Chef de mission dik tevreden met Nederlandse olympiërs: 'Een 8+, staan er goed voor'
De twaalf Nederlandse medailles in Peking, goed voor plek vier in het medailleklassement, maken van Carl Verheijen een dik tevreden man.
De chef de mission van de olympische afvaardiging staat door de goede prestaties wel voor een lastige keuze, want wie van de Oranje-succesnummers mag het rood-wit-blauw dragen tijdens de sluitingsceremonie?
We zijn op de helft, wat voor cijfer geef je Team NL op het tussenrapport?
"Oh, dat is lastig. Ik denk wel een 8+, ik vind dat we er goed voor staan."
"We hebben geen gouden medailles laten liggen die we moesten halen en één of twee medailles meer hebben gehaald dan gehoopt. Dus ik vind dat we er qua medailles heel goed voor staan."
Wat is je favoriete moment tot nu toe?
"Dat zijn er meerdere. Ik vind wat Suzanne (Schulting) doet heel erg knap. Maar als je ook Ireen Wüst ziet winnen, de beste olympiër ooit. En Kjeld Nuis, Irene Schouten met zó veel overmacht... er zijn al heel veel mooie momenten geweest. Heel erg lastig om er één uit te pikken."
Dan doen wij het voor je: de enige medaille die niet op het ijs behaald werd, die van skeletonster Kimberley Bos. Hoe hebben jullie dat beleefd?
"Dat was heel mooi. Ook heel koud, daar boven in de bergen, haha. Je zag al langer dat er wat ging bloeien, het is heel mooi dat ze dat ook afmaakt."
Een minder mooi moment waren de mentale problemen bij skiester Adriana Jelinkova. Wordt daar nog aan nazorg gedaan?
"Jazeker. Ze zit nu weer in het buitenland, voor het vervolg van het seizoen. We hebben afgesproken om gelijk na het seizoen met elkaar te evalueren, te kijken wat er nodig is in de toekomst."
"Fijn dat het contact goed is, maar het is niet fijn om zo'n olympisch debuut te maken. Het doet gewoon pijn om haar zo te zien."
Had NOC*NSF dingen anders moeten doen in de begeleiding?
"Dat gaan we gaan straks allemaal evalueren, maar ik denk dat wij hier goede zorg hebben geleverd en haar alle aandacht hebben gegeven."
Een ander punt van zorg: de drie vrouwen die de ploegenachtervolging gaan rijden vormen geen team, dat kan iedereen zien. Voelt NOC*NSF zich dan geroepen actie te ondernemen?
"Nee, dat voelen wij niet. We gaan wel in gesprek met de bondscoach en de KNSB om te kijken wat er nodig is en hoe we ze kunnen ondersteunen."
"Maar ze hebben daar een ervaren bondscoach die dit proces al drie of vier jaar leidt. Wij kijken alleen hoe we dat aan de achterkant kunnen faciliteren."
Als ex-schaatser kom jij uit die wereld, jeuken je handen dan niet?
"Ja, soms wel. Maar nogmaals; ik denk dat het in goede handen is..."
TeamNL krijgt een 8. En de chef de mission?
"Dat is niet belangrijk. Als het goed gaat zal je mij weinig zien. Dat ik wat onzichtbaar ben is dus eigenlijk een compliment, ja."
"Ik moet van alles alles weten en op het moment dat er iets misgaat moet ik er staan. Zo lang het goed gaat en we het aan de achterkant al kunnen regelen vóórdat het misgaat, doen we het heel goed en zal je mij weinig zien."
Waar kijk je nog naar uit?
"We hebben nog zes onderdelen bij het schaatsen te gaan. Ik kijk ook heel erg uit naar de 1.500 meter bij het shorttrack, als Suzanne daar een vierde medaille kan halen zou dat uniek zijn. En ik ben heel benieuwd wat onze viermansbob in het laatste weekend gaat doen."
Dan wordt het nog een strijd wie de vlag gaat dragen bij de sluitingsceremonie.
"Wie de koningin gaat worden... Dat wordt nog een moeilijke beslissing voor mij, ja. Er zijn wat dat betreft ook hier 17 miljoen chef de missions... we gaan kijken wat het wordt."
