Oud-rugbytalent enige Nederlandse deelnemer aan WK boksen: 'Trots op mijn land'
Ze heeft haar nagels oranje en rood-wit-blauw gelakt en aan de muur in haar hotelkamer in Istanbul prijkt een vlag in de nationale driekleur. "Ik vind het heel mooi dat ik Nederland hier op de WK mag vertegenwoordigen", glimlacht boksster Chelsey Heijnen.
"Als je kijkt naar hoe trots Amerikaanse sporters op hun vlag zijn; dat vind ik heel gaaf. Wij Nederlanders hebben daar meestal niet zo veel mee. Maar ik presenteer graag mijn land met trots. En hier ben ik de enige die dat mag doen."
Op jacht naar A-status
Heijnen is de enige Nederlandse deelnemer aan de WK boksen voor vrouwen in de Turkse metropool. Ze hoopt minimaal de kwartfinales te halen, want met een klassering in de topacht zou ze de A-status als topsporter bij NOC*NSF vergaren.
Nouchka Fontijn, die zilver won op de Olympische Spelen van Rio de Janeiro in 2016 en brons op de Spelen in Tokio van afgelopen zomer, beëindigde als boegbeeld van het Nederlandse vrouwenboksen onlangs haar loopbaan.
Heijnen hoopt het gat dat Fontijn achterlaat op te vullen. "Het bezorgt me een groot eergevoel. Nu is het aan mij om te laten zien dat Nederland er nog steeds staat", vertelt de 23-jarige boksster uit Roosendaal.
Bij rugby kon ik heel hard trainen, maar konden we als team toch verliezen. Bij boksen heb je zelf in de hand wat je kunt bereiken.
Al op jonge leeftijd streefde Heijnen een topsportcarrière na, al was dat aanvankelijk in een andere tak van sport. Tussen haar twaalfde en zestiende speelde ze in Nederlandse jeugdselecties van het sevens rugby. In 2015 maakte ze de overstap naar het boksen. Ze was met die sport in aanraking gekomen nadat haar rugbycoach adviseerde om via bokstraining haar voetenwerk te verbeteren.
"Mijn bokstrainer wilde al snel dat ik een wedstrijd zou doen. Mijn eerste reactie was: doe niet zo stom, dat ga ik niet doen. Maar als snel dacht ik: dat wil ik juist wél. En geen demonstratiepotje, maar gewoon een echte wedstrijd. Daarna was ik meteen verkocht."
Wat sprak de jonge Heijnen dan zo aan in het boksen? "Bij rugby kon ik heel hard trainen, maar konden we als team toch verliezen. In het boksen heb je zelf in de hand wat je kunt bereiken. Hoe harder je traint, hoe verder je kan komen."
Al snel blijkt Heijnen ook als boksster talent te hebben. In 2017, twee jaar na haar overstap, wordt ze - ook tot haar eigen verrassing - Europees kampioene onder 18 jaar.
Tegen grote onbekende uit Bolivia
Nu debuteert ze op een WK bij de senioren. In de eerste ronde treft ze met Maria Eugenia Ortega vanavond een grote onbekende als tegenstander. Haar coaches kunnen geen informatie over de Boliviaanse vinden. Ook een zoektocht naar wedstrijdbeelden op YouTube levert niets op.
"Europese boksers hebben een heel andere stijl dan boksers in andere delen van de wereld, dus voor mij wordt dit een nieuwe ervaring. Ik heb Nouchka nog een berichtje gestuurd, maar zij had ook nooit tegen een Boliviaanse gebokst. Dus we zullen in de ring wel zien wat het wordt. Ik ga toch altijd van eigen kracht uit", lacht Heijnen.
Als het lukt om de Boliviaanse te verslaan, moet ze het tegen Mariatou Diallo uit Senegal opnemen voor een plek in de kwartfinales, haar doelstelling in Istanbul.
Maar naast persoonlijk succes streeft Heijnen ernaar om een voorbeeld te zijn voor jongere bokssters, zoals ze zelf ook tegen Fontijn opkeek. "Nouchka heeft het fundament neergelegd en het is voor mij een eer dat ik daar nu verder aan kan bouwen. Er zijn wat talenten die net iets jonger zijn dan ik die er ook aan zitten te komen."
"Als ik hier de A-status kan bemachtigen, wordt het voor mij maar ook voor andere meiden wat makkelijker om onze sport te bekostigen en kunnen we verder bouwen aan het boksen voor vrouwen."
