Shorttracker Van 't Wout op 1.000 meter de sterkste, Emons net naast podium 1.500
Jens van 't Wout lijkt niet te stoppen dit shorttrackseizoen. Na zijn zeges op de 500 en 1.500 meter in Salt Lake City, was hij bij de derde World Cup van het seizoen de sterkste op de 1.000 meter.
Daarmee heeft de 21-jarige shorttracker binnen twee World Cup-weekenden op alle individuele afstanden een gouden wereldbekermedaille gepakt.
Concurrentie bang maken
"Ik probeer als ik op het ijs sta te zorgen dat mensen bang van me worden", lachte Van 't Wout voorafgaand aan de wereldbekerwedstrijden in Almaty. "Ook al ben ik niet sterk genoeg om op kop te rijden, ik doe het wel gewoon. Ik laat niet iemand zomaar erlangs."
Die tactiek voerde hij op de 1.000 meter opnieuw overtuigend uit. In de halve finale pakte hij al snel de koppositie en blokkeerde hij elke inhaalpoging van concurrenten. Daarmee bombardeerde hij zichzelf ook meteen als favoriet voor de zege.
Voorafgaand aan de finale zette hij een ander gedeelte van zijn tactiek in. "Ik probeer een beetje chagrijnig te kijken", verklaarde hij zijn ietwat norse uitstraling voor de start van een race. "Op het ijs ben ik je vijand, ik ben niet meer je vriend dan."
En om nog wat extra te intimideren ging hij net als in de halve finale ook in de finale direct op kop rijden. Hij raakte de leiding even kwijt, maar heroverde die ook snel weer en liet vervolgens niemand meer passeren.
De Zuid-Koreaan Park Ji-won zat Van 't Wout op de hielen, maar gleed onderuit en kon een medaille vervolgens vergeten. Pascal Dion uit Canada greep het zilver, voor de eveneens uit Canada afkomstige Jordan Pierre-Gilles.
Emons weer vierde
Op de 1.500 meter greep Friso Emons opnieuw net naast de medailles. Ook in Montréal eerder dit seizoen eindigde hij al als vierde op de langste afstand.
De 24-jarige Emons reed halverwege de race even brutaal aan de leiding, maar had geen antwoord op de tempoversnelling van de favorieten. De Zuid-Koreaan Hong Kyung-hwan pakte het goud, voor de Belg Stijn Desmet en Kim Tae Sung, ook uit Zuid-Korea.
Op de gemengde aflossing was er geen finaleplaats voor Nederland. Bij de eerste twee World Cups van het seizoen ging Schulting onderuit in de finale, waardoor de Nederlandse ploeg op de laatste plaats eindigde in de finale.
In Almaty moest de ploeg, met Schulting, Poutsma, Jens van 't Wout en Kay Huisman, in de halve finale China en België voor zich dulden. De B-finale werd vervolgens in een andere samenstelling (Teun Boer, Sjinkie Knegt, Van Kerkhof en Michelle Velzeboer) wel gewonnen van de enige tegenstander Japan.
