IOC-voorzitter Bach: 'Voortzetten Spelen in München was juiste keuze'
Thomas Bach was achttien toen de Palestijnse terreuractie in München plaatsvond. De Duitse IOC-president bezocht deze week in Nederland de première van Ankie, de olympische weduwe, een documentaire over de verschrikkelijke gebeurtenissen tijdens Olympische Spelen van precies vijftig jaar terug.
Terug naar 1972. West-Duitsland organiseert het sportfestijn. Het is een groot feest. Tot 5 september. Acht Palestijnen sluipen het olympisch dorp binnen. Ze gaan naar het onderkomen van de Israëlische ploeg. Daar worden twee mensen gedood, waarna er nog negen atleten en officials gegijzeld worden.
Bach zelf was een talentvol schermer, alleen vond de sportbond hem nog te jong om deel te nemen aan de Spelen. "Ik was op vakantie in Spanje. We keken bij sportbars naar de Olympische Spelen. Na de gebeurtenissen zijn we teruggegaan."
Ik denk dat het de moeilijkste beslissing is geweest die een IOC-president ooit heeft moeten nemen.
De gijzeling eindigt op afgrijselijke wijze bij het militaire vliegveld Fürstenfeldbruck. Daar ontstaat een vuurgevecht na een mislukte deal tussen de Palestijnen en de politie. Alle gijzelaars en een politieman komen om. Ook vijf Palestijnen worden gedood.
Voormalig IOC-voorzitter Avery Brundage kiest ervoor de Spelen voort te zetten, wat tot veel consternatie leidt. "Ik denk dat het de moeilijkste beslissing is geweest die een IOC-president ooit heeft moeten nemen", vertelt Bach nu. "In principe nam hij de juiste beslissing. Je geeft niet toe aan terrorisme."
Ankie Spitzer, de hoofdrolspeelster in de documentaire, bleef na de ramp met haar dochtertje achter. Haar man, schermer Andre Spitzer, kwam om tijdens gijzeling.
Twee van de drie Palestijnse gijzelnemers zouden later alsnog gedood zijn, zo was tot voor kort het verhaal. Maar volgens de documentairemakers leeft er nog een tweede. Bach was verbaasd toen hij het hoorde. "Ik hoop dat justitie haar werk doet."
Minuut stilte in Tokio
De Duitser voerde de afgelopen jaren veel gesprekken met familieleden van slachtoffers. "Gaandeweg kreeg ik steeds meer begrip voor hen, wat het voor hen betekent."
Het leidde ertoe dat er vorig jaar tijdens de Olympische Spelen van Tokio een minuut stilte gehouden werd. "Dat is het resultaat van meerdere gesprekken die ik met families heb gehad."
Onheil in de wereld is er nog altijd, zoals in Oekraïne. Het IOC wil zich zo neutraal mogelijk opstellen. "We kunnen sport en politiek niet gescheiden houden. Dat werkt niet, dat weten we al lang. Maar we kunnen geen partij kiezen bij politieke vraagstukken. Want als we dat doen krijgen we de wereld nooit meer bij elkaar", aldus Bach.
Wat gebeurde er bij de Olympische Spelen in 1972? In deze video leggen we het uit:
