Ter Mors zet punt achter schaatscarrière: 'Vuur brandt niet meer hard genoeg'
Jorien ter Mors heeft op 32-jarige leeftijd besloten een punt achter haar schaatscarrière te zetten. "Het echte vuur is er niet meer. En dat heb je wel nodig wil je hard kunnen schaatsen en mee kunnen doen om de winst. En dat is waarom ik altijd schaatste en waarom ik zou willen blijven schaatsen. En dus wil ik met opgeheven hoofd afscheid nemen."
Het interview voorafgaand aan de tweede dag van de NK sprint in Thialf begon nog als elk ander. Maar Ter Mors is geen vrouw die er doekjes om windt. Dat deed ze niet tijdens al die bewogen jaren vol succes en tegenspoed als shorttracker en als langebaanschaatser. En dus doet ze dat ook nu niet.
Met welk gevoel ze aan deze slotdag begint? "Met gemengde gevoelens. Voor mij staat het vooral in het teken van dat het de laatste keer zal zijn. De laatste keer dat ik aan de start zal staan van een wedstrijd. Ik stop."
Aangezicht schaatssport
Vijftien jaar lang bepaalde Ter Mors het aangezicht van de schaatssport, eerst als shorttracker en later als langebaanschaatser. Ze is de eerste vrouw die twee medailles in verschillende sporten won tijdens één editie van de Winterspelen, was wereldkampioen sprint en werd in totaal drie keer olympisch kampioen.
In 2010 mocht Ter Mors voor het eerst naar de Olympische Winterspelen als shorttrackster en in 2014 was ze op twee disciplines actief: het shorttrack en het langebaanschaatsen. Bovendien droeg ze in Sotsji bij de openingsceremonie de Nederlandse vlag.
Na een teleurstellende vierde plaats op de 1.500 meter op de shorttrackbaan, greep ze een dag later de gouden medaille op de 1.500 meter op de langebaan. Ook op de ploegenachtervolging was Ter Mors met de Nederlandse ploeg succesvol in Rusland. In een olympisch record pakte Nederland de olympische titel.
Ook vier jaar later in Pyeongchang combineerde Ter Mors het shorttracken met het langebaanschaatsen en veroverde ze in beide sporten een medaille.
Ze won goud op de 1.000 meter op de langebaan en pakte met Suzanne Schulting, Yara van Kerkhof en de betreurde Lara van Ruijven brons op de 3.000 meter aflossing in het shorttrack.
Ter Mors hoopte zich afgelopen december ook te plaatsen voor haar derde Spelen in Peking komende maand, maar die missie mislukte. Op de 1.000 en 1.500 meter was ze niet snel genoeg voor een olympisch startbewijs.
Geen Peking
Het missen van de Spelen bleek voor Ter Mors het laatste dat ze nodig had om een punt achter haar carrière als langebaanschaatsster te zetten. Het shorttrack had ze al langer achter zich gelaten.
"Bij het OKT had ik het al heel erg moeilijk. Het liep niet zoals verwacht. Mijn enige doel was nog om iets moois te doen op de Spelen. Dat kan ik helaas niet meer doen. Ik merk dat ik niet echt meer een doel heb in het schaatsen. En dat zorgt dat het moeilijk is om me honderd procent te geven."
"Ik wil alleen topsport bedrijven als ik dat met de volle overtuiging kan doen. Dat kan ik niet meer. Dan moet ik mezelf recht in de ogen kijken. Ik ben ook toe aan de volgende stap in mijn carrière en wil op een goede manier afsluiten."
En dan vloeien de tranen. Niet voor het eerst voerde Ter Mors dit seizoen een mentaal gevecht met zichzelf. "Ik stond er goed voor deze zomer. Maar het overlijden van mijn zus heeft een klap gegeven, waardoor ik toch weer in een standje 'hard trainen en doen alsof er niets aan de hand is' ben gegaan. Dat heeft me gaandeweg toch weer ingehaald. En dat is ook een van de redenen waarom ik dit jaar niet hard schaats. Het zit er wel. Maar er zit zoveel onrust in het hoofd, dat het niet meer lukt."
"Ik ben heel druk geweest met de struggle of ik de knoop wel of niet zou moeten doorhakken. Er zat heel veel twijfel, ook doordat het dit seizoen niet liep zoals het moet. En dan ga je toch twijfelen: moet ik niet nog een jaar doorgaan om te bewijzen dat ik het kan? Maar ik denk dat ik al heb bewezen dat ik heel hard kan schaatsen. En dat ik met trots kan afsluiten. Ik kijk echt wel terug op iets heel moois en bijzonders."
En dan komen de tranen.
Zo'n mooie loopbaan verdient eigenlijk een afscheid in een vol Thialf. "Dat heeft zeker meegespeeld", zegt Ter Mors, die wel degelijk overwoog om nog een jaar door te gaan. "Maar het vuur brandt niet meer hard genoeg."
Als negende begint ze aan de tweede dag van het NK sprint, eigenlijk een plek die Ter Mors geen recht doet. "Ik laat het gewoon gebeuren en hoop nog een beetje te genieten van vandaag. En daarna? Ik heb heel veel ideeën, maar ik denk dat dat tijd nodig heeft om vorm te geven. Dus daar ga ik nog geen uitspraak over doen."
Ook Van Beek stopt
Net als Ter Mors zette ook Lotte van Beek na de NK sprint een punt achter een lange schaatscarrière. Ze maakte een buiging na de 1.000 meter en verklaarde dat ze al het hele seizoen met het idee speelde om te stoppen.
"Ik wilde het hele seizoen nog één keer laten zien wat erin zat", aldus Van Beek, die de Spelen als ultiem doel had gesteld. Ze ging echter een paar dagen voor het OKT door haar rug. "Sindsdien is de timing weg. Het schaatsen gaat niet zoals ik zou willen." Van Beek won bij de Spelen van 2014 goud op ploegenachtervolging en brons op de 1.500 meter.
