Jason Kenny, succesvolste Britse olympiër ooit, stopt met baanwielrennen
Jason Kenny stopt als baanwielrenner. De 33-jarige succesvolste Britse olympiër aller tijden gaat verder als bondscoach van de Britse baansprinters.
"Een deel van me zou graag nog doorgaan tot en met de Spelen van Parijs in 2024 en ergens ben ik droevig dat het niet gaat lukken", vertelde Kenny bij de Engelse zender BBC. "De kans om coach te worden bij de bond is er over drie jaar misschien niet meer. Dus ik dacht dat ik die kans nu wel moest grijpen."
Als sprinter werd Kenny al een tijdje overvleugeld door het Nederlandse sprintgeweld van Harrie Lavreysen en Jeffrey Hoogland, maar toch verscheen Kenny vol ambitie aan de start bij de Olympische Spelen in Tokio. Nog één gouden medaille had de baanwielrenner uit Bolton nodig om als succesvolste Britse olympiër ooit de boeken in te gaan.
Sluwe truc
Op de slotdag van het baanwielrennen lukte het, dankzij een sluwe truc. In de finale van de keirin sloop Kenny er vanaf het startschot vandoor. Op kousenvoeten, maar ongemerkt steeds iets sneller. Onbedreigd reed hij naar zijn historische zevende gouden medaille. Lavreysen had het nakijken en moest genoegen nemen met brons.
Kenny begon zijn olympische loopbaan in 2008 in Peking, waar hij in de schaduw van Chris Hoy, die andere Britse grootheid, goud pakte op de teamsprint. In het individuele sprinttoernooi boog hij pas in de finale voor Hoy.
Vier jaar later in Londen was Kenny ongenaakbaar met goud op de sprint en in de teamsprint. Maar zijn hoogtepunt kwam in Rio de Janeiro, waar hij goud won op alle de drie sprintnummers.
Na Rio ging Kenny met pensioen, maar hij keerde daaruit terug voor de Spelen van Tokio, zijn vierde. Daar won hij dus de keirin en pakte hij zo zijn zevende olympische gouden plak. Bij thuiskomst werd de renner bevorderd tot Sir Jason Kenny.
Plaaggeest van de Nederlanders
In zijn loopbaan was Kenny vaak de plaaggeest van de Nederlanders. In zijn jonge jaren zat hij Theo Bos en Teun Mulder regelmatig dwars.
Later kreeg hij te maken met een nieuwe, nog betere generatie Nederlanders. Zo verloor hij de olympische finale op de teamsprint in Tokio van Roy van den Berg, Lavreysen en Hoogland.
Na Tokio werd al gespeculeerd over een afscheid, maar Kenny hield alle opties open. In december moesten alle Britse olympiërs in een enquête aangeven of ze het voornemen hadden om uit te komen op de Olympische Spelen van Parijs in 2024.
"Ik heb toen het vakje maar aangekruist, al was ik er niet zeker van of ik dat ook echt wilde", zo vertelde Kenny aan The Daily Mail. Kenny hakte de knoop uiteindelijk door toen hij reageerde op de vacature bij de Britse bond.
"Racen is het enige dat ik ken", aldus Kenny bij de BBC. "Coachen is een stap in het onbekende. Ik heb met geweldige coaches gewerkt en ik zal al die ervaringen nu zelf gebruiken als coach. Hopelijk kan ik iedereen helpen."
Gouden echtpaar Kenny
De kans is dus groot dat hij in 2024 wel degelijk in Parijs aanwezig is, maar dan als coach. En als supporter van zijn echtgenote Laura Kenny-Trott natuurlijk. Zij veroverde in Tokio haar vijfde gouden olympische medaille (2x ploegenachtervolging, 2x omnium, 1x madison) en is daarmee de succesvolste Britse vrouwelijke olympiër ooit.
Nog twee keer goud en ze heeft haar man geëvenaard.
