Politieke oorlog Franse rechtse partijen: Zemmour paait achterban Le Pen
De Franse politica Edwige Diaz ontving kort geleden een sms'je. Dat was schrikken. Ze is namelijk een prominent lid van de partij van Marine Le Pen. En de sms was afkomstig van de partij van Le Pens grote rivaal: presidentskandidaat Éric Zemmour. In de tekst stond: "Sluit je bij ons aan. Dan mag je straks meedoen met de parlementsverkiezingen. En wij zorgen financieel voor je."
In Frankrijk worden in april presidentsverkiezingen gehouden en twee maanden erna parlementsverkiezingen. En met name tussen rechtse partijen woedt nu een openlijke politieke oorlog. De radicaal-rechtse Éric Zemmour probeert politici en bestuurders van zijn rivalen te lokken. Met sms'jes, politieke liefdesverklaringen en beloftes.
Zelfs de nicht van Marine Le Pen is nu inzet van de strijd. Marion Maréchal Le Pen is jong, politiek actief, populair en ambitieus en ze zei dat ze er "ernaar neigt" om Éric Zemmour te steunen, en niet haar eigen tante.
Zemmour gaf daarna een interview aan de glossy Elle en gooide het beste aas uit dat hij in huis had. "Als Marion zich bij me aansluit, campagne met me gaat voeren, dan kan ze wel eens premier worden."
Edwige Diaz bezweek niet voor de avances van Zemmour, en Marion Maréchal Le Pen wikt en weegt nog, maar héél veel anderen maakten de afgelopen weken wél de overstap. Zeker tien prominente politici van de partij van Marine Le Pen hebben haar de rug toegekeerd en voeren nu met Zemmour campagne.
Slaande deuren
Het gaat onder meer om de europarlementariër en 'partij-intellectueel' Gilbert Collard, senator Stéphane Ravier en Europarlementariër en campagnemedewerker Jérôme Rivière.
Eén van de laatste overlopers was Nicolas Bay, woordvoerder van Marine Le Pen tijdens de huidige verkiezingscampagne. Zijn vertrek ging met slaande deuren. Le Pen beschuldigde Bay van hoogverraad en spionage: hij zou kort voor zijn overstap campagne-informatie van Le Pen hebben doorgespeeld aan Zemmour.
Over politieke hoogtepunt heen
Veel van de overlopers vinden dat Le Pen te 'soft' is geworden. Zij willen dat de pijlen tijdens de campagne vooral gericht worden op de islam en extremisme. En dat doet Zemmour veel meer dan Le Pen. "Ze vinden dat ik te veel praat over de koopkracht en dat ik in plaats daarvan beter een religieuze oorlog kan beginnen'', zei Le Pen daar zelf honend over.
De critici denken vaak ook dat Marine Le Pen over haar politieke hoogtepunt heen is. Ze verloor vijf jaar geleden de presidentsverkiezingen van Macron en boekte vorig jaar een slechte score bij de regionale verkiezingen. "Marine Le Pen is niet meer in staat presidentsverkiezingen te winnen", zei één van de overlopers, Europarlementariër Jérôme Rivière.
Zemmour kan wél winnen, denken de vertrekkers. En als hij wint, biedt dat ook perspectief: op een baan, of misschien zelfs wel een ministerspost, of een goed inkomen; zie de beloftes aan Edwige Diaz en Marion Maréchal Le Pen. Een deel van de overlopers zoekt ook gewoon zekerheid voor de toekomst.
Het vertrek van partijprominenten en ook van regionale en lokale bestuurders kan wel eens slecht uitpakken voor Marine Le Pen. Haar partij raakt mensen met politieke kennis en ervaring kwijt. Bovendien zouden aanhangers van Le Pen het voorbeeld van de overlopers kunnen volgen, aangetrokken door de geur van succes.
Wat de gevolgen voor de campagne van Éric Zemmour zijn is nog moeilijk vast te stellen. De bestuurders die overlopen kunnen in hun kielzog zeker ook kiezers meenemen. Maar Zemmour zoekt ook heel duidelijk gematigd rechtse kiezers. En die moeten vaak weer niets hebben van Marine Le Pen en haar partij. Als Le Pen-bestuurders overlopen naar Zemmour, kan dat die gematigde Zemmour-kiezers weer wegjagen.
In de peilingen gaat de huidige president Emmanuel Macron aan kop en staat Marine Le Pen tweede. Maar Éric Zemmour is sinds eind januari, toen de 'leegloop' bij Le Pen begon, bezig met een gestage opmars en hij zit Le Pen nu electoraal gezien op de hielen.
Eind vorig jaar ontstonden er ongeregeldheden bij een protest tegen Zemmour:
