In het kantoor van Wisgerhof verklappen alleen de foto's zijn voetbalverleden
Van succes met FC Twente naar partytenten.
Dit is de zeer beknopte en ietwat cryptische samenvatting van de carrière van tweevoudig Oranje-international Peter Wisgerhof. De man die ooit leiding gaf aan de defensie van de kampioen van 2009/2010 is nu de baas van een familiebedrijf dat feestspullen verhuurt.
In zijn kantoor verklappen alleen de foto's en een voetbalshirt aan de muur dat er een eredivisiekampioen werkt.
Het contrast is groot. De 43-jarige Wisgerhof speelde jarenlang in volle stadions en deelt nu letterlijk de (tafel)lakens uit in een magazijn in Wageningen. Hoewel de zaken inmiddels goed lopen, mist hij het voetbal wel. "Als ik in een stadion kom, dan word ik weer enthousiast. Ik zou zo terug gaan naar die tijd als voetballer."
En dat is misschien niet zo gek. Na zijn debuut voor Vitesse in 1999, speelde Wisgerhof meer dan acht jaar voor NEC ("mijn overstap lag niet zo gevoelig") en vijfenhalf jaar voor Twente, waarmee hij kampioen werd en Champions League speelde.
Ook droeg hij onder bondscoach Bert van Marwijk twee keer het shirt van het Nederlands elftal.
"Ik moest echt wennen aan het leven als niet-voetballer. De spanning, het teamgevoel, de mentaliteit; dat miste ik enorm", geeft Wisgerhof toe.
"Als ik hier met het personeel een biertje drink, dan komt het oude teamgevoel wel een beetje terug. Toch is het qua beleving anders. Voor deze jongens is het gewoon werk, terwijl je als voetballer met andere topsporters toewerkt naar een wedstrijd en bijvoorbeeld een transfer kan verdienen", aldus Wisgerhof.
Het was dan ook allerminst zeker dat hij in het familiebedrijf, dat inmiddels al meer dan veertig jaar bestaat, zou stappen. Hoewel hij er als jonge jongen vaak te vinden was. "Als voetballer ging ik natuurlijk regelmatig bij mijn ouders langs, maar vooral in mijn tijd bij Twente deed ik niet veel bij het bedrijf."
Hoewel de keuze dus lastig was, besloot Wisgerhof, nadat hij in 2014 gestopt was als profvoetballer, toch om het bedrijf van zijn ouders over te nemen. Eerst combineerde hij de directeursfunctie met zijn werkzaamheden in het voetbal, zo was hij van 2015 tot de zomer van 2017 lid van de raad van commissarissen van NEC.
Ik weet dat hij nu veel kritiek krijgt. Dat hoort bij een coach van Ajax. Ik ben natuurlijk geen Daley Blind, maar ik heb er juist respect voor hoe hij met mij is omgegaan.
Maar het werk bij de Nijmeegse club en de directeursfunctie in Wageningen waren niet goed te combineren. "Ik wilde ook wedstrijden van mijn kinderen zien." De focus kwam dus volledig te liggen op het bedrijf, dat alles voor feestjes regelt. "Van theelepeltjes tot statafels."
Wisgerhof ondervond aan den lijve dat het runnen van een bedrijf heel anders is dan voetballen op hoog niveau. Op vrachtwagens rijden, verantwoordelijkheid dragen voor personeel, kantoorwerk; het was hele andere koek.
'Ik kan niet stilzitten'
Langzamerhand begon hij zijn draai te vinden en te wennen aan het nieuwe werk. En toen brak in 2020, "wat het beste jaar ooit had moeten worden", de coronacrisis uit. Al het werk lag plotseling stil en er kwam geen geld meer binnen, terwijl er wel investeringen waren gedaan.
In de coronaperiode dacht Wisgerhof, die meer dan 400 eredivisiewedstrijden speelde, weleens: had ik het maar niet gedaan, een bedrijf met twaalf vaste werknemers overnemen.
Inmiddels kampt Wisgerhof met heel andere 'problemen', want 2022 ging in als beste jaar de boeken. "Iedereen gaf weer feestjes en borrels. Op een gegeven moment moesten we nee verkopen aan mensen die wat wilden organiseren."
De werknemers van het bedrijf, waar ook de ouders en het zusje van Wisgerhof nog steeds rondlopen, ploegden hard door en er werden, niettegenstaande het personeelstekort, wat extra handjes gevonden. "Toch konden we de vraag niet bijbenen." Werkweken van 70, 80 uur waren voor Wisgerhof, die regelmatig op de vloer te vinden is, geen uitzondering.
Veel tijd om terug te blikken op zijn carrière heeft hij dan ook niet. "Ik spreek mijn oude teamgenoten te weinig. Door de coronacrisis is het contact verwaterd."
"Zonde", mijmert Wisgerhof. "Ik heb met zoveel goede voetballers gespeeld." Wisgerhof somt ze op: Mahamadou Diarra, Theo Janssen, Luuk de Jong, Marko Arnautovic. "En Wesley Sneijder bij Oranje. Absolute buitencategorie."
Wisgerhof vertelt over de geweldige jeugdteams bij Vitesse, het uitgaan in Nijmegen tijdens zijn gezellige NEC-tijd en zijn voetbalhoogtepunt in Twente, het landskampioenschap. "We hadden in 2010 een team met alleen maar winnaars."
Schreuder
Het jaar na de titel was volgens hem voetballend misschien nog wel beter. "Na Steve McClaren kwam Michel Preud'homme, Hij was helemaal bezeten van het spel en bleef soms hele nachten in het stadion om wedstrijden terug te kijken."
Later kreeg hij Alfred Schreuder, de huidige trainer van Ajax, als hoofdtrainer. Onder hem was Wisgerhof geen basisspeler. "Ik weet dat hij nu veel kritiek krijgt. Dat hoort bij een coach van Ajax. Ik ben natuurlijk geen Daley Blind, maar ik heb er juist respect voor hoe hij met mij is omgegaan."
Ofschoon Wisgerhof het erg druk heeft, heeft hij het voetbal niet helemaal links laten liggen. Hij voetbalt in zondag 3 bij zijn jeugdliefde ONA'53 (Ontspanning na Arbeid) uit Wageningen. "Ik ben nog steeds erg fanatiek. Al is het wel frustrerend dat het lichaam niet altijd meer meewerkt."
Ook gaat hij zondag weer eens naar de Gelderse derby tussen Vitesse en NEC. "Ik ga niet vaak meer naar het stadion."
Wisgerhof, wiens moeder uit een FC Wageningen-nest komt, zegt dat hij niet het type is dat een favoriete club heeft. "Toch draag ik NEC en FC Twente natuurlijk een warm hart toe. De periodes daar waren prachtig."
