parijs-Roubaix 2001. Op zijn schoot zit zijn oudste dochter Britt (inmiddels 22), die zelf twintig jaar later aan de start stond van de Hel van het Noorden.
Vorig jaar maakte dochter Senne (nu 20) haar debuut in Parijs-Roubaix. Dochters Mirre (18) en Fee (16) rijden nog bij de beloften en junioren.
"Ik heb vier jaar voor QuickStep gereden en zes jaar voor Lefevere, als je die twee seizoenen Domo-Farm Frites meerekent. Dan krijg je wel een band natuurlijk. Toen ik stopte met wielrennen kreeg ik het aanbod om ploegleider te worden bij QuickStep, maar ik koos toen voor Team Sky."
Na twaalf succesvolle jaren in Britse dienst, waarin de Tourzeges aaneengeregen werden, is Knaven terug op het oude nest. Sinds dit jaar is hij sportief en technisch manager van de vrouwenploeg AG Insurance-Soudal-QuickStep.
Die ploeg, het geesteskind van Knaven en zijn vrouw Natascha den Ouden, rijdt sinds dit seizoen onder de vleugels van de organisatie van Lefevere. Dochter Britt maakt deel uit van de profploeg, dochter Senne zit in de opleidingsploeg. Knaven: "Terug in de familie, zo zou je dat wel kunnen zien."
Altijd laatste
Ook aan de laatste zege van het West-Vlaamse wielerbolwerk zit een bijzonder familieverhaal. Mauri Vansevenant is namelijk de zoon van oud-renner Wim Vansevenant. En die reed in 2000 nog samen met Knaven bij Farm Frites.
"Wim was een fijne ploeggenoot, altijd vrolijk, altijd gezellig", vertelt Knaven. "En hij was een heel goede knecht, als renner misschien wel wat ondergewaardeerd. Dat zal vast wel iets te maken hebben met die rode lantaarn."
Bekijk hieronder een reportage uit de Tour de France van 2008 met Wim Vansevenant, als de Belg voor de derde keer zeker is van de rode lantaarn.
Knaven doelt op de Tour de France, waarin Vansevenant drie jaar op rij als laatste eindigde. Met opzet. De boerenzoon had namelijk al snel door dat de publiciteit van het dragen van de rode lantaarn ook flink wat euro's in het laatje kon brengen bij criteriums na de Tour.
In zijn eerste Tour, die van 2004, hield Vansevenant nog zeven renners achter zich in het eindklassement. Een van hen was Knaven, die in 2003 nog de etappe naar Bordeaux had gewonnen. "Dat scheelde niet veel, nee", lacht Knaven. "Maar daarna was ik geen bedreiging meer voor Wim. Ik meen dat hij zelfs een keer expres is gaan stilstaan om tijd te verliezen. Alles om maar laatste te zijn."
Vader Wim was het liefst laatste en zoon Mauri (vernoemd naar de Spaanse oud-renner Melchor Mauri) is nu ook de laatste. De 900ste en laatste winnaar, voorlopig dan.
Knaven zelf denkt nog best vaak terug aan zijn zege in Doha, de overwinning waarmee het allemaal begon. "Ik kreeg zo'n traditioneel bootje als prijs. Dat bootje heeft jarenlang op de slaapkamer van Senne gestaan. Volgens mij staat hij er nu nog. Nee, die dag vergeet ik nooit meer."
