Steins balanceert tussen ambitie en rouw: 'Vader had gewild dat ik WK speelde'
Teleurstelling en trots vechten in het Poolse Katowice om voorrang bij Luc Steins. Waar kort na de nederlaag op het WK tegen Duitsland het chagrijn nog overheerst, kan de spelmaker een dag later in het hotel het toernooi alweer beter in perspectief brengen.
Het besef dat Nederland zich na vier zware wedstrijden nog niet kan meten met een handbalgigant als Duitsland is uiteindelijk de heldere en terechte conclusie. Maar dat op het WK toch weer stappen zijn gezet, is onmiskenbaar.
Serieus genomen
"Ook de grote landen zien ons nu als grote concurrenten, we zijn niet meer even een makkelijk tussendoortje", merkt Steins. "We worden serieus genomen en gerespecteerd en dat is voor het Nederlandse handbal waardevol en zeker winst."
"Maar we zullen ons snelle spel moeten blijven perfectioneren met minder fouten, want als het niveau hetzelfde blijft, word je uiteindelijk slechter."
Vanavond stuit Oranje in zijn laatste groepsduel - plaatsing voor de kwartfinales is niet meer mogelijk - op het ook al uitgeschakelde Servië. Er is een kleine kans op plaatsing voor het olympisch kwalificatietoernooi, maar winst is dan noodzakelijk.
Steins: "Ik denk dat we nog genoeg moed en energie hebben om het WK goed af te sluiten. We zijn hier gekomen met een wildcard. Met twee onverwacht ruime overwinningen konden we lekker groeien in het toernooi. Dat we zo lang een rol van betekenis zouden spelen, hadden denk ik weinig mensen verwacht."
De 27-jarige Steins is de onmisbare regisseur die het spel van Nederland vormgeeft en grotendeels de tactiek bepaalt. Voor bondscoach Staffan Olsson is hij onvervangbaar. Meestal blijft hij hele wedstrijden staan, maar vaak zijn de spijkerharde duels voor Steins enorme aanslagen.
Hij zegt het inmiddels gewend te zijn. Bij zijn club PSG in de Europese top, waar hij ook een bepalende rol heeft, is het niet anders. "Het is inherent aan mijn positie en manier van spelen", weet de voormalig speler van Limburg Lions. "Ik speel ook in Parijs vaak 60 minuten. De keuzes die gemaakt worden in het veld zijn voor jouw rekening. Ik moet me dus altijd voor 100 procent voorbereiden."
'Er miste iemand op de tribune'
Hoeveel er ook gevraagd wordt van Steins in Parijs, de afgelopen maanden pendelde hij regelmatig heen en weer naar het ouderlijk huis om bij zijn zieke vader te zijn. Op kerstavond overleed hij.
Steins meldde zich op 2 januari alweer bij de nationale ploeg. "Misschien heeft hij wel gedacht 'ik wil het WK van Luc niet belemmeren en dat niet op mijn geweten hebben'. Nu gebeurde het mooi vlak voor Kerstmis met alle dierbaren om hem heen."
"Mijn vader zou nooit gewild hebben dat ik het WK niet zou spelen. Ik heb daarom niet getwijfeld. Maar het is ook zo dat je met het ene been bij je moeder wil zijn en met het andere bij de ploeg. Ik was hier niet in topvorm en heb geprobeerd mijn rol zo goed mogelijk in te vullen. En natuurlijk waren er momentjes van besef, als je dan je broer, vriendin en moeder ziet zitten, dat daar iemand op de tribune miste."
Hoe zwaar Steins het in Polen soms ook had, hij vond ook de afleiding die misschien juist wel even welkom was. "Ik denk dat ik nog niet genoeg tijd heb gehad om het rouwproces echt in te gaan en alles een plekje te geven. Dat zal nog wel komen."
"De groep heeft mij geweldig gesteund en daar ben ik trots op. Zonder hen was ik er niet doorheen gekomen. Dat proces had ik met geen enkel ander team willen delen."
Toekomst
De vraag is hoe de toekomst er voor de beste handballer van Nederland uit gaat zien. "Je merkt al dat je wat meer gaat relativeren en je afvraagt hoe belangrijk het spelletje eigenlijk is", beseft Steins.
"Je bekijkt de dingen wat meer van een afstandje. Zoiets is alleen heel gevaarlijk voor een topsporter, want dat kan je minder gefocust raken. Zo hard is het nu eenmaal. Ik zal er de komende maanden wel achter komen. Op dit moment weet ik niet wat voor effect het op me zal hebben."
